- Το
1893
ο
Χαρίλαος Τρικούπης ανεφώνησε μετά συντριβής το ιστορικό «δυστυχώς επτωχεύσαμεν».
- Το
2011
ο
Γεώργιος Α. Παπανδρέου ανακοινώνει σχεδόν περιχαρής ότι «ευτυχώς
επτωχεύσαμεν».
Δεν το
είπε
ακριβώς
έτσι ο σημερινός Πρωθυπουργός, αλλά περίπου αυτό εννοεί. Η Κυβέρνησις πέτυχε
τους στόχους της στην σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών. Κατόρθωσε να διαγραφή το
χρέος του ελληνικού δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα κατά 50%. Επομένως έχουμε
κάθε λόγο να χαιρόμαστε γιά την εξέλιξη. Το δημόσιο απαλλάσσεται από ένα μεγάλο
μέρος των τόκων που κατέβαλλε μέχρι τώρα. Άρα, «ευτυχώς
επτωχεύσαμεν»!
Είναι
απίστευτος ο
τρόπος με τον οποίο το ΠΑΣΟΚ κάνει το μαύρο άσπρο. Μέχρι πρό τινος ο κ.
Παπανδρέου μας έλεγε ότι η αναδιάρθρωσις και το «κούρεμα» του χρέους θα ήταν
καταστροφή γιά τον τόπο. Και γι’ αυτό υποτίθεται ότι έκανε τα πάντα γιά να το
αποφύγη. Τώρα που δεν το απέφυγε, προσπαθεί να βαπτίση την αποτυχία ως επιτυχία.
Και μας λέει ότι οι Ελληνες πρέπει να είμαστε περίπου ευτυχείς που απηλλάγημεν
από το βάρος του χρέους.
Βέβαια
αυτό που δεν μας λέει ο
Πρωθυπουργός είναι οι τραγικές συνέπειες που θα έχη η εξέλιξις αυτή γιά τον
ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Δεν μας λέει ότι στην πραγματικότητα
καταστρέφεται το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Διότι αν οι ελληνικές τράπεζες
αναληφθούν έστω και γιά μικρό διάστημα από το δημόσιο, ο καθένας ξέρει τί θα
συμβή. Δεν θα χρηματοδοτηθή η πραγματική οικονομία, αλλά η κομματική οικονομία.
Ακόμη και τα ίδια τα πολιτικά κόμματα!
Επίσης
δεν μας λέει ο κ. Παπανδρέου την
αλήθεια γιά το ασφαλιστικό σύστημα. Διατυμπανίζει ότι δεν πρόκειται να θιγούν οι
συντάξεις αφού τώρα, λόγω των μειωμένων τόκων, υπάρχει δυνατότης να τις καλύψη ο
Προϋπολογισμός. Αλλά αποκρύπτει ότι τα αποθεματικά των Ταμείων εξαερώνονται εν
μιά νυκτί. Τα αποθεματικά αυτά, που είναι η περιουσία των ασφαλισμένων,
δημιουργήθηκαν με κόπους δεκαετιών. Και τώρα η περιουσία αυτή σχεδόν
μηδενίζεται.
Τέλος
ο Πρωθυπουργός παρέλειψε να μας πή
ότι τα σπασμένα από την πτώχευση του δημοσίου θα πληρώσουν οι παραγωγικοί
Ελληνες. Αλλοι με την υπερφορολόγησή τους, άλλοι με την απομείωση της περιουσίας
τους, άλλοι με την μείωση των αποδοχών τους, άλλοι με την απώλεια της εργασίας
τους. Διότι ας μη τρέφουμε αυταπάτες. Η κρίσις την οποία θα προκαλέση στην
ελληνική οικονομία το προχθεσινό «κούρεμα» θα είναι βαθύτατη.
Η
μία
διαφορά
μεταξύ των πτωχεύσεων του 1893 και του 2011 είναι ότι τότε η αιτία ήταν οι
δυσβάστακτες δαπάνες γιά την εθνική και οικονομική συγκρότηση του ελληνικού
κράτους. Ενώ τώρα η πτώχευσις ήλθε ως αποτέλεσμα της αλλοπρόσαλλης πολιτικής της
Κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ, η οποία δεν περιέκοψε δραστικά τις δημόσιες δαπάνες.
Δαπάνες όχι γιά την συγκρότηση του κράτους, αλλά γιά την διατήρηση του σπάταλου
πελατειακού κράτους.
Η
δεύτερη
διαφορά είναι ότι ο Χαρίλαος Τρικούπης είχε το πολιτικό θάρρος να αναφωνήση
«δυστυχώς επτωχεύσαμεν». Ενώ ο κ. Γεώργιος Α. Παπανδρέου στερείται τέτοιου
θάρρους και θριαμβολογεί για την πτώχευση. Λίγη συστολή δεν θα έβλαπτε...
(από την εφημερίδα
Εστία)