Aποκρατικοποιήσεις για να Ωφεληθεί ο Φορολογούμενος

Μπορούσε να αποτραπεί η προσφυγή στην τρόικα αν από το Μάρτιο 2009 μέχρι το Μάρτιο 2010 είχαν ληφθεί επείγοντα μέτρα, σταματούσαν οι σπατάλες και μαζεύονταν κανονικά τα έσοδα. Αντίθετα, όμως, είδαμε την τότε κυβέρνηση να κάνει συνεχώς ταξίδια, διαφημίσεις και διορισμούς με συγγενείς και φίλους, από την άλλη μεριά ακούγαμε τη μέλλουσα κυβέρνηση να λέει ότι «λεφτά υπάρχουν» και την ίδια στιγμή στις εφορίες βάραγαν μύγες χωρίς κανένα έλεγχο. Μοιραία οι δαπάνες παραφούσκωσαν και τα έσοδα κατέρρευσαν. Μετά τις εκλογές γινόταν διαρκώς κηρύγματα και ευχέλαια, αλλά χωρίς να οδηγούν σε αποφάσεις και έτσι χάθηκαν και άλλες ευκαιρίες. Δεν έγινε καμιά αποκρατικοποίηση επί δύο χρόνια, που θα μπορούσε να είχε μειώσει το χρέος και να φέρει κάποια ανάπτυξη. Επίσης, η χώρα αντί να δανειστεί κυρίως με έντοκα γραμμάτια που ήταν σχεδόν τζάμπα με 1% επιτόκιο, δανειζόταν πανάκριβα δεκαετή και εικοσαετή ομόλογα και έπεφτε ακόμα πιο βαθιά στην πίεση των αγορών, ώσπου στο τέλος δεν άντεξε. Τώρα πια βέβαια το θέμα δεν είναι τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει τότε, αλλά πώς θα πετύχουμε τους στόχους για να τελειώνει το ταλαίπωρο Μνημόνιο μια ώρα νωρίτερα και να ξαναβρούμε και εμείς το βηματισμό μας σε ένα δρόμο ανάπτυξης και όχι να γλιστράμε άλλο στην κατηφόρα της ύφεσης.

Το Μνημόνιο έγινε βιαστικά και με θεμελιώδη λάθη, τα οποία τώρα φάνηκαν σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια. Ενώ έπρεπε να αυξηθούν οι έλεγχοι και όχι οι συντελεστές, αύξησαν 4 μονάδες τον ΦΠΑ, αλλά τα έσοδα έμειναν σχεδόν τα ίδια. Έβαλαν 23% ΦΠΑ στους δικηγόρους και τους υδραυλικούς και τώρα πλέον κανείς δεν κόβει απόδειξη. Χάθηκαν και τα λίγα που μάζευαν πριν, γιατί με τους νέους συντελεστές αυξήθηκαν τα κίνητρα για φοροδιαφυγή. Όταν μπήκαν οι νέοι συντελεστές η οικονομία άρχισε να ασφυκτιά περισσότερο και επήλθε το φαινόμενο που είναι γνωστό εδώ και μία χιλιετία ως «φορολογική κόπωση». Ο μουσουλμάνος διαφωτιστής Ιμπν Χαλδούν προειδοποιούσε από τον 12ο αιώνα ότι οι υψηλοί φόροι περικόπτουν τη συνολική ζήτηση στην οικονομία και τελικά μειώνονται τα φορολογικά έσοδα του κράτους. Αυτό συμβαίνει επειδή η υψηλή φορολογία σπέρνει αβεβαιότητα για το μέλλον και τα νοικοκυριά σπεύδουν να αποταμιεύσουν κάτι παραπάνω, οι τιμές αυξάνονται λόγω του μεγαλύτερου συντελεστή και έτσι πέφτουν οι πωλήσεις, και τέλος όσοι ενθυλακώνουν το φόρο στην τσέπη τους τώρα έχουν μεγαλύτερο κίνητρο να το ρισκάρουν.

Έγιναν όμως και σημαντικές μεταρρυθμίσεις, όπως το ασφαλιστικό, οι συνενώσεις και μερικοί περιορισμοί στις δαπάνες, αν και δυστυχώς χωρίς με μόνιμο χαρακτήρα.

Κόπηκαν οι χαμηλές συντάξεις και προκλήθηκε μεγάλη ύφεση στη λαϊκή κατανάλωση, ενώ έπρεπε να περικοπούν οι δεύτερες συντάξεις, τα προνόμια, οι αργομισθίες και οι παράνομοι διορισμοί. Στο πανεπιστήμιο ο μισθός του καθηγητή περικόπηκε 30% είτε διδάσκει κάποιος παραπάνω και καλύτερα, είτε είναι κοπανατζής. Η ισοπέδωση λειτουργεί σε βάρος της αξιοκρατίας και της αποτελεσματικότητας και δεν δημιουργεί συνθήκες θετικής εξόδου από την κρίση.

Η άμεση ανάπτυξη μπορεί να έλθει με τρεις τρόπους. Επιχειρηματικότητα σε εξαγωγικούς τομείς, φορολογική εύνοια τώρα και επί δύο χρόνια στις κατοικίες για να αναθερμανθεί η περιφέρεια και νέες δημόσιες υποδομές για να ξεκινήσουν τα έργα που έχουν βαλτώσει. Θετικό ρόλο θα παίξει η αύξηση του τουρισμού το καλοκαίρι και η βελτίωση των εξαγωγών. Αν αυξάνονταν 50% οι δημόσιες επενδύσεις με κοινοτικές προκαταβολές χωρίς να βάλουμε για δύο χρόνια εθνική δαπάνη, θα μπορούσαμε να βγούμε φέτος από την ύφεση και να κλείσει το έτος με θετικό πρόσημο, έστω και μόνο με δεκαδικά ψηφία. Θα άλλαζε την ψυχολογία.

Οι αποκρατικοποιήσεις είναι ένα κανάλι για να φέρουν ξένο χρήμα στην αγορά. Επίσης, όταν επιστρέψουν οι καταθέσεις που έφυγαν λόγω πανικού από τη χώρα. Φημολογείται ότι μόνο στις κυπριακές τράπεζες έχουν πάει περίπου 10 δισ. Έτσι η ελληνική οικονομία στερείται δάνεια και επενδύσεις που θα μπορούσαν να ζεστάνουν και τα τρέξουν την ανάπτυξη, ενώ στην Κύπρο, που δεν τα έχει και ανάγκη, αυξάνουν τη ζήτηση και προκαλούν πληθωρισμό. Πλήττονται έτσι και οι δύο οικονομίες, ενώ θα μπορούσαν να ωφελούνται και οι δύο. Γι' αυτό χρειάζεται να επανέλθει η εμπιστοσύνη, ότι προσπάθεια και να χρειαστεί.

Το «Ελληνικό» αποτελεί σήμερα το πιο προνομιούχο μεγαλο-οικόπεδο στη Μεσόγειο. Το κράτος εκτός από το αρχικό έσοδο παραχώρησης πρέπει να λαμβάνει και ένα σταθερό ποσοστό επί των κερδών, και διαπραγματεύεται εκ νέου κάθε μελλοντική επέκταση. Παρόμοια σχήματα μπορούν να εφαρμοστούν και στα Ολυμπιακά Ακίνητα. Έπειτα από αμέτρητους διορισμούς και πολυτελή ταξίδια για την υποτιθέμενη αξιοποίηση των ακινήτων, τα περισσότερα μέχρι σήμερα χρησιμοποιούνται είτε ως υπαίθριοι σκουπιδότοποι είτε ως χώροι δωρεάν διαμονής τέως αθλητών. Καιρός είναι να αξιοποιηθούν ή να πουληθούν για να ωφεληθεί λίγο και ο φορολογούμενος.