Του Κ. Κόλμερ
Την παρελθούσα τριετίαν,ο επίσημος πληθωρισμός στην Ελλάδα ήταν «σταθερά ψηλότερος» της αντιστοίχου ανόδου του γενικού επιπέδου των τιμών στην Ευρωζώνη συμφώνως πρός την έκθεση του διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος. Στην πραγματικότητα ο Ελληνικός πληθωρισμός ήταν διπλάσιος του μέσου όρου της Ε.Ε.
Το 2003, το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού «άγγιξε» κατά τον διοικητή κ. Νίκο Γκραγκάνα, το 3% του ακ.εθνικού προϊόντος (δηλ. τα 4,7 δις.ευρώ) και σε ταμιακή βάση έφθασε το 6,9% του α.ε.π. (10 δις.Ε).Το πραγματικό έλλειμμα του Ελληνικού κράτους ήταν πέρυσι 40 δις. ευρώ - όσον οι ακαθάριστες δανειακές του ανάγκες.
Η επίσημος ανεργία έφθασε το 9,3% του ενεργού πληθυσμού (δηλ. τα 372.000 άτομα).Στην πράξη επιδοτήθησαν 575.000 άνεργοι υπό του Ταμείου ανεργίας (ΟΑΕΔ).
Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών με το εξωτερικό επλησίασε το επικίνδυνο όριο του 6% του α.ε.π ή των 9,7 δις. ευρώ - ελάχιστα μειωμένο έναντι του προηγηθέντος έτους 2002.Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείον θεωρεί ότι όταν το τρ. εξωτερικόν έλλειμμα υπερβεί το 4% του α.ε.π. εμπνέει ανησυχία δια τους πιστωτάς και είναι αδιατήρητο μακροπροθέσμως. Η Ελλάς αφ’ ής εισήλθε στην Ευρωζώνη υπερέβη πάντοτε το όριο αυτό.
Το χρέος της κεντρικής κυβερνήσεως εξετοξεύθη πέρυσι στα 160 δις. ευρώ. Πάς ‘Ελλην, πάσα Ελληνίς (και πάς... λαθρομετανάστης) οφείλουν από τούδε άνω των 15.000 ευρώ έκαστος – περισσότερα παντός άλλου πολίτου συγχρόνου Ευρωπαϊκού κράτους. Μαζί με το χρέος των δημ.επιχειρήσεων, κρατικών νοσοκομείων, οργανισμών τοπικής ...κακοδιοικήσεως και των εγγυήσεων που παρέχει αφειδώς το δημόσιον (ΣΣ: υποκρύπτουν δανεισμόν) το δημ. χρέος υπερβαίνει τα 214 δις. ευρώ ή το 133% του α.ε.π.
Το μόνο θετικόν σημείο της οικονομίας ήταν πέρυσι η επέκταση του εθνικού εισοδήματος κατά 4%. Κι’ αυτή όμως, δεν οφείλεται στην αύξηση του Ελληνικού προϊόντος (ΣΣ:αντιθέτως της Γεωργίας εμειώθη 5%, της βιομηχανίας έμεινε στάσιμον και τα έσοδα του τουρισμού υπεχώρησαν 8%) αλλά μάλλον στις υπηρεσίες του κράτους, στα έργα βιτρίνας των «Ολυμπιακών... Παιγνίων» (αμερικανιστί Olympic games) και στην αυξημένη ζήτηση εισαγομένων προϊόντων με την χαμήλωση των χρεωστικών τόκων και την αφειδή Τραπεζική χρηματοδότηση της καταναλώσεως.
Εν ολίγοις η κυβέρνηση Σημίτη άφησε την Ελληνική οικονομία σε κακά χάλια. Δεν είναι μικρότερη η ευθύνη της Τραπέζης της Ελλάδος, η οποία θεωρεί ως μοναδικά αίτια των ουσιωδών αποκλίσεων από την ηνωμένη Ευρώπη , την «υπερβάλλουσα ζήτηση σε τομείς της οικονομίας» και «την αύξηση των αποδοχών και εργοδοτικών εισφορών κατά 3,5% ποσοστιαίες μονάδες ψηλότερα του μέσου ετησίου ρυθμού αύξησης στην Ευρωζώνη».
Άνευ όμως, της αυξημένης τεχνητώς συνολικής ζητήσεως, το μεν εθνικό εισόδημα θα ήτο πέρυσι στάσιμον (καθώς οι παραγωγικοί τομείς της οικονομίας έπασχον από την απώλεια ανταγωνιστικότητος , λόγω της ανατιμήσεως κατά 20% του ευρώ) οι δέ αυξήσεις των αμοιβών της μισθωτικής εργασίας υπήρξαν πολύ μικρότερες της πραγματικής ανόδου του κόστους ζωής. Το κόστος διαβιώσεως «στην Ελλάδα του ευρώ» εδιπλασιάσθη μεταξύ 2000 και 2003 , ενώ τα εισοδήματα αυξήθησαν μόνον 25%.
Το οιονδήποτε «πλεόνασμα» (surplus) της Ελληνικής οικονομίας εκαρπώθησαν οι διαπλεκόμενοι εργολάβοι, οι λυμαιώνες των Κοινοτικών ταμείων και το ένα εκατομμύριον αλλοδαποί εργαζόμενοι στην Ελλάδα. Πάντες ούτοι, ημεδαποί και παρεπιδημούντες, εξήγαγον πέρυσι κεφάλαια 8,3 δις. ευρώ έναντι 1,7 του προηγηθέντος έτους 2002!
Απώλεια λόγου υπάρξεως.
Από της εντάξεως της Ελλάδος στην ζώνη του ευρώ , η νομισματική πολιτική της Τρ. της Ελλάδος απώλεσε την δυνατότητα επηρεασμού της οικ. αναπτύξεως μέσω των επιτοκίων της συναλλαγματικής ισοτιμίας και της προνομιακής χρηματοδοτήσεως των δημ. επενδύσεων. Περιωρίσθη αποκλειστικώς στον έλεγχο του πληθωρισμού.
Αλλ’ ούτε κι’ αυτόν επέτυχεν η κεντρική Τράπεζα.
Ο πληθωρισμός εκυμάνθη εις επίπεδα έως και διπλάσια του μέσου όρου της Ευρωζώνης την πρώτη τριετία της εντάξεως στο Ευρώ. Εις τούτο συνέβαλε η χαλαρά νομισματική πολιτική της...Ευρωπαϊκής κεντρικής Τραπέζης.
Συμφώνως με προηγουμένην έκθεση της Τ.τ.Ε., «από τις αρχές του 2000 έως και τα τέλη του περασμένου έτους, ο δείκτης νομισματικών συνθηκών χαλάρωσεν από μία έως έξη ποσοστιαίες μονάδες , ενώ προηγουμένως ήταν πιό σφικτός».
Απλοελληνιστί τούτο σημαίνει ότι πρό της εισόδου της Ελλάδος στην ζώνη του ευρώ η νομισματική πολιτική ήταν περιοριστική και μετά... αφέθη στην τύχη της!
΄Η μάλλον, εφηρμόσθη η πολιτική της Μπούντεσμπανκ, καθώς η Γερμανία ευρίσκετο εις υφεσιακό κύκλον εντός της Ευρωζώνης και η Ελλάς εις φάσιν υπερθερμάνσεως, λόγω του πακτωλού των κοινοτικών πόρων και των δανείων.
Συνεπώς την Ελληνική νομισματική πολιτική υπαγόρευαν μάλλον οι ανάγκες της Γερμανικής οικονομίας και παρά της Ελλάδος. Εν τοιαύτη περιπτώσει, ποίαν ανάγκην έχομεν της πολυτελούς κεντρικήςΤραπέζης,η οποία μάλιστα κτίζει νέα μέγαρα επί της οδού Αμερικής;
Λόγω του ανοδικού οικονομικού κύκλου (έργα ΚΠΣ και «Ολυμπιακών... παιγνίων» εν ού παικτοίς) θα έπρεπε να έχει συγκρατηθή η αύξηση των πιστώσεων και η σπατάλη πόρων στο δημόσιον. Αντ’αυτού η κεντρική Τράπεζα επέτρεψε την αύξηση των ιδιωτικών πιστώσεων κατά 40% και εχρηματοδότησε την δημοσία κρεπάλη ακόμη και με την πώληση 20 τόννων χρυσού εκ των αποθεμάτων της-άνευ αποχρώντος λόγου.
Η διοίκηση της Τραπέζης της Ελλάδος προετίμησε να διευκολύνει τις προεκλογικές ανάγκες της απελθούσης κυβερνήσεως παρά να συγκρατήσει τις πληθωριστικές πιέσεις. Αυτός είναι ένας σοβαρός λόγος να μην εμπιστεύεται η κυβέρνηση Καραμανλή την διοίκηση του κ. Νίκου Γκαργκάνα.
Σήμερο, οι συνθήκες της οικονομίας είναι άκρως ανησυχητικές, ως διεμήνυσε και ο κ.Κ.Μητσοτάκης στον νέο πρωθυπουργόν. Αφ’ενός μέν η άνοδος της τιμής του πετρελαίου στα 40 $/βαρ., αφ’ετέρου δέ η επικειμένη επιτήρηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής λόγω παραβάσεως του ορίου 3% του Μααστρίχτ προοιονίζονται πτώση του εθνικού εισοδήματος εφέτος, ιδίως μετά το πέρας των «Ολυμπιακών Παιγνίων».Που αν τελικώς διαξαχθούν, θα προκαλέσουν νέον υψωμό των εγχωρίων τιμών.
Η Τράπεζα της Ελλάδος αδυνατούσα να παρέμβη ενεργώς δια την σταθεροποίηση της οικονομίας, αποδεικνύει αυτό που δεν εφαντάζετο όταν εγκατέλειπε απερισκέπτως την δραχμήν: ότι μέσα στον έξωθεν επιβαλλόμενο «ζουρλομανδύα» της Ευρωζώνη, περιττεύει η παλυδάπανος παρουσία της!
Εκτός εάν επανέλθωμε στην δραχμή!