Αμαρτία ομολογημένη... Νομίζαμε ότι θα ήταν οι υπάλληλοι της Βουλής οι πρώτοι που θα αντιδράσουν στην Ενιαία Αρχή Πληρωμών των Δημοσίων Υπαλλήλων, με την οποία θα επιχειρηθεί να μπει μια τάξη στο χάος της μισθοδοσίας του κράτους. Περιμέναμε τα γνωστά επιχειρήματα που χρησιμοποίησαν όταν διαδόθηκε ότι απολαμβάνουν δεκάξι μισθούς αντί δεκατεσσάρων, δηλαδή ότι κουράζονται πολύ, ότι δουλεύουν νύχτα κ.λπ. Κι όμως! Τους πρόλαβαν οι υπάλληλοι των Ανεξάρτητων Αρχών με επιχειρήματα ομολογουμένως πιο ευφάνταστα, αλλά λιγότερο σοβαρά. Το χειρότερο δε είναι οι ολομέλειες κάποιων αρχών υιοθετούν τα αιτήματά τους.
Ετσι λοιπόν ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων αποφάσισε μόνος του ότι η ΕΕΤΤ δεν υπάγεται σε ενιαίο σύστημα πληρωμών και... διατάσσει το προεδρείο της Αρχής να προβεί στις δέουσες ενέργειες, ώστε να εφαρμοστεί η απόφαση! Το κακό έχει προηγούμενο. Στις 28 Ιουλίου 2010 η ολομέλεια της Επιτροπής Ανταγωνισμού εξουσιοδότησε τον πρόεδρό της να κατοχυρώσει ότι «η απογραφή των υπαλλήλων της Αρχής πραγματοποιείται αποκλειστικά και μόνο για στατιστικούς λόγους... και δεν θα συνδυαστεί με τυχόν μελλοντική υπαγωγή της Αρχής σε ενιαίο σύστημα πληρωμών».
Υπάρχει και χειρότερο προηγούμενο. Ξεκινά από την εισήγηση του προέδρου της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ), Νίκου Βασιλάκου, ο οποίος στις αρχές Ιουλίου (με ένα μακροσκελές σκεπτικό για το Μνημόνιο, για το δημόσιο χρέος και για τη ζωή γενικότερα), διατύπωσε την καινοφανή άποψη ότι «δεν είναι δυνατόν να ευσταθήσει στην περίπτωση της ΡΑΕ η αντίληψη ότι η Αρχή αυτή αποτελεί “δημόσια υπηρεσία” ή “υπάγεται στην έννοια του ελληνικού δημόσιου τομέα”». Δεν ξέρουμε αν η ΡΑΕ υπάγεται στην έννοια του αλβανικού δημόσιου τομέα, αλλά την ίδια μέρα ο κ. Βασιλάκος ανακήρυξε την απόσχισή της από το ελληνικό κράτος. Αφού πληροφόρησε την ολομέλεια ότι η ΡΑΕ «διαθέτει ιδία νομική προσωπικότητα, η οποία ανακηρύσσεται ανεξάρτητη από οποιαδήποτε δημόσια η ιδιωτική οντότητα» (σ.σ.: είναι κάτι σαν τον Θεό, δηλαδή όχι του κόσμου ετούτου) φτάνει στο «προφανές» συμπέρασμα ότι υπάρχει «απόσχιση της ΡΑΕ από το νομικό πρόσωπο του ελληνικού κράτους»! Με άλλα λόγια, έχουμε ένα Κόσοβο, στην οδό Πειραιώς 132.
Υπάρχει μεγάλη συζήτηση για τον ρόλο, τα όρια και τις δικαιοδοσίες των ανεξάρτητων αρχών, αλλά ουδείς εχέφρων άνθρωπος μπορεί να αρνηθεί ότι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού κράτους. Οι υπάλληλοί τους μπορεί να μην βρίσκονται στην κλασική ιεραρχία του ελληνικού δημόσιου τομέα -και ορθώς- αλλά πληρώνονται από τους Ελληνες φορολογούμενους. Τα υπόλοιπα καινοφανή ότι έχουν ιδίους πόρους και δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό κ.λπ. είναι απλές ανοησίες διότι οι πόροι που συλλέγουν, δεν προέρχονται από τη διαχείριση των χωραφιών του μπαμπά τους, αλλά από δημόσια περιουσία. Και αν η ΕΕΤΤ έχει πόρους από τη μίσθωση των συχνοτήτων, οι τελωνειακοί συλλέγουν δασμούς από τα εισαγόμενα προϊόντα και οι εφοριακοί μαζεύουν πολλά περισσότερα από τη φορολογία.
Οι Ανεξάρτητες Αρχές έχουν πολύ σημαντικό ρόλο να παίξουν. Γι’ αυτό πρέπει να είναι ανεξάρτητες, αλλά πρωτίστως πρέπει να είναι σοβαρές.
(από την εφημερίδα "Καθημερινή", 8/10/2010)