Πτωτική πορεία έχει ακολουθήσει την τελευταία οκταετία η παραγωγή πετρελαίου
των μεγάλων ιδιωτικών πετρελαϊκών, γεγονός που φανερώνει ότι το κέντρο βάρους του
κλάδου μετατοπίζεται σταθερά μακριά τους και προς άλλους παραγωγούς.
Χαρακτηριστικό είναι ότι η παραγωγή αργού πετρελαίου των πάλαι ποτέ «επτά μεγάλων
αδελφών» ήταν 10,76 εκατ. βαρέλια ανά ημέρα το 2004 και το 2012 ανερχόταν μόλις
σε 7,98 εκατ. βαρέλια, δηλαδή μειώθηκε κατά 2,77 εκατ. βαρέλια ή 25,8% μέσα σε
οκτώ χρόνια.
Η πτώση της παραγωγής των πέντε (πλέον) «μεγάλων» ξεκίνησε για όλες αυτές τις
εταιρείες πριν το 2007 και συνεχίστηκε παρά τα τεράστια ποσά που αφιέρωσαν για
επενδύσεις στην έρευνα και παραγωγή πετρελαίου. Η
Total για παράδειγμα, είδε την παραγωγή της
να πέφτει κατά 20% από το 2007 μέχρι πέρυσι, παρόλο που σήμερα διαθέτει 40%
περισσότερες γεωτρήσεις ανά τον πλανήτη.
Όσον αφορά την ΒΡ, η δική της παραγωγή επηρεάστηκε σημαντικά μετά το 2011 λόγω
της πώλησης του μεριδίου που κατείχε στην ρωσική κοινοπραξία ΤΝΚ-ΒΡ. Το μερίδιο
αυτό το εξαγόρασε η
Rosneft
στα πλαίσια μιας μεγάλης συμφωνίας και ως εκ τούτου η πτώση της παραγωγής της ΒΡ
έχει οικονομική εξήγηση. Τονίζεται πάντως ότι ακόμα και χωρίς την πώληση της ΤΝΚ-ΒΡ,
η παραγωγή των «μεγάλων» και πάλι θα εμφανιζόταν μειωμένη κατά 17,7%, όπως σημειώνει
εύστοχα ο Λούις ντε Σούσα του
www
.theoildrum
.com.
Στο σύνολο των μεγάλων πετρελαϊκών, η μοναδική χρονιά που η παραγωγή τους αυξήθηκε
ήταν το 2008-09, όταν αυτή παρουσίασε πρόσκαιρη άνοδο κατά 130.000 βαρέλια ανά
ημέρα. Την ίδια στιγμή όμως, η παγκόσμια παραγωγή αργού αυξήθηκε στα έτη
2004-2011 κατά 4%, ενώ από το 2006 και μετά έχει παραμείνει ουσιαστικά σταθερή.
Αυτό σημαίνει ότι τη στιγμή που μειωνόταν διαρκώς η παραγωγή των «μεγάλων»,
αυξανόταν αντίστοιχα η παραγωγή άλλων παικτών στην αγορά πετρελαίου, όπως οι
κρατικές εταιρείες και οι μικρομεσαίοι παραγωγοί των ΗΠΑ, οι οποίοι κάνουν
χρυσές δουλειές με το σχιστολιθικό πετρέλαιο.