Την Άγκυρα και την κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Ταγίπ Ερντογάν επέλεξε ο Βλαντιμίρ Πούτιν προκειμένου να ανακοινώσει το «πάγωμα» των σχεδίων και των έργων για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου South Stream. Σχεδόν την ίδια στιγμή δε, από τη Μόσχα, ο επικεφαλής της Gazprom, Αλεξέι Μίλερ, χαρακτήριζε τον South Stream «νεκρό».
«Εάν η Ε.Ε. δεν θέλει να προχωρήσει το έργο, τότε εμείς δεν θα προχωρήσουμε», δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος, επικαλούμενος παράλληλα τις ενέργειες πολλών χωρών-μελών της Ε.Ε., όπως της Βουλγαρίας, η οποία έχει σταματήσει τα έργα κατασκευής του αγωγού. Αναφερόμενος μάλιστα στη στάση της Σόφιας, ο Ρώσος πρόεδρος είπε χαρακτηριστικά: «Εάν η Βουλγαρία αποκλείεται από τη δυνατότητα να συμπεριφέρεται ως κυρίαρχο κράτος, τότε ας απαιτήσει τα χρήματα από τα διαφυγόντα κέρδη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή».
Σε κάθε περίπτωση, ο τόπος και ο χρόνος που επέλεξε ο Πούτιν για να ανακοινώσει την αλλαγή των σχεδίων του δεν ήταν τυχαίος. Κι αυτό διότι το τέλος του South Stream (οριστικό ή μη δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ακόμη) συνοδεύτηκε από μια σειρά ενεργειακών «δώρων» προς την Τουρκία -ένα από τα οποία, μάλιστα, αφορά άμεσα και την Ελλάδα. Πρόκειται, ασφαλώς, για την πρόθεση της Ρωσίας να προχωρήσει στη δημιουργία ενός κόμβου φυσικού αερίου στα ελληνοτουρκικά σύνορα, την οποία επίσης δημοσιοποίησε χθες ο Πούτιν.
Ελλειμμα
Ως αιτιολογία ανέφερε την κάλυψη του ελλείμματος που θα δημιουργήσει η μη κατασκευή του South Stream, από τον οποίο σχεδιαζόταν να περνούν, όταν θα ήταν πλήρως λειτουργικός, 63 δισ. κυβικά αερίου ετησίως, με τελικό προορισμό την Αυστρία και τις αγορές της κεντρικής Ευρώπης.
Κατά τα λοιπά, ο Πούτιν εμφανίστηκε διατεθειμένος να κάνει υποχωρήσεις έναντι της Τουρκίας -εκτός των άλλων- ανταμείβοντας την εξαιρετικά μετριοπαθή στάση της στο θέμα των κυρώσεων της Δύσης, λόγω της Ουκρανίας. Έτσι, ενδέχεται να συναινέσει στη μείωση της τιμής πώλησης του ρωσικού φυσικού αερίου κατά 6%, αλλά και στην αύξηση της ποσότητας που διοχετεύεται στην Τουρκία κατά 3 δισ. κυβικά ετησίως.
Όσο για τη δημόσια διαφωνία των δύο ηγετών στο ζήτημα της Συρίας, όπου ο Πούτιν στηρίζει τον Άσαντ, ενώ ο Ερντογάν επιδιώκει την ανατροπή του, δεν φάνηκε ικανή να επισκιάσει ή να εμποδίσει το νέο βήμα προς τη βελτίωση και την εμβάθυνση των σχέσεων της Ρωσίας και της Τουρκίας - κάτι που κάνει πολλούς να ανησυχούν...
Συνεργασία Ρωσίας-Τουρκίας
Για τον Πούτιν, η εμβάθυνση των οικονομικών σχέσεων με την Τουρκία είναι εξαιρετικά σημαντική, καθώς η χώρα του θα χάσει φέτος κάπου 145 δισ., ως αποτέλεσμα των δυτικών κυρώσεων και της δραματικής μείωσης στην τιμή του πετρελαίου. Αλλά και για τον Ερντογάν, είναι σημαντικό να δείχνει στη Δύση και τους Άραβες ότι έχει ισχυρούς συμμάχους ? μάλιστα, το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ δεν έχουν κρύψει τη δυσφορία τους για τις στενές σχέσεις με τη Μόσχα. Ενδεικτικό των προθέσεων των δύο ηγετών είναι το γεγονός ότι έθεσαν ως στόχο τον τριπλασιασμό των εμπορικών συναλλαγών μέχρι το 2020 - από τα 33 δισ. δολάρια που ήταν πέρυσι στα 100 δισ. Συζητήθηκε, επίσης, το κεφάλαιο τουρισμός, καθώς πέρυσι επισκέφθηκαν την Τουρκία 4,5 εκατ. Ρώσοι, που βρίσκονται στη δεύτερη θέση μετά τους Γερμανούς.
(από την Εφημερίδα: "Ημερησία", 02/2/2014)