Τελικά «υπερφορολογούμαστε ή υποφορολογούμαστε;» Προ ημερών, η κ.
Μπακογιάννη μίλησε για οκταπλασιασμό φόρων και εκτίμησε ότι «η μεσαία
τάξη καταρρέει. Η φοροδοτική ικανότητα έχει μειωθεί, σχεδόν εξαντληθεί».
Αντίθετα, ο κ. Στουρνάρας διαβεβαίωσε ότι «οι φόροι στην Ελλάδα, ως
ποσοστό του ΑΕΠ, ανήλθαν το 2012 στο 22,8%, ενώ ο μέσος όρος στην
Ευρωζώνη, το ίδιο έτος, ήταν 25,7%. Αρα, σε συνολικά επίπεδα, η Ελλάδα
δεν υπερφορολογείται σε σχέση με την Ευρωζώνη». Θέση την οποία δεν
μοιράζεται η κοινή γνώμη, η οποία θεωρεί σε ποσοστό 96,7% ότι ο μέσος
Ελληνας υπερφορολογείται. Αλλά και πρόσφατο ρεπορτάζ της «Κ» έδειξε ότι
στα ταμεία του κράτους καταλήγει το 60% του μισθού του εργαζομένου. Για
παράδειγμα, από έναν μεικτό μηνιαίο μισθό 1.500 ευρώ, στην τσέπη του
πολίτη μένουν μόνο 620. Το υπόλοιπο απορροφάται από: φόρο εισοδήματος,
ασφαλιστικές εισφορές, εισφορά αλληλεγγύης, φόρο κατοχής ακινήτων, τέλη
κυκλοφορίας, ειδικούς φόρους κατανάλωσης σε είδη πρώτης ανάγκης και ΦΠΑ.
Μολονότι όλοι οι πολίτες της Ε.Ε. καταβάλλουν παρόμοιους φόρους, στους
Ελληνες επιβάλλεται σχεδόν παντού ο υψηλότερος συντελεστής· υφίστανται
τις μεγαλύτερες κρατήσεις από τον μισθό τους, αντιμετωπίζουν τον τρίτο
υψηλότερο ΦΠΑ στην Ευρώπη και τον μεγαλύτερο φόρο στο πετρέλαιο
θέρμανσης, πληρώνουν πολλούς ειδικούς φόρους και έκτακτα τέλη, ανέφερε
το ρεπορτάζ.
Οτι μισθωτοί και συνταξιούχοι αρμέγονται και κουρεύονται, ολοένα και πιο
βαθιά, μάλιστα με ταυτόχρονη μείωση αποδοχών, είναι γνωστό. Σύμφωνα με
στοιχεία της «Εργάνης», από το 2011 στο 2012, μισθωτοί και συνταξιούχοι
υπέστησαν μείωση εισοδήματος κατά 18,3% και αύξηση φορολόγησης κατά 52%.
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες υπέστησαν μείωση εισοδήματος κατά 38,5% και
μείωση φορολογικής επιβάρυνσης κατά 17,7%. Τα φορολογικά έσοδα του
κράτους (το δεκάμηνο του 2013 διαμορφώθηκαν στα 39,5 δισ. ευρώ)
προέρχονται σε ποσοστό 78% από μισθωτούς και συνταξιούχους (47,9% το
2009).
Σύμφωνα με την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, το 2012 το ελληνικό
Δημόσιο βεβαίωσε συνολικά φόρους 111 δισ. ευρώ, διέγραψε χρέη 1 δισ.
ευρώ και άφησε ανείσπρακτο υπόλοιπο 55,3 δισ. ευρώ. Οι οφειλές αυτές τον
Οκτώβριο του 2013 είχαν ανέλθει στα 60,65 δισ. ευρώ. Εκτός στόχων
παραμένουν οι φορολογικοί έλεγχοι σε μεγάλες επιχειρήσεις και
φορολογούμενους μεγάλου πλούτου, στα χαρτιά οι κατασχέσεις περιουσίας. Ο
βαθιά διεφθαρμένος φοροελεγκτικός και φοροεισπρακτικός μηχανισμός
συντηρείται από τη ζήτηση για φοροδιαφυγή όσων θεωρούσαν κεκτημένο
δικαίωμά τους να μην πληρώνουν, βέβαιοι ότι οι πολιτικοί είναι δέσμιοι
του σάπιου συστήματος.
Την ίδια ώρα, οι καταθέσεις μειώνονται (κατά 1,3 δισ. ευρώ από την αρχή
του χρόνου), η μεσαία τάξη άδει τη διάλυσή της, αποχωριζόμενη ολοένα το
σύμπαν της άνετης κανονικότητας.
Η απροθυμία να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, να απομακρυνθούν τα
τάγματα των επιόρκων με τα πολυτελή ακίνητα και τα εμβάσματα στο
εξωτερικό, οδηγεί στην εξάντληση των τιμίων (ή των παγιδευμένων στη
διαφάνεια), υποβιβάζει τα πάντα στο επίπεδο του προσχήματος. Ομως με
προσχήματα δεν σώζονται χώρες. Το άδικο μοίρασμα των βαρών καταλύει τις
δύο αναγκαίες συνθήκες ζωής, τον συλλογικό στόχο και το εσωτερικό
σθένος· σβήνει τα δύο άστρα, το λαμπερό αστέρι του κόσμου και το αόρατο
άστρο της καρδιάς.
(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 08/12/2013)