Άδοξο τέλος στα μεγαλεπήβολα επενδυτικά σχέδια του επιχειρηματία T. Boone Pickens για δημιουργία τεράστιων αιολικών πάρκων στο Τέξας, συνολικής δυναμικότητας 4 GW, σήμανε η πτώση των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Τώρα, ο Αμερικανός επιχειρηματίας βρίσκεται στην δυσάρεστη θέση να πωλήσει τις 687 ανεμογεννήτριές του, αξίας 3 εκατ. δολαρίων η καθεμία. Ωστόσο, η αποτυχία αυτή δεν πτοεί το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ, που υπολογίζει ότι ως το 2030 από την αιολική ενέργεια θα προέρχεται το 4% της ηλεκτροπαραγωγής της χώρας, την στιγμή που σήμερα το σχετικό ποσοστό φτάνει στο 1,3%.
Η περίπτωση του Pickens θα μπορούσε να είναι διδακτική για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η επέκταση της αιολικής ενέργειας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε μία περίοδο που οι τιμές του πετρελαίου υπερέβαιναν τα επίπεδα των 100 δολαρίων, ο Αμερικανός ιδιοκτήτης εταιρείας κεφαλαίων αντιστάθμισης κινδύνου (hedge funds) ξεκίνησε τα σχέδιά του προβλέποντας ότι το αρχικό κεφάλαιο των 10-12 δις δολαρίων θα του απέφερε ετήσια κέρδη της τάξης του 25%. Η πτώση όμως των τιμών σε επίπεδα ακόμη και κάτω των 40 δολαρίων το βαρέλι στέρησε το σχέδιο του από μία αναγκαία συνθήκη για την υλοποίησή του: την ανταγωνιστικότητα της τιμής της παραγόμενης ενέργειας από αιολικά πάρκα έναντι αυτής που παράγεται από υδρογονάνθρακες.
Επίσης, η καθυστέρηση των επιδοτήσεων για την δημιουργία του δικτύου μεταφοράς της παραγόμενης αιολικής ενέργειας στέρησε την επένδυση από την άμεση προοπτική σύνδεσης με τους καταναλωτές, παρά τις ομοσπονδιακές επιδοτήσεις.
Το τελευταίο στοιχείο θα έπρεπε να ληφθεί ιδιαίτερα υπ’ όψιν από τις αρμόδιες αρχές των ΗΠΑ, ιδίως εν όψει και των σχεδιασμών του προέδρου Ομπάμα για ένα «Πράσινο Νιου Ντηλ» και οι οποίοι αντανακλώνται και στους προαναφερθέντες στόχους του ομοσπονδιακού Υπουργείου Ενέργειας. Το κόστος της σύνδεσης των αιολικών πάρκων, που συνήθως βρίσκονται μακριά από τα αστικά κέντρα της χώρας, με τις πυκνοκατοικημένες περιοχές παραμένει απαγορευτικό για τους ιδιώτες, καθώς υπολογίζεται σε 100 δις δολάρια. Στο ποσό αυτό ας σημειωθεί ότι δεν συμπεριλαμβάνεται το κόστος των ανεμογεννητριών ή των επιδοτήσεων που θα έκαναν τις επενδύσεις αυτές ανταγωνιστικές. Επίσης, πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν η ανάγκη για συμπληρωματικές εγκαταστάσεις φυσικού αερίου λόγω της διαλείπουσας παροχής ενέργειας από τα αιολικά πάρκα.
Το διακύβευμα, λοιπόν, για την ανάπτυξη του τομέα αυτού των ΑΠΕ στις ΗΠΑ είναι μεγάλο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι η ματαιωθείσα επένδυση του T. Boone Pickens στόχευε να παράγει ενέργεια ίση με το 15% της παραγόμενης σήμερα ισχύος από αιολικά πάρκα στην χώρα.