Αμερόληπτη αξιολόγησις της δημοσίας διοικήσεως
Μέσα στο νοσηρό κλίμα που έχουν δημιουργήσει τα δύο μεγάλα
κόμματα με την στείρα παρελθοντολογία, υπάρχουν και κάποιες πρακτικές φωνές που
προτείνουν λύσεις. Μία εξ αυτών είναι η φωνή του κ. Στέφανου Μάνου, ο οποίος
έκανε συγκεκριμένες προτάσεις που μπορούν να απεγκλωβίσουν την ελληνική
οικονομία από το σημερινό αδιέξοδο.
Το θεσμικό πλαίσιο
Σε ομιλία που εξεφώνησε προχθές στα πλαίσια του κόμματός του
«Δράση», ο κ. Μάνος επεσήμανε κάτι που δεν φαίνεται να είναι απολύτως συνειδητό
στον τόπο μας. Ότι η αιτία γιά την σημερινή κρίση δεν είναι εξωγενής, αλλά
οφείλεται αποκλειστικά στα δικά μας λάθη και στην δική μας νοοτροπία. Παρέθεσε
δε το εξής παράδειγμα: Γιατί λ.χ. οι ντομάτες που παράγονται στην Ολλανδία,
πωλούνται στην ελληνική αγορά φθηνότερα από τις ελληνικές, παρά το μεταφορικό
κόστος τους; Προδήλως διότι κάτι πάει στραβά με τον δικό μας τρόπο παραγωγής,
που συνεπάγεται υψηλότερο κόστος και ακριβώτερη τιμή. Αυτό λοιπόν, κατά τον κ.
Μάνο, ισχύει γιά τους περισσότερους τομείς της ελληνικής οικονομίας που έχουν
παύσει να είναι ανταγωνιστικοί. Και αυτό πρέπει να αλλάξη.
- Πώς θα αλλάξη; Με δεδομένο ότι το κύριο πρόβλημα είναι το
κράτος το οποίο έχουμε δημιουργήσει εμείς οι ίδιοι, πρέπει να εξευρεθή τρόπος
να αλλάξη το κράτος. Και επ' αυτού, ο κ. Μάνος έκανε την εξής σκέψη:
- Επειδή όλα αρχίζουν και τελειώνουν από το παράλογο θεσμικό
πλαίσιο που ισχύει στην χώρα μας, θα μπορούσαμε να επιλέξουμε ένα ακατοίκητο
νησί, π.χ. την Μακρόνησο, και να αποφασίσουμε ότι σε αυτό θα ισχύη το θεσμικό
πλαίσιο μιάς άλλης ευρωπαϊκής χώρας, π.χ. της Ολλανδίας. Είναι σχεδόν βέβαιο
ότι μέσα σε λίγα χρόνια το τμήμα αυτό της ελληνικής επικράτειας θα είχε
προοδεύσει με αλματώδη ρυθμό.
Η σκέψις αυτή ίσως ακούγεται ουτοπική. Γι' αυτό ο κ. Μάνος
προτείνει να γίνη κάτι πιό απλό και εφικτό. Γιά την αλλαγή του θεσμικού
πλαισίου που έχει τόση ανάγκη η χώρα μας, να προσπαθήσουμε να αξιοποιήσουμε την
«τρόικα». Αντί να στοχοποιούμε το μνημόνιο γιά τα επώδυνα μέτρα που προβλέπει,
να ζητήσουμε εμείς οι ίδιοι την διεύρυνσή του, προκειμένου να βελτιώσουμε τον
τρόπο λειτουργίας της δημοσίας διοικήσεως στην χώρα μας. Και να ζητήσουμε την
εγκατάσταση ειδικής υπηρεσίας, εποπτευομένης από τους Ευρωπαίους, η οποία να
προβή σε αμερόληπτη αξιολόγηση όλων των στελεχών και υπηρεσιών της ελληνικής
δημοσίας διοικήσεως.
Στην πραγματικότητα, αυτό που προτείνει ο κ. Μάνος ήδη
γίνεται, αλλά σε πολύ μικρή δόση. Η κατάργησις της Εθνικής Στατιστικής
Υπηρεσίας και η δημιουργία ανεξάρτητης Στατιστικής Αρχής, κάτι ανάλογο είναι.
Βλέποντας οι Ευρωπαίοι την αναξιοπιστία των ελληνικών στατιστικών στοιχείων
απαίτησαν την εν λόγω αλλαγή. Κάτι αντίστοιχο λοιπόν, θα μπορούσε να επιδιωχθή
και γιά άλλες κρατικές υπηρεσίες. Άραγε ωφελήθηκε η Ελλάς που επί τόσα χρόνια
δεν διέθετε έγκυρα στατιστικά στοιχεία; Σήμερα όλοι αποδίδουν σε αυτά την
επελθούσα καταστροφή. Γιατί λοιπόν να μη ζητήσουμε την συνδρομή των ξένων γιά
να διορθώσουμε και τα άλλα κακώς κείμενα;
Ζήτημα οργανώσεως
Σε ανύποπτο χρόνο, η «Εστία» είχε κάνει μία ανάλογη πρόταση.
Το 2004, όταν η εθνική ομάς ποδοσφαίρου κατέκτησε το ευρωπαϊκό κύπελλο και με δεδομένο
ότι η επιτυχία οφείλετο σε μεγάλο βαθμό σε έναν Γερμανό (τον Όττο Ρεχάγκελ) ο
οποίος είχε κατορθώσει να οργανώση τους ατίθασους Έλληνες, γράψαμε ότι καλό θα
ήταν να αναθέσουμε σε ξένους και την οργάνωση της δημοσίας διοικήσεως. Με το
εξής επιχείρημα:
- Μόνον ξένοι συνειδητοποιούν πόσο άχρηστες είναι οι
χιλιάδες γραφειοκρατικές διαδικασίες που ταλαιπωρούν ασκόπως τους πολίτες στον
τόπο μας, ώστε να προτείνουν την κατάργησή τους.
Σήμερα ο κ. Μάνος είναι ακόμη πιό συγκεκριμένος γιά το τί
πρέπει να αναθέσουμε στους ξένους: Την αμερόληπτη αξιολόγηση των στελεχών και
υπηρεσιών του δημοσίου, ώστε σε πρώτη φάση να αρθή η έλλειψις εμπιστοσύνης που
υπάρχει σήμερα. Και με βάση αυτό, να βελτιωθή το θεσμικό πλαίσιο και η
λειτουργία της δημοσίας διοικήσεως. Μόνον έτσι υπάρχει ελπίς να φθάσουμε κάποτε
στο επίπεδο των Ολλανδών.