Του Κ. Κόλμερ
Πρό μηνός περίπου, ο μέχρι πρότινος «λαοπρόβλητος» πρωθυπουργός της χώρας και ήδη αποσυνάγωγος κ. Κώστας Σημίτης εγκαινιάσε τον λιγνιτοηλεκτρικό σταθμό της Φλωρίνης, ισχύος 330 Μεγαβάτ και παραγωγής 2.500 Γιγαβατωρών ετησίως.
Παρά τον πανηγυρικό χαρακτήρα που εδίδετο συνήθως εις τοιούτου είδους «φιέστες» του ΠαΣοΚ, τα εγκαίνια της νέας μονάδος της ΔΕΗ επέρασαν απαρατήρητα, ίσως διότι απουσίαζαν από την σχετική τελετήν οι δημοσιογράφοι – «κατ’ απαίτηση του Σημίτη», ως εγράφη!...
Διατί άραγε ο κατά τ’ άλλα «εγκαινιασάρχης» πρώην πρωθυπουργός υπεβάθμισε την τελετή της Φλωρίνης – ενός νομού της χώρας που επροίκισε με 44% περισσότερους εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους απ’ ό,τι ο πραγματικός του πληθυσμός; Η ιστορία είναι παλαιά όσον και λίαν ενδιαφέρουσα, διά το ποιόν της «εκσυγχρονιστικής κυβερνήσης» του ΠαΣοΚ. Ίσως εφοβήθη ο κ. Σημίτης μήπως οι δημοσιογράφοι την υπενθυμίσουν, εφ’ ώ και τους ... «έκοψε»!
Η υπόθεση ήρχισε το 1992 επί των ημερών της «δεξιάς» κυβερνήσεως του κυρίου Μητσοτάκη, όταν ο τότε πρωθυπουργός ανεγνώρισε δικαίωμα στην Ρωσσική εταιρεία Σογιουζγκάζεξπορτ, που «θα» επρομήθευε την Ελλάδα με 2,5 δις. μ3 φυσικού αερίου, ν’ανεγείρει εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στην Θράκη, με Ρωσσικά κεφάλαια, μακροχρόνια εκμετάλλευση και πώληση του παραγομένου ηλεκτρισμού στην ΔΕΗ, εις καθορισμένας τιμάς (ΒΟΤ).
Ως τότε «σκιώδης» υπουργός Βιομηχανίας της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, ο κ. Σημίτης διέρρηξε τα ιμάτια του, όχι τόσον διότι η παραχώρησις ήτο χαριστική - αφού οι Ρώσσοι δεν ήσαν εις θέσι να παροχετεύσουν την υπεσχημένη ποσότητα φυσικού αερίου, καθ’ όσον έλλειπε το συνδέον την Θράκη τμήμα του αγωγού εν Βουλγαρία - όσον διότι κατηργείτο το κρατικό μονοπώλιο ηλεκτρισμού (το ούτως ή άλλως υπό κατάλυσιν, λόγω της επερχομένης Ευρωπαϊκής απελευθερώσεως της ενεργείας) και εχάνετο (δήθεν) ο στρατηγικός χαρακτήρας της ΔΕΗ, που ήδη τίθεται εν αμφιβόλω, κατόπιν της «ιδιωτικοποιήσεως» της ΔΕΗ, επί των υστέρων ημερών του ΠαΣοΚ.
Εν τούτοις, τα έωλα αυτά επιχειρήματα δεν ημπόδισαν τον κ. Σημίτη όταν έγινε υπουργός Βιομηχανίας το 1994, να βελτιώσει και επαυξήσει την «αμαρτωλή» σύμβαση, με την διάδοχο Ρωσσική εταιρία Γκάζπρομ . Απλώς μετέθεσε το εργοστάσιον από της Θράκης εις Φλώρινα και μετέβαλε το καύσιμον, από αέριον εις λιγνίτη – ακράδαντη απόδειξη ότι οι Ρώσσοι δεν διέθετον ακόμη επαρκείς ποσότητες ΦΑ, ώστε να ισχύσει η πονηρά ρήτρα «λάβε ή πλήρωσε» (take or pay) που θα εδικαιολόγει τον Μητσοτάκειον χαρισμόν.
Όταν μάλιστα το 1996, ο κ.Σημίτης έγινε πρωθυπουργός εφρόντισε να κυρώσει την σχετική σύμβαση, με νόμο στην Βουλή, φοβούμενος τροποποίησιν ή καταγγελία της - εάν έχανε τις εκλογές του 2000. Το Ρωσσικόν εργοστάσιον, άν και έπρεπε να είναι έτοιμο το 1999, καθυστέρησεν απαισίως.
Αισίως, ούτω πώς εφθάσαμε στο σωτήριον έτος 2004 και ήρχισεν επί τέλους η λειτουργία του εργοστασίου της Φλωρίνης, αφού εκόστισε 160% περισσότερον της αρχικής του τιμής. Περίπου 288 δις. παλαιές δραχμές! Αλλά και πάλιν δεν είναι έτοιμον, αφού λείπει το υδροσυλλεκτικό φράγμα της Παπαδιάς, κόστους 15 δις. δρχ., το οποίον είναι απαραίτητο για την ψύξι του. Επί του παρόντος ο σταθμός ψύχεται με νερό από γεωτρήσεις, που όμως δεν επαρκεί κατά το θέρος - οπότε η ΔΕΗ θα είναι αναγκασμένη να περιορίσει την λειτουργία του ή να την διακόψει , εάν ο υδροφόρος ορίζων μειωθή κάτω ενός ορίου.Επίσης , ο στρόβιλος του εργοστασίου δεν αντέχει τον λέβητα «υπερκρισίμου τεχνολογίας», με τον οποίον η μονάς είναι εφοδιασμένη, μ’ αποτέλεσμα να μην εξασφαλίζεται χαμηλότερο κόστος παραγωγής.
Πού είναι τώρα το «σκάνδαλο της Φλώρινας»;
-΄Οχι μόνον στην παραχώρηση της κατασκευής εις μία Ρωσσικήν εταιρία , που δεν είχε νόμιμη αξίωση αλλά στην άνευ διαγωνισμού ανάθεσι στην κοινοπραξία Γκαζπρόμ-«Προμηθεύς», συμφερόντων Κοπελούζου. Ο Μητσοτάκης εχαρίσθη στους Ρώσσους αλλά ο Σημίτης στη «κοινοπραξία»! Διατί άραγε;
-Το έργοστάσιον δεν κατασκευάσθη με χρήματα των Ρώσσων, ώς προέβλεπε η αρχική σύμβαση Μητσοτάκη, αλλά με κεφάλαια της ΔΕΗ δηλαδή τελικώς του ΄Ελληνος φορολογουμένου .
-Η σύμβαση Σημίτη επέβαλε στους Ρώσσους να κοινοπρακτήσουν με την εταιρεία «Προμηθεύς», που δεν είχεν επίσης εμπειρία κατασκευής λιγνιτικών σταθμών.
-Το εργοστάσιο της Φλωρίνης υπερκοστολογήθη και έναντι των αντιστοίχως ισχυουσών διεθνώς τιμών. Την ιδίαν εποχή που παρεχωρήθη, ένα παρόμοιον εργοστάσιο κατασκευάσθη από τους Γερμανούς (που τελικώς έκαμνον και τον Θ/Η σταθμό της Φλωρίνης) στην Τουρκία , με κόστος 1.111 δολλαρίων ανά κιλοβάτ έναντι 2.700 της ΔΕΗ.
Τούτων ούτως εχόντων, θα ερωτούσαν ακόμη και οι συνηθισμένοι εις υπερκοστολογήσεις και μπαξίσια «καλοί» μας γείτονες «που πήγαν τα 100 δις.δρχ.» της διαφοράς μεταξύ του αρχικού και του τελικού κόστους του σταθμού Φλωρίνης.
Όσον αφορά στους κατοίκους της περιοχής, που παραμυθίασε ο κ. Σημίτης, κατά τα εγκαίνια του ατελούς εργοστασίου, διερωτώνται τι συνέβη κι’ απωλέσθη «η συμπαραγωγή απομαστεύσεως», διά της οποίας θα ετροφοδοτούντο οι οικίες των με δωρεάν θέρμανση τους παγερούς χειμώνες. Εχάθη κι’ αυτή μέσα στον πίθο των Δαναϊδων του «εκσυγχρονισμού» μαζί με τα 100 δις.
Κατόπιν όλων αυτών, δεν θα έπρεπε ν’ ανασυρθή η σχετική μηνυτήριος αναφορά, που ευρίσκεται στα ερμάρια της Εισαγγελίας δια να πληροφορηθή το πανελλήνειον ποίος εκαρπώθη τα 100 δις. της Φλωρίνης;