Αυτό πράγματι μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία
πρώτης γραμμής. Ανάμεσα στα περίπου 7000 πρατήρια που λειτουργούν ανά την
επικράτεια εντοπίσθηκε και τιμωρήθηκε 1 (ολογράφως, ένα), γιατί είχε πειραγμένη
αντλία.
Μπροστά στην αποφασιστικότητα του
υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας θεωρείται βέβαιο ότι
θα τρομοκρατηθούν όλοι οι υπόλοιποι και θα συμμορφωθούν πάραυτα.
Για την ανακοίνωση του σημαντικού αυτού
γεγονότος έγινε και συνέντευξη Τύπου, προχθές, Κυριακή. Η πολιτική ηγεσία του
υπουργείου διαβεβαίωσε μάλιστα ότι οι έλεγχοι θα συνεχισθούν, ενώ ζήτησε και τη
συνδρομή των καταναλωτών στο κυνήγι των παρανομούντων πρατηριούχων. Πώς; Να
πάνε να μετρήσουν τι ποσότητα βενζίνης χωράει το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου
τους και μετά να κάνουν κάθε φορά τον…Σέρλοκ Χολμς, όταν προμηθεύονται καύσιμα,
ελέγχοντας το εκάστοτε πρατήριο, αν πράγματι τους έδωσε όσα αναλογεί στο όχημα
τους.
Αν όλα αυτά δεν είναι υποκρισία, τότε
αγγίζουν τα όρια της γελοιότητας.
Ας τα δούμε ένα-ένα.
Καταρχήν, με ποια λογική μπορεί ο κάθε
ιδιοκτήτης ΙΧ να ελέγχει τους πρατηριούχους; Οι τιμές είναι ίδιες παντού; Αν
ίσχυε κάτι τέτοιο θα μπορούσαν πράγματι και οι καταναλωτές να συμμετέχουν στην
πάταξη των παραβατών και όλα να λειτουργούσαν ρολόι. Από τη στιγμή που οι τιμές
είναι διαφορετικές ανά πρατήριο, πώς θα μπορεί να υπολογίσει ο κάθε εποχούμενος
το κόστος για το γέμισμα του ρεζερβουάρ του; Θα πείτε, ας γυρίσει από πρατήριο
σε πρατήριο, να καταγράψει αντίστοιχες τιμές και ποσότητες, ώστε να έχει μια
ιδέα. Μα κι αυτό δεν στέκει. Πώς θα ξέρει ποιος είναι ο παραβάτης τη στιγμή που
θα έχει να υπολογίζει διαφορετικές τιμές ανά πρατήριο; Ο ακριβός είναι ο
νόμιμος ή ο φθηνός;
Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, αν θέλουμε
να είμαστε σοβαροί. Δεν μπορεί να μετακυλύουμε στην ευθύνη του καταναλωτή την
υποχρέωση του κράτους να παρακολουθεί τη σωστή λειτουργία της αγοράς. Είναι σαν
να έχεις μια σοβαρή ασθένεια, που ενδεχομένως χρειάζεται ηλεκτροσόκ, και συ
παίρνεις ασπιρίνες για να την αντιμετωπίσεις.
Πάμε στο γεγονός της σύλληψης ενός και μόνον πρατηριούχου. Βεβαίως,
επικροτείται ο εντοπισμός του, αλλά ας μην πανηγυρίζουμε και από πάνω. Ένας
πιάστηκε ως τώρα, όταν έρευνα του Πολυτεχνείου έχει διαπιστώσει ότι μία στις 10
αντλίες των πρατηρίων ενδέχεται να είναι πειραγμένη. Μιλάμε για ένα ποσοστό που
φθάνει στο 10% και μπορεί να είναι και
μεγαλύτερο. Δηλαδή, πρόκειται για 700 ως και 1000 πρατήρια!
Η
απορία μας είναι απλή. Πώς το ΕΜΠ καταλήγει σε αυτές τις διαπιστώσεις;
Εικάζουμε ότι, προφανώς, θα έχει ένα μηχανισμό εντοπισμού. Και γιατί το
υπουργείο δεν αξιοποιεί τους επιστήμονες του Πολυτεχνείου για να τσακώσει τους
παραβάτες, αντί να αναζητεί τους εγκαταστάτες των παράνομων μηχανισμών, με τους
οποίους κλέβουν οι πρατηριούχοι στις αντλίες;
Συν
τοις άλλοις, η ΠΟΠΕΚ από τις αρχές του έτους μίλησε θαρραλέα γι αυτού του
είδους τα φαινόμενα. Γιατί δεν καλεί την Ομοσπονδία το υπουργείο να
πληροφορηθεί τις μεθόδους που ακολουθούνται; Όλο και κάτι παραπάνω θα γνωρίζει
η ΠΟΠΕΚ.
Και
το τελευταίο. Ο φάκελος του παραβάτη πρατηριούχου, μαζί με το αρχικό πρόστιμο
που του επιβλήθηκε, στάλθηκε στη Διεύθυνση Μεταφορών της Περιφέρειας, με το
ερώτημα της οριστικής αφαίρεσης της άδειας λειτουργίας του πρατηρίου. Είναι
αυτή η συνήθης διαδικασία που ακολουθείται ή το υπουργείο θα μπορούσε να
αφαιρέσει επιτόπου την άδεια του πρατηριούχου; Διότι πολύ φοβούμαστε ότι το
συγκεκριμένο πρατήριο θα συνεχίσει να λειτουργεί χωρίς κανένα πρόβλημα, θα
πληρώσει το πρόστιμο, θα υποσχεθεί συμμόρφωση και υπακοή και μετά όλα θα
ξεχασθούν, όπως γίνεται συνήθως σε αυτή τη χώρα, για να ξαναρχίσει το ίδιο
γαϊτανάκι μετά από λίγο καιρό. Στο μεταξύ και το υπουργείο θα έχει την επιτυχία
του και η αγορά θα συνεχίσει να λειτουργεί με στρεβλώσεις. Και ούτε γάτα, ούτε
ζημιά.