Του Κ. Κόλμερ
Οι εγχώριοι αναλυτές των προχθεσινών ευρω-εκλογών ηναλώθησαν σε βαθυστόχαστα συμπεράσματα περί του «μηνύματος» της ευρω-κάλπης, ενώ διέλαθε το ουσιατικό συμπέρασμα:ότι άνω του 47% του Ελληνικού εκλογικού σώματος απεδοκίμασε την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση , όπως λειτουργεί σήμερον.
Στο ποσοστό αυτό ανέρχεται το άθροισμα της αποχής και του λευκού (3.771.000), οι ψήφοι του Κ.Κ.Ε (571.000) , που ετάχθη αναφανδόν «επαναστατικά» κατά της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (αλλ’ αυτό δεν το ημπόδισε να εκλέξει λίαν νομιμοφρόνως τρεις βουλευτές) και του ΛΑ.Ο.Σ (248.000) που εξέφρασε ένα ιδιότυπο ευρωσκεπτικισμό.
Οι αδυνατούντες (ή εμποδιζόμενοι) να λάβουν το πραγματικό μήνυμα της ευρω-αποδοκιμασίας παχυλοί κονδυλοφόροι ανέβασαν την αποχή του Ελληνικού εκλογικού σώματος μόνο στο 37%.Αιδωσίμως περιορίσθησαν να ...εξάρουν ότι το ποσοστό της αποχής στην Ελλάδα ήταν το ...μικρότερο στην Ευρώπη - άρα ο Ελληνικός λαός είναι περίπου ενθουσιασμένος με την Ευρωπαϊκή πορεία του.
Αντιθέτως , οι επαμφοτερίζοντες μεταξύ ευρω-λαγνείας και κριτικής Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς «έπιασαν», κατά τα δημοσιογραφικά ειωθότα, τον ευρω-σφυγμό. Εγραψαν την επαύριο ότι «οι ευρω-εκλογές έδωσαν την ευκαιρία στα 350 εκατομμύρια ψηφοφόρων εις 25 χώρας να επιλέξουν ...αλλά η δυσφορία των αντικατοπτρίσθη σε μίαν άνευ προηγουμένου αποχή που ανήλθε στο 55% έναντι (...) 51% του 1999».
Δηλαδή, η ευρω-εκλογή βαίνει από κακού εις χειρότερο! Οι ξένοι αποδίδουν την αποδοκιμασία του εκλογικού σώματος της «ηνωμένης Ευρώπης» εις διαφόρους λόγους , μεταξύ των οποίων η αποξένωση των λαών από τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς, η εδραιωμένη πεποίθηση ότι η ψήφος στο Ευρωκοινοβούλιο ελάχιστα πράγματα μπορεί ν’αλλάξει, καθώς όλα τα (ζωτικά) ζητήματα (πλην του μεγέθους των... αγγουριών) αποφασίζονται με αδιαφανείς διαδικασίες (Sic) και η δοθείσα ευκαιρία να «μαυρίσουν» αζημίως τους κυβερνώντες ομίλους.
Στην χώρα μας, αντιθέτως, η αποδοκιμασία της Ευρωπαϊκής «ιδέας» απεδόθη στα ... «μπάνια του λαού» (που λόγω ζέστης άρχισαν προώρως) ή στην κόπωση του εκλογικού σώματος (πού εντός τριών μηνός εκλήθη πάλιν στις κάλπες ) αλλά οι ίδιοι αναλυτές δεν παρέλειψαν να τονίσουν το αντιφατικό ότι «η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή ...αναβαπτίσθηκε στην λαϊκή ετυμηγορία»! Ελησμόνησαν επίσης οτι η αποχή στις ευρωεκλογές εκκίνησε το 1984 από το 19% δια να υπερδιπλασιασθή εντός εικοσαετίας ενώ σε επτά νομούς της χώρας υπερέβη εφέτος το 50%.
«Κάτι σάπιο» , συνεπώς , πρέπει υπάρχει στο Ευρωβασίλειο όπως θα έλεγε ο Σαίξπηρ. Και γιά μέν την υπόλοιπη Ευρώπη αδυνατούμε να εντοπίσωμε το αίτιον της ευρω-απογοητεύσεως, αν και η δολία προσπάθεια εισδοχής των μουσουλμάνων στην χριστιανική Ευρώπη κάτι μας λέγει, για τις επιφυλάξεις των ψηφοφόρων. Στην χώρα μας όμως μπορούμε να εντοπίσωμεν ανέτως τα αίτια της ευρω-αποδοκιμασίας που είναι βασικώς τρία:
Πρώτον ότι η υπόθεση εκλογής των ευρωβουλευτών έχει εξελιχθή εις έναν άκρως αντιδημοκρατικό διορισμό της εξουσιαστικής «παρέας», χωρίς ίχνος αξιοκρατίας ή έστω εγνωσμένης ικανότητος αξιοπρεπούς εκπροσωπήσεως των Ελληνικών συμφερόντων, στα Ευρωπαϊκά φόρα.
Δεύτερον ότι η συμμετοχή της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση αφορά μάλλον στα διάφορα Κοινοτικά ταμεία ...ενοχής, που λυμαίνονται οι εκλεκτοί του κυβερνώντος κόμματος, οι «καθηγητές» και διάφοροι επιτήδειοι αντιπρόσωποι μεγάλων Ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, παρά στην ουσιαστική παιδεία .Ο Ελληνικός λαός ουδόλως μετέσχε στον πακτωλό των 60 δις. ευρώ που εισέρρευσαν στην χώρα αφ’ ής το 1981 ενετάχθη στην τότε ΕΟΚ ενώ οι οθωμανικοί θεσμοί του νεοελληνικού «κράτους» ελάχιστα έκτοτε εξευρωπαϊσθησαν.
Τρίτον και τελευταίον: Η από τριετίας κατάργηση του εθνικού νομίσματος, της δραχμής, και η επιβληθείσα εκ των άνω (άνευ δημοψηφίσματος) υιοθεσία του ξενόφερτου ευρώ έχει εξουθενώσει ταμιακώς τις λαϊκές τάξεις και την Ελληνική οικονομία από πλευράς διεθνούς ανταγωνιστικότητος . Ενώ συνολική ζήτηση έχει αυξηθή 15%,η εγχώριος παραγωγή ισοπόσως συρρικνούται και η ανεργία καλπάζει.
Αλλ’ επί των δυσμενών επιπτώσεων του ευρώ επί της ζωής του Ελληνικού λαού αξίζει να επανέλθωμεν. Επί του παρόντος επισημαίνομε την αποδοκιμασία του, ως συνάγεται εκ του αποτελέσματος των Ευρωεκλογών.
(Aπό την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ)