Οι κατά καιρούς ανακοινώσεις της ΔΕΗ, με τις οποίες οι ευθύνες για προβλήματα ηλεκτροδότησης επιρρίπτονται στη ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) ή στο ΔΕΣΜΗΕ (Διαχειριστή του Ηλεκτρικού Συστήματος), όπως και αυτές της ΡΑΕ, με τις οποίες «επισημαίνεται» ο κίνδυνος μελλοντικός μπλακ άουτ, αναδεικνύουν τις σοβαρές δυσλειτουργίες του ηλεκτρικού τομέα, συνδυασμένο αποτέλεσμα της αναποτελεσματικότητας του νόμου για την οργάνωση και λειτουργία του τομέα (Ν. 27773/99) και της ανακόλουθης συμπεριφοράς των αρμοδίων.
α) Βλέπουμε έτσι τη ΔΕΗ με τις καινοφανείς «περί ιδιοκτησίας» θεωρίες, που φαίνεται ότι διέπουν τις σχετικές ρυθμίσεις του νόμου:
- Να μην μπορεί, αν δεν της το επιτρέψει η ΡΑΕ, να προμηθευτεί νέες, ούτε να αντικαταστήσει τις παλιές, μονάδες παραγωγής, τα μέσα δηλαδή που της είναι εντελώς απαραίτητα, προκειμένου να εκπληρώσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις απέναντι στους δικούς της πελάτες.
- Να μην μπορεί να συντηρήσει ούτε να αναπτύξει το δικό της «σύστημα μεταφοράς», όπως αυτή θεωρεί σκόπιμο, αλλά να είναι υποχρεωμένη να δεχθεί ότι για τη δική της περιουσία, κάποιος άλλος, ο ΔΕΣΜΗΕ, αποφασίζει, αναλαμβάνουσα όμως αυτή το κόστος των ξένων αποφάσεων (για παράδειγμα, να καλείται να αναπτύξει το δίκτυό της 400 KV στο Βορρά, ενώ η ίδια θεωρεί ότι προέχει η ανάπτυξή του στο Νότο).
- Να υφίσταται οικονομικές ζημίες αρκετών δισεκατομμυρίων δραχμών (χωρίς δικαίωμα αποζημίωσης;) από «εντολές χειρισμών» οργάνων άλλης εταιρείας, του ΔΕΣΜΗΕ, όπως αυτές από την πυρκαγιά στη μονάδα Αγίου Δημητρίου Νο2, τα Χριστούγεννα 2001.
β) Παρακολουθούμε την ηγεσία της ΡΑΕ να ομιλεί, κατά καιρούς, για το «πολύ σοβαρό πρόβλημα επάρκειας ηλεκτρικής ενέργεια», για την «απόλυτη εθνική κρίση» (ξεχνώντας ότι η κρίση αυτή κυοφορείται από το 1997, οπότε καταργήθηκε το Δεκαετές Πρόγραμμα της ΔΕΗ;) και, συγχρόνως να καθυστερεί τη χορήγηση άδειας για την προμήθεια και εγκατάσταση, από τη ΔΕΗ, μιας μονάδας στο Λαύριο.
γ) Βλέπουμε την, κατά το νόμο αναρμόδια, ΔΕΗ, με την ανοχή του αρμόδιου ΔΕΣΜΗΕ, να καταργεί το Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης (ΚΥΤ) Αργυρούπολης, το ένα από τα πέντε ΚΥΤ, που, από τη δεκαετία του '60 έχουν κριθεί απολύτως απαραίτητα για την ηλεκτροδότηση της Αττικής, παρά τις απόψεις όλων των Υπηρεσιών για την απόλυτη αναγκαιότητά του, και ξεχνώντας τις δικές της, μέχρι την τελευταία στιγμή, προειδοποιήσεις για τα «τεράστια προβλήματα ηλεκτροδότησης και τον κίνδυνο μπλακ άουτ στην Αττική», που θα προκύψουν από την κατάργησή του!
Γίνεται όλο και πιο φανερό πως με το Ν. 2773/99 –με το αντιφατικό σύστημα οργάνωσης και λειτουργίας του ηλεκτρικού τομέα (συνύπαρξη «μακροχρόνιου προγραμματισμού» και «ημερήσιας αγοράς») και τις «περίεργες» σχέσεις ΔΕΗ-ΔΕΣΜΗΣ-ΡΑΕ (οι δύο τελευταίες έχουν αποφασιστικό λόγο στη συντήρηση ή/και ανάπτυξη της περιουσίας της πρώτης, χωρίς οι ίδιες να υφίστανται κανένα κόστος, από τις τυχόν λαθεμένες αποφάσεις τους), που έχει θεσμοθετήσει- αλλά και την ασυνεπή και γραφειοκρατική συμπεριφορά των αρμοδίων, όχι μόνο ο ανταγωνισμός στον ηλεκτρικό τομέα και πολύ περισσότερο η μείωση των τιμών ρεύματος δεν εξασφαλίζονται, αλλά και ο κίνδυνος των «τεράστιων προβλημάτων ηλεκτροδότησης και των μπλακ άουτ» δεν μπορεί να αποφευχθεί.
Να παρηγορηθούμε, μήπως, με τη σκέψη πως, όταν φτάσει «ο καιρός των μπλακ αουτ», κάποιες σημερινές κακές αποφάσεις, όπως αυτή για το KΥΤ Αργυρούπολης, αναγκαστικά θα ανατραπούν;
ΡΑΦΑΗΛ Μ. ΜΑΪΟΠΟΥΛΟΣ
Μηχανολόγος-Ηλεκτρολόγος, Οικονομολόγος
Πρ. βοηθός γενικός διευθυντής ΔΕΗ