Στήν πρώτη γραμμή τῆς ἐπικαιρότητος εὑρέθη ἡ –κατ’ὄνομα μόνον– ἰδιωτικοποίησις μέρους τῆς ΔΕΗ. Ἕνα θέμα πού δέν ἔπρεπε κάν νά συζητοῦμε. Τόσο ἐξόφθαλμα εἶναι τά πράγματα. Ἀναδεικνύεται ὅμως ἕνα τεράστιο ἔλλειμμα ἐνημερώσεως. Μέ ἁπλά λόγια, ἡ Κυβέρνησις πελαγοδρομεῖ χωρίς νά δίδη τις ἀπαντήσεις πού ὑπάρχουν

Στήν πρώτη γραμμή τῆς ἐπικαιρότητος εὑρέθη ἡ –κατ’ὄνομα μόνον– ἰδιωτικοποίησις μέρους τῆς ΔΕΗ. Ἕνα θέμα πού δέν ἔπρεπε κάν νά συζητοῦμε. Τόσο ἐξόφθαλμα εἶναι τά πράγματα. Ἀναδεικνύεται ὅμως ἕνα τεράστιο ἔλλειμμα ἐνημερώσεως. Μέ ἁπλά λόγια, ἡ Κυβέρνησις πελαγοδρομεῖ χωρίς νά δίδη τις ἀπαντήσεις πού ὑπάρχουν.

Ἀλήθεια εἶναι ὅτι ἡ ΔΕΗ σήμερα εἶναι δυσλειτουργική και ἀσύμφορη. Χρήζει ριζικῆς ἀναμορφώσεως. Εὐθύνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό γιά τήν ἀνεργία. Τό ὑψηλό κόστος τῆς ἐνεργείας τήν ὁποία μονοπωλιακῶς διαθέτει στήν ἀγορά, ἔχει ὁδηγήσει σέ χρεωκοπία πολλές μικρές βιομηχανίες και ἔχει φέρει στά ὅρια τῶν ἀντοχῶν τους, πολλές ἄλλες. Αὐτά σημαίνουν ἀπολύσεις καί ἀπώλεια θέσεων ἐργασίας.

Συνιστᾶ τεράστιο ψεῦδος ὁ ἰσχυρισμός τῆς ἀντιπολιτεύσεως ὅτι ἡ «κρατική ΔΕΗ» ἐξασφαλίζει φθηνό ρεῦμα για τόν «λαό». Ἀφ’ ἑνός εἶναι ἡ σημερινή μορφή τῆς ΔΕΗ –και ὄχι βέβαια ἡ μή συντελεσθεῖσα ἰδιωτικοποίησις– πού αὔξησε τήν τιμή τοῦ οἰκιακοῦ ρεύματος κατά 112%. Ἀφ’ ἑτέρου ὅμως, ἔχει ὑπολογισθῆ ἄραγε τό κόστος πού συνιστοῦν για τόν κρατικό προϋπολογισμό οἱ δαπάνες γιά τήν ΔΕΗ; Ἐπεσήμανε κανείς ὅτι τό κόστος αὐτό ἐπιβαρύνει τόν «λαό», δηλαδή τούς φορολογουμένους; Συνεπῶς ὁ πολίτης πληρώνει πολύ ἀκριβά τό ἠλεκτρικό ρεῦμα, ἀφοῦ ἐκτός ἀπό τόν λογαριασμό τῆς ΔΕΗ, πληρώνει καί βαρυτάτους φόρους γιά τήν διατήρησή της. Γιά τήν διατήρηση αὐτῆς και ἄλλων παθογενειῶν τοῦ Δημοσίου, πού συνιστοῦν αὐτό πού ὀνομάζαμε «μαύρη τρύπα» τῶν ἐλλειμμάτων.

Ἡ «μαύρη τρύπα» ἐξακολουθεῖ νά ὑπάρχη, ὅσο καί ἄν προσπαθοῦμε νά την λησμονήσουμε. Εἶναι δέ εὐθύνη τῆς Κυβερνήσεως νά μᾶς τήν θυμίζη, τονίζοντας μάλιστα ὅτι τήν δημιούργησαν οἱ ἀριστερές πολιτικές πού ἀκόμη και σήμερα δέν ἔχουν ξεριζωθῆ ἀπό τήν Ἑλλάδα.

Καί ἄς μήν μᾶς διαφεύγη ὅτι τά χρήματα αὐτά τῶν φορολογουμένων διατίθενται καί γιά τήν διατήρηση τῶν προνομίων τῶν ἐργαζομένων τῆς ΔΕΗ. Αὐτῶν τῶν συνδικαλιστῶν οἱ ὁποῖοι κηρύττουν ἀπεργίες (ἄν καί τήν ἀνέστειλαν μετά την δικαστική ἀπόφαση), δῆθεν γιά τήν διασφάλιση τοῦ «ἐθνικοῦ πλούτου» καί τοῦ «δημοσίου ἀγαθοῦ» τῆς ἐνεργείας! Ἄς τό δοῦμε χωρίς ἰδεοληψίες. Ὑπέρ τῶν προνομίων τους ἀπεργοῦν.

Ὅσο γιά τόν ἰσχυρισμό ὅτι ἡ κρατική ΔΕΗ θά κινήση περαιτέρω τήν οἰκονομία μέ ἐπενδυτικές καί ἄλλες δραστηριότητες, ἄς μᾶς ἐξηγήσουν τόν λόγο γιά τόν ὁποῖο δέν τό ἔχει κάνει μέχρι σήμερα. Ἁπλούστατα διότι, τελοῦσα ὑπό κρατικό ἔλεγχο ἀποτελεῖ μέρος τοῦ προβλήματος. Δέν μπορεῖ νά φέρη λύσεις. Ἐπενδύσεις καί ἀνάπτυξη φέρνει μόνον ὁ ἰδιωτικός τομέας. Φυσικά μέ την προσδοκία τοῦ κέρδους. Τό ὁποῖο δέν εἶναι ἔγκλημα ὅπως θέλουν νά μᾶς πείσουν οἱ καθ’ ἡμᾶς ἀριστεροί.

Εἶναι παντελῶς ἀκατανόητο, γιατί αὐτές οἱ ἀλήθειες δέν προβάλλονται ἁπλά καί καθαρά. Μήπως οἱ κυβερνῶντες μας δέν τίς ἀντιλαμβάνονται οὔτε οἱ ἴδιοι;

Μόνον στήν Ἑλλάδα ἀμφισβητεῖται ὅτι ὁ κρατισμός και οἱ ἀριστερές πολιτικές εἶναι διεθνῶς ἀπαξιωμένες. Δεν ἀρκεῖ ὅμως νά προβάλλουμε τά παραδείγματα τῶν ἄλλων εὐρωπαϊκῶν χωρῶν. Γιά πολλούς ἀπό τούς συμπατριῶτες μας ὑπάρχει ἕνα ἀρνητικό κλίμα γιά τήν Εὐρώπη καί την «τρόϊκα», ὁπότε τέτοια ἐπιχειρήματα πέφτουν στό κενό.

Ὑπάρχουν ὅμως παραδείγματα. Ναί μέν δέν ἔχουν γίνει οὐσιαστικές ἰδιωτικοποιήσεις, ὥστε νά φανῆ τό ἕωλο τῶν ἰσχυρισμῶν τῆς ἀριστερᾶς. Ἔχουμε ὅμως ἁπτά παραδείγματα ἐπιχειρήσεων, οἱ ὁποῖες εὐημεροῦσαν μέχρις ὅτου ἀνέλαβε τόν ἔλεγχό τους τό Κράτος.

Νά θυμίσουμε τήν Ὀλυμπιακή Ἀεροπορία; Πού ὀνομάσθηκε καί «ἐθνικός ἀερομεταφορέας»; Ὑπό τήν διεύθυνση τοῦ ἀειμνήστου Ἀριστοτέλη Ὠνάση ἐμεσουράνησε. Ὅταν ὅμως περιῆλθε στό Κράτος μετετράπη σέ κομματικό ἄντρο διαφθορᾶς καί ὁδηγήθηκε σέ πλήρη ἀπαξίωση. Ἄλλο παράδειγμα; Ἡ ΠΥΡΚΑΛ (σημερινά Ἑλληνικά Ἀμυντικά Συστήματα) τοῦ ἀειμνήστου Προδρόμου Μποδοσάκη. Ὑπῆρξε κορυφαία βιομηχανία, μέχρις ὅτου ἔγινε κρατική. Τότε ἄρχισε ἡ κατάρρευσις, ἀπό τήν ὁποία προσπαθοῦμε σήμερα νά τήν διασώσουμε…

Καί κάτι τελευταῖο. Οἱ προπαγανδιστές τῆς Ἀριστερᾶς ἔχουν κάποια νεφελώδη στερεότυπα περί «κεφαλαίου» και περί «συμφερόντων». Δέν τολμοῦν νά ὁμιλήσουν συγκεκριμένα, διότι τότε οἱ μύθοι τους θά καταρρεύσουν. Θα μποροῦσαν μήπως νά ἰσχυρισθοῦν γιά ἐπιχειρηματίες ὅπως ὁ Ὠνάσης καί ὅπως ὁ Μποδοσάκης τίς ἀνόητες κατηγορίες πού διασπείρουν ὑπό τόν πέπλον τῆς ἀοριστίας;

(ἀπό τήν ἐφημερίδα "ΕΣΤΙΑ", 07/07/2014)