Παρά την αγωνιώδη ρητορική της προσπάθεια τις παραμονές της
Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών να πείσει τους εταίρους της στην Ε.Ε.,
αλλά κυρίως τις αγορές ότι δεσμεύεται και εγγυάται την περιφρούρηση της
Ευρωζώνης στη σημερινή της σύνθεση, η καγκελάριος Μέρκελ δεν έπεισε.
Με δική της ευθύνη η Σύνοδος Κορυφής δεν πήρε καμιά απόφαση που θα
μπορούσε να εμπεδώσει τη σταθερότητα: Δεν συζητήθηκε ούτε η έκδοση
ευρω-ομολόγου, ούτε η αύξηση της κεφαλαιακής επάρκειας του προσωρινού
Μηχανισμού Στήριξης EFSF, ενώ βάση της διαπραγμάτευσης για τον μόνιμο
Μηχανισμό ESM που θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τον Μάρτιο
παραμένει η πολυσυζητημένη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα με άλλα λόγια η
«ελεγχόμενη χρεοκοπία».
Αθροιστικά οι αγορές πήραν από τη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών ένα
μήνυμα πιο ανησυχητικό από αυτό της γαλλογερμανικής Συνόδου Κορυφής στην
Ντοβίλ στις 18 Οκτωβρίου: Η Μέρκελ -και ο συρόμενος στις επιλογές της
Σαρκοζί- διαμηνύουν, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις ότι η
χρεοκοπία χώρας- μέλους της Ευρωζώνης μετά το 2013 είναι ρεαλιστικό
σενάριο, με μόνο ζητούμενο των περιορισμό ζημιών, ενώ αφήνουν αναπάντητο
το πιο κρίσιμο ερώτημα, αν έχουν την πολιτική βούληση και τη δυνατότητα
να αντιμετωπίσουν εδώ και τώρα ταυτόχρονη αδυναμία δανεισμού της
Πορτογαλίας, της Ισπανίας, του Βελγίου και της Ιταλίας.
Την ίδια στιγμή, Γιούνκερ, Στρος Καν, Τρισέ και Μπαρόζο υπογραμμίζουν
με κάθε δυνατό τρόπο ότι το πρόβλημα είναι πολιτικό, ότι χρειάζεται ένα
ξεκάθαρο μήνυμα που να στηρίζεται από τις απαιτούμενες αποφάσεις ώστε
να μην υπάρχουν αμφιβολίες και αβεβαιότητες για το μέλλον της Ευρωζώνη
στην σημερινή της σύνθεση.
Δίπλα στην ευρωπαϊκή απομόνωση της Μέρκελ, καταγράφηκε τις τελευταίες
μέρες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής μια διαρκώς διογκούμενη κατακραυγή
στην ίδια τη Γερμανία: Από τον υπέργηρο Χέλμουτ Σμιτ μέχρι τους πρώην
υπουργούς Εξωτερικών και Οικονομικών Στάινμαγιερ και Στάινμπρουκ, έως τα
πιο έγκυρα όργανα του γερμανικού τύπου, που διαμορφώνουν και επηρεάζουν
τις απόψεις της ελίτ, το μήνυμα είναι σαφές: Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση
είναι μονόδρομος για τη Γερμανία.
Ταυτόχρονα, συνεχίζεται, παρά το λαϊκισμό της Μέρκελ, η ανεξέλεγκτη
δημοσκοπική κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού: Ο αντικαγκελάριος
και υπουργός Εξωτερικών Βέστερβέλε μετράει μέρες στην ηγεσία του
Φιλελεύθερου Κόμματος FDP, ενώ η Μέρκελ έχει μπροστά της επτά
προεξοφλημένες ήττες σε τοπικές εκλογές ομόσπονδων κρατιδίων εντός του
2011, με πρώτο σταθμό τη Βάδη Βυρτεμβέργη στα μέσα Μαρτίου, με τα
σενάρια για ανατροπή της αμέσως μετά να κυκλοφορούν εδώ και δύο μήνες.
Από σήμερα ή το αργότερo σε λίγες μέρες, το λόγο θα τον έχουν οι
αγορές, που ζητούν πλέον ανατροπές και όχι διορθωτικές κινήσεις: Εδώ και
τώρα πολλαπλασιασμό της κεφαλαιακής επάρκειας του Προσωρινού Μηχανισμού
EFSF, δέσμευση για έκδοση ευρω-ομολόγου και κυρίως και πρώτα από όλα
εναρμόνιση της ρητορικής των πολιτικών ηγεσιών της Ευρωζώνης με την
αναγκαία θεσμική μεταρρύθμιση προς την κατεύθυνση Οικονομικής και
Πολιτικής Ένωσης, μια αναγκαιότητα που επισήμανε πριν από λίγες ημέρες ο
υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Σόιμπλε.
Συμπέρασμα: Σταθερότητα και Προβλεψιμότητα στην Ευρωζώνη προβάλλουν
ως μη συμβατές με την παραμονή της Μέρκελ στην καγκελαρία.
Καμιά απόφαση
Η Σύνοδος Κορυφής δεν πήρε καμιά
απόφαση που θα μπορούσε να εμπεδώσει τη σταθερότητα: Δεν συζητήθηκε ούτε
η έκδοση ευρω-ομολόγου, ούτε η αύξηση της κεφαλαιακής επάρκειας του
προσωρινού Μηχανισμού Στήριξης EFSF
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 20/12/2010)