«Θερμό Kαλοκαίρι»... στην Άγκυρα

Θα έχουμε θερμό καλοκαίρι στις ελληνοτουρκικές σχέσεις; Αντί απαντήσεως, να περιορισθούμε στη διαπίστωση ότι έχουμε ήδη θερμό καλοκαίρι στην Αγκυρα, όπου αθροιστικά έχει διαμορφωθεί ένα πρωτοφανές στην ιστορία του κεμαλικού κράτους σκηνικό, με το Κατεστημένο και το Βαθύ Κράτος να δίνουν μάχη οπισθοφυλακής
του Γιώργου Καπόπουλου
Τετ, 22 Ιουλίου 2009 - 09:36
Θα έχουμε θερμό καλοκαίρι στις ελληνοτουρκικές σχέσεις; Αντί απαντήσεως, να περιορισθούμε στη διαπίστωση ότι έχουμε ήδη θερμό καλοκαίρι στην Αγκυρα, όπου αθροιστικά έχει διαμορφωθεί ένα πρωτοφανές στην ιστορία του κεμαλικού κράτους σκηνικό, με το Κατεστημένο και το Βαθύ Κράτος να δίνουν μάχη οπισθοφυλακής:

- Χθες, ύστερα από δύο χρόνια ερευνών, συλλήψεων και ανακρίσεων άρχισε η δίκη για το παρακρατικό δίκτυο Εργκενέκον με 56 κατηγορούμενους, μεταξύ των οποίων και δύο απόστρατοι στρατηγοί. Να σημειωθεί ότι το ξήλωμα της Εργκενέκον άρχισε στη δίνη της διαμάχης για την εκλογή Γκιούλ στην Προεδρία και κορυφώθηκε πριν από ένα χρόνο όταν όλοι περίμεναν την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου για τη διάλυση του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ.

-Προηγήθηκε η αποκάλυψη του σχεδίου υπονόμευσης της αξιοπιστίας της κυβέρνησης με προβοκάτσιες - βομβιστικές ενέργειες, δολοφονίες- οργανωμένες από υπηρεσίες των Ενόπλων Δυνάμεων, με στόχο τη δημιουργία κλίματος αποσταθεροποίησης που θα καθιστούσε δυνατή μια νέα στρατιωτική παρέμβαση.

-Ενδιαμέσως ψηφίσθηκε ο νόμος που συρρικνώνει εν καιρώ ειρήνης την αρμοδιότητα των Στρατοδικείων, με αποτέλεσμα οι κάθε μορφής συνωμοσίες για συνταγματική εκτροπή να είναι πλέον αρμοδιότητα της τακτικής Δικαιοσύνης. Τον νόμο προσέβαλε ως αντισυνταγματικό στο Συνταγματικό Δικαστήριο ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Μπαϊκάλ καίγοντας ό,τι μπορούσε να είχε απομείνει από την πολιτική του αξιοπιστία.

Συνολικά θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για πλήρη ποινικοποίηση τόσο των έκνομων πράξεων και δραστηριοτήτων που εξυφαίνονται εντός της στρατιωτικής ηγεσίας, αλλά και προνοιών που εγγυώνται την τιμωρία κάθε επίδοξου πραξικοπηματία.Τα παραπάνω προφανώς προετοιμάζουν το έδαφος για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις του φθινοπώρου:

-Κατάργηση της δυνατότητας απαγόρευσης λειτουργίας πολιτικού κόμματος με επίκληση του προγράμματος ή της ιδεολογίας του και περιορισμούς του μέτρου για τους πολιτικούς σχηματισμούς που εμπλέκονται ευθέως σε τρομοκρατική δραστηριότητα.

-Κατάργηση του ορίου του 10% για είσοδο ενός πολιτικού κόμματος στη Βουλή, μια μεταρρύθμιση που θα οδηγήσει στη μεταμόρφωση του σημερινού πολιτικού σκηνικού.

Επτά σχεδόν χρόνια μετά τον πρώτο εκλογικό θρίαμβο του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ τον Νοέμβριο του 2002, ο Ερντογάν εξαπολύει την τελική επίθεση με στόχο τον πλήρη εκδημοκρατισμό και την κατάργηση όλων των στεγανών. Αν το εγχείρημα στεφθεί με επιτυχία θα πρόκειται για τον τρίτο μεγάλο σταθμό της τουρκικής ιστορίας από το 1923 μέχρι και σήμερα:

-Ο πρώτος ήταν η κατάργηση του Σουλτανάτου και στη συνέχεια του Χαλιφάτου από τον Κεμάλ την περίοδο 1923-24.

-Ο δεύτερος η εισαγωγή ενός περιορισμένου και αστυνομευόμενου πολυκομματισμού από τον τότε πρόεδρο Ινονού το 1946, μια κίνηση περισσότερο εξυπηρετούσα την προσέγγιση με τις ΗΠΑ παρά έναν αυθεντικό εκδημοκρατισμό.

Ο τρίτος και σημαντικότερος είναι ο πλήρης εκδημοκρατισμός της Τουρκίας η δυναμική του οποίου επιταχύνθηκε εντυπωσιακά τα δύο τελευταία χρόνια: Στη σκληρή αυτή δίχρονη αντιπαράθεση ο Ερντογάν και το ΑΚΡ κινήθηκαν πάντοτε στο πλαίσιο της νομιμότητας εξαναγκάζοντας την αντίπαλη πλευρά να βγει από τα όριά της και να χάσει την αξιοπιστία της ως θεματοφύλακα ενός απειλούμενου από τον φονταμενταλισμό κοσμικού κράτους.

(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 21/07/2009)