Μια οικονομική και πολιτική Ένωση ανάμεσα σε τρεις χώρες με 170
εκατομμύρια κατοίκους, συνολικό ετήσιο ΑΕΠ που φτάνει τα 2,7 τρισ.
δολάρια και τεράστιο ενεργειακό πλούτο -πάνω από 50 τρισ. κυβικά μέτρα
φυσικού αερίου (το ένα πέμπτο των παγκόσμιων αποθεμάτων) και 110 δισ.
βαρέλια αργού πετρελαίου (αντιστοίχως το 15%). Μια Ένωση η οποία μπορεί,
όπως φιλοδοξούν και λένε οι ιδρυτές της, να αποτελέσει το αντίπαλο δέος
της Ε.Ε. και σταδιακά να κυριαρχήσει στην Κεντρική Ασία. Μια Ένωση η
οποία ταυτόχρονα, σύμφωνα με πολλούς στη Δύση, συμβολίζει με τον πιο
ξεκάθαρο τρόπο την πρόθεση αναβίωσης της Σοβιετικής Υπερδύναμης.
Φιλόδοξα σχέδια
Αυτή, σε κάθε περίπτωση, είναι η νέα κίνηση του Βλαντιμίρ Πούτιν στη
γεωπολιτική σκακιέρα, όπου παίζεται μια από τις πιο σημαντικές και
αμφίρροπες «παρτίδες» μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Σε συνδυασμό δε
και με την πρόσφατη ενεργειακή συμφωνία ανάμεσα στη Μόσχα και το Πεκίνο,
30ετούς διάρκειας και αξίας άνω των 400 δισ, δολαρίων, έρχεται να
αποδείξει ότι η Ρωσία είναι πολύ μεγάλη για να απομονωθεί από τις
κυρώσεις που επιβάλλονται σε βάρος της από Αμερικανούς και Ευρωπαίους,
εξαιτίας της κρίσης στην Ουκρανία. «Η σημερινή μας συνάντηση έχει
αναμφίβολα μια ειδική σημασία, η οποία, χωρίς υπερβολή, θα αφήσει
εποχή», δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος κατά τη διάρκεια της τελετής ίδρυσης της
Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Αστάνα,
πρωτεύουσα του Καζακστάν, το οποίο είναι επίσης ιδρυτικό μέλος μαζί με
τη Λευκορωσία. «Αυτό το ντοκουμέντο φέρνει τις χώρες μας σε ένα νέο
στάδιο ολοκλήρωσης, προασπίζοντας παράλληλα πλήρως την κυριαρχία τους»,
πρόσθεσε ο Πούτιν, πλαισιωμένος από τους ομολόγους του Νουρσουλτάν
Ναζαρμπάγεφ και τον Αλεξάντερ Λουκασένκο.
Μικρά περιθώρια
Η αλήθεια, βεβαίως, είναι ότι οι δυνατότητες διεύρυνσης της
Ευρασιατικής Ένωσης είναι περιορισμένες, ειδικά μετά την απώλεια της
Ουκρανίας, η οποία αποτελούσε «κλειδί» στους σχεδιασμούς του Κρεμλίνου.
Πρακτικά, με βάση τα σημερινά δεδομένα, ο Πούτιν μπορεί να ελπίζει σε
ένταξη μόλις δύο ακόμη χωρών, της Αρμενίας και του Κιργιζιστάν, το
γεωπολιτικό και οικονομικό ειδικό βάρος των οποίων είναι περιορισμένο.
Αντιθέτως, οι άλλοι μεγάλοι «παίκτες» στην περιοχή, όπως οι πρώην
Σοβιετικές Δημοκρατίες Τουρκμενιστάν, Αζερμπαϊτζάν και Ουζμπεκιστάν,
έχουν κρατήσει σαφείς αποστάσεις από το συγκεκριμένο εγχείρημα.
«Εκδίκηση» των φιλορώσων
Με την κατάρριψη ενός ελικοπτέρου των ουκρανικών δυνάμεων που έχουν
αναπτυχθεί γύρω από το Σλαβιάνσκ απάντησαν χθες οι φιλορώσοι
αυτονομιστές στο πλήγμα που είχαν δεχθεί στο γειτονικό Ντόνετσκ, όπου
αυτή την εβδομάδα μέτρησαν πάνω από πενήντα νεκρούς στις μάχες για τον
έλεγχο του τοπικού αεροδρομίου. Σύμφωνα με το Κίεβο, από τη κατάρριψη
έχασαν τη ζωή τους 14 στρατιωτικοί, ανάμεσα στους οποίους και ένας
στρατηγός με νευραλγική θέση στην Εθνοφρουρά.
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 30/05/2014)