Αναδημοσιεύουμε μία πολύ ενδιαφέρουσα επιστολή του Δημ. Χρ. Βανδώρου που δημοσιεύτηκε στις στήλες με τα Γράμματα των Αναγνωστών στην εφημερίδα Καθημερινή στις 16.10.03
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα παρατηρείται μια παρακμή σε όλους τους τομείς, στην οποία, πλην μεμονωμένων εξαιρέσεων (Χ. Γιανναράς, Στ. Παπαθεμελής κ.ά) κανείς δεν αντιδρά. Τι να πρωτοαπαριθμήσει κανείς;
Την αποβιομηχάνιση της χώρας που μας κάνει να τρέμουμε το ενδεχόμενο μειώσεως της τουριστικής κινήσεως;
Την υπογεννητικότητα που θα οδηγήσει τα παιδιά μας ή έστω σίγουρα τα εγγόνια μας να είναι μειονότητα στη χώρα τους, την εξέλιξη της οποίας παρακολουθούν οι πολιτικοί μας χωρίς να θέτουν κίνητρα για τη βελτίωση της καταστάσεως;
Τη διαφθορά σε κάθε βήμα του δημόσιου βίου που δυστυχώς έχει αναγορεύσει γνωστό δημοσιογράφο σε εισαγγελέα;
Τους ανεπαρκείς και άπειρους πολιτικούς που μας οδήγησαν πρώτα στο πρόβλημα της Μακεδονίας και μετά στο έγκλημα του Χρηματιστηρίου;
Τη μειωμένη νομοθετική εργασία στο Κοινοβούλιο, το οποίο τρέχει να νομοθετήσει έπειτα από τραγωδίες αντί να τις προλαμβάνει; Την Ακαδημία μας, η οποία ως εκ της αποστολής της και του κύρους της θα έπρεπε να ηγηθεί μιας εκστρατείας εθνικής αναγέννησης και όμως υπνώττει;
Την Εκκλησία μας, που δυστυχώς κατατρύχεται εκτός φωτεινών εξαιρέσεων, από φιλοδοξίες, έριδες, ροζ ιστορίες, κοσμική ζωή, τα αντίθετα δηλαδή από ό,τι δίδαξε ο Χριστός; Την υποβάθμιση της παιδείας μας που είναι ό,τι χειρότερο για το μέλλον ενός τόπου; Τους συνανθρώπους μας που χάνονται κάθε χρόνο στην άσφαλτο (έχουμε και εκεί δυστυχώς τα πρωτεία στην Ευρώπη) από κακή σήμανση, ελλιπή αστυνόμευση και κακή υποδομή; Τη Δημόσια Διοίκηση, η οποία αφήνει να ανεγείρονται τα αυθαίρετα και μετά να νομιμοποιεί και η οποία καλεί σε κλείσιμο λογιστικών βιβλίων επιβραβεύοντας τους φοροφυγάδες;
Τις δήθεν ιδιωτικοποιήσεις με μόνο στόχο την κάλυψη των ελλειμμάτων του Δημοσίου; Την έλλειψη προετοιμασίας για αντιμετώπιση των σεισμών που οδήγησε τους συνανθρώπους μας, το 1999 να ξεχειμωνιάσουν σε σκηνές;
Το αίσχος των προεκλογικών συγκεντρώσεων με τα πλαστικά σημαιάκια που μας εκθέτει στις ευρωπαϊκές χώρες και τις επιγραφές στα μπαλκόνια των τοπικών γραφείων των κομμάτων; (Σε πολιτική συζήτηση στην Πάτρα, προ 10ετίας των κ. Εβερτ και Πάγκαλου, ο πρώτος πρότεινε να σταματήσει το αίσχος αυτό αλλά ο δεύτερος παρά πάσαν προσδοκίαν, αρνήθηκε να λάβει θέση).
Την αδιαφορία για την εθνική κληρονομιά; Την παρακμή σε θέματα του ποδοσφαίρου;
Το ανεξέλεγκτο ωράριο εστιατορίων και κέντρων διασκεδάσεως, που εξυπηρετεί τους νονούς της νύχτας, στο οποίο ανεπιτυχώς προσπάθησε να βάλει κάποιο μέτρο ο κ. Παπαθεμελής; (Στη γείτονα Ιταλία οι κουζίνες των εστιατορίων κλείνουν στις 10 μ.μ.!)
Το όνειδος των realities που διδάσκουν τα παιδιά τις αμπελοφιλοσοφίες κάποιων γραφικών τύπων, τα χειρότερα σημεία των οποίων επαναλαμβάνουν οι σατιρικές εκπομπές για καλύτερη εμπέδωση;
Το αίσχος των ιλαρών δελτίων ειδήσεων με τους γραφικούς τύπους στα παράθυρα με ύφος ανθρώπων που τα ξέρουν όλα και επικρίνουν τους πάντας; (Από τη στιγμή που συνελήφθησαν τα μέλη της 17Ν και μέχρι να δικασθούν τι νόημα είχε να ασχολείται κάθε βράδυ όλη η Ελλάδα επί μήνες με το θέμα;)
Την έλλειψη από την τηλεόραση μουσικών εκπομπών που αναπαύουν και καλλιεργούν;
Την κακή κατάσταση των δρόμων που οφείλεται σε ασυνείδητους εργολάβους και πλημμελή έλεγχο κατά την παραλαβή των έργων από επίορκους ή ανεπαρκείς υπαλλήλους του Δημοσίου; (Στο εξωτερικό οι δρόμοι συντηρούνται, ενώ εδώ που είμαστε πλούσιοι, τους εγκαταλείπουμε και όταν διαβρωθούν τους φτιάχνουμε από την αρχή. Τέτοιο νοικοκυριό!)
Την Ιρλανδία που ήταν σε χειρότερη οικονομική θέση από τη χώρα μας, όταν ενταχθήκαμε στην τότε ΕΟΚ, και τώρα έχει επιτελέσει ένα οικονομικό θαύμα και μας άφησε μίλια πίσω;
Για όλα αυτά και πολλά άλλα που δεν επιτρέπει ο χώρος να απαριθμήσω οι ταγοί υπνώττουν και τα ξένα θεσμικά κέντρα ΕΠΙΧΑΙΡΟΥΝ.