Δέκα μήνες μετά την αποχώρηση από την εξουσία του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ, τον κυρίαρχο ρόλο σε όλες τις εκφάνσεις της οικονομίας μας εξακολουθεί να παίζη το κράτος. Δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα από τα θέματα που απησχόλησαν την επικαιρότητα τον τελευταίο καιρό, συναρτώνται άμεσα ή έμμεσα με το κράτος. Ιδού μερικά:
Απτά παραδείγματα
- Η δημοσιονομική απογραφή αφορούσε ευθέως τα οικονομικά του κράτους. Και ολόκληρη η οικονομία κρεμόταν από την απόφαση που θα εξέδιδε η Ευρωπαϊκή Ενωσις, λόγω των ελλειμμάτων και του χρέους του κράτους.
- Ο νόμος γιά τον "βασικό μέτοχο" ρυθμίζει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες δικαιούται κάποιος να μετέχη σε δημόσιες συμβάσεις. Δηλαδή ποιός επιτρέπεται και ποιός όχι να συναλλάσσεται με το κράτος.
- Το θέμα με τους βαμβακοπαραγωγούς, επίσης συνδέεται με το κράτος. Η παραγωγή επιδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και όλος ο καυγάς γιά το ύψος των επιδοτήσεων συνίσταται στις ρυθμίσεις που κάνει το κράτος.
- Το ζήτημα του ωραρίου των καταστημάτων δείχνει και αυτό τον βαθμό της κρατικής παρεμβάσεως στην λειτουργία της αγοράς. Το πότε επιτρέπεται να ψωνίζουν οι καταναλωτές, ρυθμίζεται από το κράτος.
- Ακόμη και το γεννηθέν θέμα με τους δημοσιογράφους, άπτεται του κράτους. Το ζητούμενο είναι αν επιτρέπεται οι δημοσιογράφοι να παρέχουν υπηρεσίες και στον δημόσιο τομέα. Δηλαδή στο κράτος!
Τα πάντα στον τόπο μας περιστρέφονται γύρω από το κράτος. Η απογραφή, τα έργα, το αγροτικό, το εμπόριο, η δημοσιογραφία. Ζούμε σε μία χώρα όπου κυριαρχεί ο κρατισμός. Η δε οικονομία μας κατήντησε από τις πλέον "κρατικοδίαιτες" του κόσμου. Αυτός είναι και ο λόγος που η χώρα μας βρίσκεται σε διαρκή οικονομική κρίση.
Αν η παρέμβασις του κράτους ήταν μικρότερη, τα πάντα θα λειτουργούσαν καλύτερα και ταχύτερα. Διότι η κύρια τροχοπέδη της ελληνικής οικονομίας είναι το ίδιο το κράτος. Ενα κράτος αργό ως προς την λήψη των αποφάσεων, δυσκίνητο ως προς την εφαρμογή τους και απαράδεκτα γραφειοκρατικό ως προς την όλη λειτουργία του.
Η ευθύνη ανήκει στους πολιτικούς, οι οποίοι θεωρούν ότι πρέπει να ρυθμίζουν τα πάντα. Είναι χαρακτηριστικό ότι χθες στην Βουλή συζητήθηκε "επίκαιρη ερώτησις" προς τον Υπουργό Μεταφορών, γιά τις ώρες των δρομολογίων μιάς λεωφορειακής γραμμής στην περιοχή Λιοσίων. Ασφαλώς το θέμα ενδιαφέρει τους κατοίκους της περιοχής. Αλλά η Ελληνική Βουλή είναι η μόνη ίσως στον κόσμο, όπου συζητείται ακόμη και το δρομολόγιο ενός λεωφορείου! Αυτό και αν είναι κρατισμός...
Το Ιρλανδικό θαύμα
Αύριο η "Καθημερινή", με την συμπλήρωση έτους της συνεργασίας της με το Εconomist, θα κυκλοφορήση μαζί με ειδικό τεύχος αφιερωμένο στο λεγόμενο "Ιρλανδικό Θαύμα". Στο τεύχος θα φιλοξενείται συνέντευξις του Πρωθυπουργού καθώς και άρθρο του υπουργού Οικονομίας, οι οποίοι θα αναφέρωνται στους τρόπους με τους οποίους η Ελλάς θα μπορούσε να διδαχθή από το "Ιρλανδικό θαύμα".
Θέλουμε να ελπίζουμε ότι τόσο ο κ. Καραμανλής όσο και ο κ. Αλογοσκούφης θα αναφερθούν στην ανάγκη περιορισμού του κράτους. Διότι η πεμπτουσία του "Ιρλανδικού θαύματος" εκεί συνίσταται. Το κράτος έθεσε τις βασικές κατευθύνσεις και εξασφάλισε τους πόρους γιά την Παιδεία και την ανάπτυξη της υψηλής τεχνολογίας, και στην συνέχεια άφησε τα πάντα στην ιδιωτική πρωτοβουλία.
Αν αυτό δεν γίνη συνείδησις και στον τόπο μας, δεν έχουμε ελπίδα να ακολουθήσουμε το πρότυπο των Ιρλανδών. Η δική τους οικονομία θα καλπάζη και εμείς θα ασχολούμεθα με τα δημόσια ελλείμματα, τον "βασικό μέτοχο", τις παρατυπίες των βαμβακοπαραγωγών, το ωράριο των καταστημάτων και τους κρατικοδίαιτους δημοσιογράφους. Η δε Βουλή, με τα δρομολόγια κάποιων λεωφορειακών γραμμών.
(Από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ)