Αυτήν την περίοδο που γίνονται
σκληρές διαπραγματεύσεις με την Ελλαδα για την ρύθμιση του χρέους της και των
άλλων υποχρεώσεων της ,συχνά αναφέρεται στόν ξένο Τύπο η επιτυχία της
Πορτογαλίας καί της Ιρλανδίας και ιδιαίτερα αυτή της Ισπανίας που δεν μπήκε κάν
σε Μνημόνιο καί κατάφερε να μπεί και πάλι στον δρόμο της Ανάπτυξης.
Μέ ιδιαίτερο σεβασμό για τις
θυσίες των λαών αυτών οι οποίες τους επεβλήθησαν απο τις Κυβερνήσεις τους και
την Ευρώπη του ευρώ,σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να εξετάσει τι
πραγματικά συμβαίνει με τις χώρες αυτές και ιδιαίτερα με την Ισπανία πού επειδή
ειναι από τις μεγάλες Ευρωπαϊκές Οικονομίες ,η
κατάσταση της έχει πολύ μεγαλλίτερο ενδιαφέρον από ότι αυτή της Πορτογαλίας για
παράδειγμα.
Διαβάζουμε λοιπόν στον ξένο Τύπο ,οικονομικό και γενικό ότι η Ισπανία εξελίσσεται πολύ
καλα.
Συγκεκριμένα διαβάζουμε ότι ειναι πάλι σε
ανάπτυξη που για το 2015
προβλέπεται ότι θα είναι 2.9% και το μόνο που απειλεί την ανάπτυξη αυτή εναι κατά
τον Πρωθυπουργό της Κύριο Ραχόι ειναι η κατάσταση στην Ελλάδα. Αξίζει λοιπόν να αναλύσουμε την πρόοδο αυτή.
Tο πρώτο που
πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η Ισπανία θα έχει φέτος ελλειμμα της τάξεως του 5%. Με απλά λογία η Ισπανία για να αυξήσει το ΑΕΠ της κατά
τρία ευρώ πρέπει να δανειστεί πέντε.
Η πρόοδος όμως δεν σταματά εδώ .
Η
ανεργία αυξήθηκε στο 23.7 διοτι χάθηκαν114,000 θέσεις εργασίας παρ'ολο
που το εργατικό δυναμικό μειώθηκε κατά 137,400 άτομα.
Σημειώνεται ότι η ανεργία των νέων
ξεπερνά το 50%.
Πως δικαιολογείται ανάπτυξη με απώλεια
θέσεων εργασίας;
Tο εθνικό χρέος
της Ισπανίας έφτασε αισίως στο 100% και η Ισπανία
φέτος πρέπει να πουλήσει 244
δις ευρώ ομόλογα ,να ανανεώσει δηλαδή το 25% του χρέους της.
Αυτό βέβαια τώρα μπορεί να γίνει ύστερα
από την ποσοτικη χαλάρωση του Κυρίου Ντράγκι ,η
πλειονότητα των αγοραστών όμως ειναι οι
Ισπανικές Τράπεζες και τα
Iσπανικά
Ασφαλιστικά ταμεία.
Η Ισπανία προβλέπεται να είναι
ελλειμματική στο ορατό μέλλον και τό ερώτημα βέβαια ειναι πως το χρέος αυτό θα
εξυπηρετηθεί στο μέλλον,όταν κλείσει ο κρουνός της ΕΚΤ .
Τα
χρόνια της κρίσης και λιτότητας έφεραν το χρέος της Ισπανίας απο 36% το 2007 σε πάνω απο 100% του ΑΕΠ το 2015.
Εύλογο λοιπόν είναι να εικάσουμε
ότι το χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται σαν ποσοστό του ΑΕΠ αλλα και κατ'απόλυτη τιμή.
Επειδή ο Κύριος Ραχόι θα έχει
φέτος εκλογές ,προσέλαβε 30,000 δημόσιους υπαλλήλους φέτος καί συνεχίζει αυτές τις προσλήψεις, χαμηλώνει τους φόρους και αυξάνει τις συντάξεις καί
τις κοινωνικές παροχές με μιά συνταγή που είναι βέβαιο ότι θα αυξήσει το
ελλειμμα αλλά ο Κύριος Ραχόι ξέρει ότι αυτό θα είναι το πρόβλημα της επόμενης
Κυβέρνησης στην οποία αυτός δεν θα συμμετέχει. Το
σχέδιο του Κυρίου Ραχόι είναι η γνωστή συνταγή,να
χάσει αξιοπρεπώς καί να δυσκολέψει τον επόμενο Πρωθυπουργό.
Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι μόνο
Ισπανικό .
Η ανάπτυξη που παρατηρείται σε
όλες της χώρες της ευρωζώνης είναι σημαντικά μικρότερη απο τα ελλείμματα τους
πλήν Γερμανίας.
Τα πραγματικά επιτόκια εξυπηρέτησης του
χρέους ειναι μεγαλλίτερα απο το ποσοστό ανάπτυξης επι του ΑΕΠ . Αυτή
δεν είναι πραγματική ανάπτυξη αλλά τεχνητή ,βασιζόμενη
σε ελλείμματα που δημιουργούν χρέος που τελικά δεν είναι εξυπηρετήσιμο όταν
ξεπεράσει το 100%
του ΑΕΠ .
Το χρέος της Πορτογαλίας έχει
ξεπεράσει το 130%
του ΑΕΠ,καί
της Ιταλίας το 140%
του ΑΕΠ . Όλα
τα κράτη της ευρωζώνης πλην Γερμανίας κινούνται ανοδικά ως προς το χρέος . Η χρηματοδότηση του χρέους των χωρών αυτών έγινε
εφικτή καί μάλιστα με πολύ χαμηλό επιτόκιο λόγω της ποσοτικής χαλάρωσης και των
ελαχίστων επιτοκίων της ΕΚΤ . Η ΕΚΤ ουσιαστικά
αγοράζειομόλογα των χωρών μέσω της ποσοτικής χαλάρωσης.
Η χαλάρωση αυτή δεν πρόκειται να
διαρκέσει επ'
άπειρον. Ήδη
στις ΗΠΑ η
Fed σκέφτεται να
ανεβάσει τα επιτόκια το φθινόπωρο. Όταν
συμβεί το ίδιο και με την ΕΚΤ ,της οποίας το
πρόγραμμα λήγει το 2016
,ποιους θα αγοράσει πλέον ομόλογα χωρών
που το χρέος τους αυξάνει συνεχώς;
Βεβαίως οι Κυβερνήσεις δεν βλέπουν
ποτέ μακρύτερα από τον παρόντα χρόνο. Σκέπτονται
ότι κάποια άλλη λύση θα βρεθεί τότε.Το
σκεπτικό είναι σε όλη την Ευρώπη ότι επειδή μπορει να πεθάνουμε μιά μέρα δεν
σημαίνει ότι πρέπει να αυτοκτονήσουμε σήμερα.
Εξαιρείται βέβαια μία χώρα.
www.
kassandros.
gr