Ο Βόλφγκανγκ Μούντσαου, αρθρογράφος
της
Financial
Times, θεωρεί
ότι η κρίση στην ευρωζώνη έχει φτάσει πλέον σε ένα νέο επίπεδο, λόγω της στάσης
της Γερμανίας απέναντι στο ευρω-ομόλογο, καθώς και της εκτίναξης των
spread
σε Ισπανία και Ιταλία. Αντίστοιχα, εντοπίζει σημαντικά
προβλήματα και στον τραπεζικό τομέα, αφού σημαντικοί οικονομικοί κλάδοι είναι
αποκομμένοι πλέον από την χρηματοδότηση και παράλληλα διεξάγεται «μια σιωπηρή
μαζική ανάληψη χρημάτων από τους πολίτες», όπως σημειώνει.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η κρίση
μεταφέρεται ταχέως στις αγορές της Γαλλίας, του Βελγίου και της Ολλανδίας και
αν δεν ληφθούν σημαντικές αποφάσεις, τότε η ευρωζώνη κινδυνεύει να διασπαστεί
πολύ σύντομα. Για τον λόγο αυτό, ο Μούντσαου προτείνει τρία μέτρα: Πρώτον, η
Κεντρική Τράπεζα να ενισχύσει την βραχυπρόθεσμη ρευστότητα των τραπεζών και να
υιοθετήσει ένα όριο στο
EFSF. Δεύτερον,
να υπάρξει ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για το ευρωομόλογο και τρίτον, να
οδηγηθεί η ευρωζώνη σε μεγαλύτερη ενσωμάτωση, με μερική απώλεια της εθνικής
ανεξαρτησίας των μελών. Σκοπός της τελευταίας αυτής πρότασης είναι η δημιουργία
ενός ενιαίου οικονομικού επιτελείου που θα αναλάβει το σύνολο του σχεδιασμού.
Με άλλα λόγια, η Γερμανία θα
δεχτεί το ευρωομόλογο και το αντάλλαγμα θα είναι η δημιουργία μιας πιο
συγκεντρωτικής ευρωζώνης, όπου η ίδια θα έχει κυρίαρχο ρόλο. Πάντως, ο Μούντσαου
δεν θεωρεί πιθανή την αποδοχή της συμφωνίας αυτής από τα κράτη-μέλη και δίνει
περιθώριο ζωής μόλις δέκα ημέρες στην ευρωζώνη, προκειμένου να επιβιώσει.