Σε πρόσφατη εκδήλωση της Ελληνικής Κίνησης Ευρωπαίων Φεντεραλιστών, ο
καθηγητής και πρώην Υπουργός Νίκος Χριστοδουλάκης, αναφέρθηκε στο
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως το «αγλάισμα της παρθενίας» της ΕΕ, έναν θεσμό
καθόλα απαραίτητο και σεβαστό, αλλά που έχει την πολυτέλεια να διεκδικεί
περισσότερα φιλολαϊκά μέτρα, χωρίς την υποχρέωση να λαμβάνει δυσάρεστα
(φόρους και άμυνα). Και χωρίς τις ωδίνες της διεκδίκησης της ψήφου ή την
βάσανο της άμεσης λογοδοσίας, θα προσθέταμε εμείς, όσον αφορά τους
Έλληνες ευρωβουλευτές –τουλάχιστον μέχρι τον προσεχή Μάιο.
Από το βράδυ της Κυριακής, αυτό το τελευταίο άλλαξε. Οι αντιπρόσωποι
του ελληνικού λαού στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να διεκδικήσουν
άμεσα την ψήφο του, όπως και οι αντιπρόσωποι στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Ανοιχτά, με θέσεις, απόψεις, συγκρούσεις και συνθέσεις. Με μία κανονική
προεκλογική εκστρατεία, με τα θετικά και τα αρνητικά της.
Όπως και σε κάθε μεγάλη αλλαγή (και είναι μεγάλη αλλαγή, έστω και αν ο
αντίκτυπός της στην καθημερινότητα των πολιτών θ’ αργήσει λίγους μήνες
να φανεί), οι αντιδράσεις ήταν ποικίλες. Πολλοί είπαν «σωστό», ενώ άλλοι
εμφανίστηκαν διστακτικοί. Κάποιοι, συνηθισμένοι στα “μαγειρέματα”,
επεσήμαναν με δραματικούς τόνους την «αδικία», επισείοντας τον κίνδυνο
επικράτησης της «μιντιακής δημοκρατίας», των «συμφερόντων», κλπ – λες
και η Α’ ή η Β’ Αθήνας είναι περιφέρειες όπου εκλέγονται με καμπάνια
«πόρτα-πόρτα»…
Ας το αντιμετωπίσουμε με ειλικρίνεια: τα ευρωψηφοδέλτια των κομμάτων,
όπως και τα ψηφοδέλτια επικρατείας, αποφασίζονταν μέχρι σήμερα χωρίς
καμία ούτε καν επίφαση δημοκρατίας, με αποκλειστικό γνώμονα τον
σχεδιασμό του εκάστοτε πολιτικού αρχηγού. Στις – λιγοστές – περιπτώσεις
που ο αρχηγός έκανε καλή χρήση αυτού του προνομίου του, αναδείχθηκαν και
αξιόλογοι, νέοι ή ξεχωριστοί πολιτικοί, που μας εξέπληξαν ευχάριστα,
και των οποίων το όνομα δεν ξεχάστηκε την επομένη της εκλογής τους.
Βέβαια, μία πανελλαδική ατομική προεκλογική εκστρατεία, αν δεν
θωρακιστεί με κανόνες ρεαλιστικούς, σύγχρονους και δίκαιους και δεν
υποστηριχθεί σωστά και ισότιμα για όλους από τα κόμματα, θα είναι μία
καμπάνια για λίγους – από άποψη οικονομική, κοινωνική, πολιτική,
γεωγραφική… Και δυστυχώς, όταν η απόφαση λαμβάνεται την τελευταία στιγμή
και απροειδοποίητα (όπως τώρα), χωρίς να έχει ωριμάσει στην κοινωνία
συνείδηση ευρωπαϊκής άμεσης εκπροσώπησης, τότε είναι μία καμπάνια για
πολύ λίγους.
Η κυβέρνηση οφείλει να διασφαλίσει και για αυτή την πρώτη άμεση
εκλογή των ευρωβουλευτών ότι θα πρόκειται για μία εκλογή υπό τις
καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις. Κανόνες ισότητας πρέπει να εφαρμοστούν
χωρίς δισταγμό: ισότιμη εκπροσώπηση ανδρών και γυναικών στα ψηφοδέλτια,
εκπροσώπηση της νέας γενιάς, γεωγραφική ισορροπία, εκπροσώπηση των
ατόμων με αναπηρία, των μεταναστών, και κάθε κοινωνικής ομάδας. Σε
αντίθεση με τα μέχρι τώρα ψηφοδέλτια-λίστες, όπου εκπροσωπούνταν
περισσότερο ομάδες πίεσης (lobbies) και λιγότερο πραγματικές κοινωνικές
ομάδες, αφού έγινε το πρώτο βήμα για πραγματική εκλογή, καλό είναι να
ολοκληρωθεί. Είναι ευθύνη όσων πρότειναν και όσων θα ψηφίσουν αυτή την
αλλαγή, αλλά και όσων (ανοιχτόμυαλων και υπεύθυνων) αντιπολιτευόμενων
ασκήσουν ουσιαστική και εποικοδομητική κριτική.
Ως φεντεραλιστές, υπέρμαχοι μιας ολοκληρωμένης και πιο δημοκρατικής
Ευρώπης, είμαστε υπέρ κάθε δημοκρατικής ενίσχυσης των διαδικασιών και
της συμμετοχής των πολιτών. Θα θέλαμε βέβαια αυτή η αλλαγή να είχε γίνει
έγκαιρα, συντεταγμένα και μετά από ουσιαστική διαβούλευση.
Περιμένουμε επίσης η εκλογική διαδικασία να μην εξελιχθεί σε μια απλή
“πρόβα” εθνικών εκλογών, αλλά σα μια ευκαιρία ουσιαστικού διαλόγου για
την Ευρώπη και τη θέση της Ελλάδας σε αυτή, με προϋποθέσεις ισότητας,
ισοτιμίας, και βαθιάς δημοκρατικής συνειδητοποίησης, η οποία θα συμβάλει
και στην εμπέδωση της ευρωπαϊκής προοπτικής κάθε πολίτη και της χώρας
συνολικά.
Σε αυτό το διάλογο, διεκδικούμε ενεργή συμμετοχή, με ένα πλαίσιο
συγκεκριμένων προτάσεων που θα παρουσιάσουμε στο επόμενο διάστημα, ώστε
στις 25 Μαΐου, όλοι μας να κάνουμε ένα βήμα πιο κοντά στην Ευρώπη.
(euractivgreece.blogactiv.eu, 11/02/2014)