Του Κ. Κόλμερ
Ο κρατικός προϋπολογισμός του 2004 εσχεδιάσθη υπό του υπουργείου Οικονομικών καθηγητού Νίκου Χριστοδουλάκη, όχι διά να εξυπηρετήσει την εθνικήν οικονομίαν, αλλά μάλλον τις προεκλογικές ανάγκες του κυβερνώντος κόμματος. Τούτο αποδεικνύεται τόσον από την διάρθρωση των εσόδων, όσο –κυρίως- των δαπανών, που έχουν σαφώς καταναλωτικό και συνεπώς, δημαγωγικό χαρακτήρα. Σκοπός των να αλιεύσουν ψήφους των αγροτών και μισθοβιώτων και ν' αλλοιώσουν το εκλογικόν αποτέλεσμα. Δεν το απέκρυψε άλλωστε ο «καθ’ έξιν»… κρυψίβουλος πρωθυπουργός, χαρακτηρίσας το δημοσιονομικόν «ισοζύγιο» του προσεχούς έτους, ως έχον «ειδικό χαρακτήρα». Δηλαδή, παροχές προς τους χαμηλομίσθους, των οποίων εκλιπαρεί την ψήφον. Αντιθέτως, οι καλούμενες δημόσιες «επενδύσεις» μειούνται, πλην όσων εξυπηρετούν την Ολυμπιάδα της «γκλαμουριάς» και διαπλοκής, η οποία αποδεικνύεται ο νέος Λεβιάθαν. Η συμβολή του φορολογούμενου στα «ολυμπιακά έργα» ανέρχεται εις 5,3 δις ευρώ. Μεταξύ αυτών και το στάδιο του… μπάντμιντον!
Το προσεχές έτος, οι λεγόμενες «κοινωνικές δαπάνες» αυξάνονται, στο 28% του ακ. Εθν. Προϊόντος (ΑΕΠ), οι δήθεν φορολογικές ελαφρύνσεις επιστρέφουν στους μισθωτούς κι απομάχους της εργασίας περί τα 480 εκατομ. Ευρώ, εκ του… υστερήματός των, βεβαίως, ενώ η ονομαστική αύξησις των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων φθάνει το 8% και των συνταξιούχων 6% -υψηλότερον του επισήμου πληθωρισμού, που τοποθετείται παραπειστικώς στο «3,5%», ενώ το κόστος διαβιώσεως «τρέχει» με ρυθμόν 15%, ετησίως. Οι εθνικές επιδοτήσεις στον αγροτικό κόσμον υπόσχονται 554 εκατομ. Ευρώ (+9%) πλέον των 1,5 δις ευρώ, που καταβάλλονται από τα Κοινοτικά ταμεία. Οι «αποδιδόμενοι» πόροι φθάνουν τα 3,6 δις. ευρώ (+8%) και η αύξησις των καταβολών του προϋπολογισμού υπέρ του ΟΓΑ, ΙΚΑ και ασφαλιστικών (χρεωκοπημένων) ταμείων τα 600 εκατομ. Ευρώ. Συνολικώς χορηγούνται για κοινωνικούς σκοπούς 5,4 δις. ευρώ, έναντι 3,9 του 2002.
Οι πόροι αυτοί προέρχονται βεβαίως από την επιβάρυνσι της ακινήτου περιουσίας και των μισθωτών, των οποίων η φορολογική κλίμαξ δεν τιμαριθμοποιείται, ως θα έδει, ενώ η αύξησις του ονομαστικού εισοδήματος υπολογίζεται εις 7,5% περίπου. Επίσης, αντλούνται από την ελπιζομένη μείωση των τόκων του δημοσίου χρέους και από την σύναψη νέων δανείων, ως και εκ της εκποιήσεως της δημ. Περιουσίας. Εκ των Κοινοτικών ταμείων προσδοκώνται έτερα 4 δις. ευρώ, έναντι συνεισφοράς των 2,8 δις. ευρώ, εφέτος.
Βεβαίως, οι προσδοκίες αυτές αποτελούν ευσεβείς πόθους του κ. Χριστοδουλάκη. Η δυσπραγία όμως, της αγοράς μειώνει την απόδοση των εμμέσων φόρων και η απεινής φοροδίωξις ωθεί τους φορολογουμένως στην παραοικονομίας, Οι τόκοι στην ευρωζώνημ κατά τον δρ. Οτμαρ Ισιγκ της Ευρ. Κεντρικής Τραπέζης, μάλλον θ’ αυξηθούν, εξ αιτίας της αυξήσεως της νομισματικής κυκλοφορίας με ρυθμόν 8%, διπλάσιον του προβλεπομένου. Το φανερόν δημόσιον χρέος θα εκτοξευθεί στα 183 δις. ευρώ, από 167 πέρυσι, όπου το αναπροσήρμοσε η Ευρ. Στατιστική Υπηρεσία και το αφανές θα προσεγγίσει –αν δεν υπερβεί τα 200 δις. ευρώ. Οι τόκοι μόνον του τεραστίου αυτού χρέους μας κοστίζουν 10 δις. ευρώ. ενώ αναδανειζόμεθα όλα τα χρεωλύσια…
Εν τούτοις, η μεγάλη αυταπάτη του κ. Χριστοδουλάκη είναι η ελπιζόμενη άνοδος του ΑΕΠ στα 162 δις. ευρώ το προσεχές έτος, από 148, το 2002. Το επισήμως εμφανιζόμενο ΑΕΠ τον χρόνον αυτόν ήτο 141 δις. ευρώ. Δηλαδή αιφνιδίως αναπροσηρμόσθη κατά 5%. Εφέτος, το ΑΕΠ μένει στάσιμο και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες εκπνέει πάσα τεχνητή του ώθησις. Έτσι η «γυμναστική» που ασκεί ο κ. Χρ. Επί του ΑΕΠ (ώστε να μειούται, δήθεν, το ποσοστό του δημοσίου ελλείμματος) στερείται αληθείας και είναι άλλη μία άσκησις «δημιουργικής λογιστικής», στο «άθλημα» της οποίας ανεδείχθη… «ολυμπιακής». Τούτο άλλωστε, αποδεικνύεται κι από την εκτέλεση του εφετινού προϋπολογισμού, που αποκλίνει παρασάγγας των στόχων του.
Υπό τάς συνθήκας αυτάς, ο νέος προϋπολογισμός δεν είναι τίποτε άλλο παρά σχέδιον επί χάρτου, προφανώς διά την δημιουργίαν εντυπώσεων και την υποκλοπή της ψήφου των «μη προνομιούχων», στις προσεχείς εκλογές του Μαρτίου. Αλλ' οι αναξιοπαθούντες ψηφοφόροι, πέραν του ότι δεν θα προλάβουν να ίδουν την «αύξηση» του εισοδήματός των, γνωρίζουν εκ (κακής) πείρας, ότι επί ΠAΣΟΚ, οι πτωχοί έγιναν πτωχότεροι και οι πλούσιοι, πλουσιώτεροι και μάλλον, την φοράν αυτή, δεν θα εξαπατηθούν.
(Από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ 10/10/03)