Ὅταν ἕνας λαός ἀποφασίζει νά ἀναδείξει στό ἀξίωμα τοῦ Πρωθυπουργοῦ ἕναν 40ετῆ νέο, ὁ ὁποῖος δέν διαθέτει καμμία πολιτική ἤ διοικητική πείρα, αὐτό ἔχει ἐπιπτώσεις στήν διακυβέρνηση τῆς χώρας. Καί πράγματι, ἐπί 4,5 μῆνες ἡ χώρα μας οὐσιαστικῶς δέν κυβερνᾶται. Στούς παραγωγικούς τομεῖς δέν ἔχει γίνει ἀπολύτως τίποτε. Ὑπάρχει πλήρης ἀδράνεια

Ὅταν ἕνας λαός ἀποφασίζει νά ἀναδείξει στό ἀξίωμα τοῦ Πρωθυπουργοῦ ἕναν 40ετῆ νέο, ὁ ὁποῖος δέν διαθέτει καμμία πολιτική ἤ διοικητική πείρα, αὐτό ἔχει ἐπιπτώσεις στήν διακυβέρνηση τῆς χώρας. Καί πράγματι, ἐπί 4,5 μῆνες ἡ χώρα μας οὐσιαστικῶς δέν κυβερνᾶται. Στούς παραγωγικούς τομεῖς δέν ἔχει γίνει ἀπολύτως τίποτε. Ὑπάρχει πλήρης ἀδράνεια. Τό ἀποτέλεσμα εἶναι πώς ἡ οἰκονομία δέν ἐπανεκκινεῖται, βυθίζεται ἐκ νέου στήν ὕφεση, δέν γεννᾶται νέο εἰσόδημα, πού εἶναι ἀπαραίτητο γιά νά τροφοδοτηθεῖ τό δημόσιο μέ φόρους καί βεβαίως δέν δημιουργοῦνται θέσεις ἐργασίας. Ἡ διακυβέρνησις κατά τό πρῶτο αὐτό διάστημα εἶναι τουλάχιστον παιδαριώδης. Μάλιστα σέ κάποιους τομεῖς, ὅπως εἶναι ἡ Παιδεία καί ἡ Δημόσια Ἀσφάλεια, εἶναι καταστροφική καί ἐπικίνδυνη.

 

Στάσις πρός Γιο νκερ

Ἐξ ἴσου παιδαριώδης εἶναι καί ἡ ἐκπροσώπησις τῆς χώρας στό ἐξωτερικό, σέ ὅλα τά ἐπίπεδα. Ἀρχίσαμε ἀπό τά ἀστεῖα τοῦ «χωρίς γραβάτα» καί φθάσαμε τώρα στά σοβαρά: Νά ἀρνεῖται ὁ Πρόεδρος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς νά συνομιλήσει τηλεφωνικά μέ τόν Πρωθυπουργό. Ἡ κυβερνητική προπαγάνδα, ἀφοῦ ἀρχικῶς διέψευσε ὅτι ὑπῆρξε τέτοια ἄρνησις, ἐκ τῶν ὑστέρων ἀναγκάσθηκε νά ἀνασκευάσει. Ὅμως ὁ κ. Γιοῦνκερ ἦταν σαφέστατος: Εἶχε λάβει διαβεβαίωση ἀπό τόν κ. Τσίπρα ὅτι τό βράδυ τῆς Πέμπτης θά τοῦ ἀπεστέλλοντο οἱ ἑλληνικές ἀντιπροτάσεις. Στήν συνέχεια τοῦ ζητήθηκε παράτασις μέχρι τήν Παρασκευή, ἀλλά πάλι δέν τοῦ ἀπεστάλησαν. Ὁπότε –ὅπως εἶπε– δέν εἶχε νόημα νά συνομιλήσει μέ τόν κ. Τσίπρα τό Σάββατο. Καί ἀκόμη: Ἡ ὁμιλία τοῦ κ. Τσίπρα στήν Βουλή τόν ἀπεγοήτευσε, διότι παρουσίασε τήν πρόταση τῶν θεσμῶν ὡς «τελεσίγραφο», ἐνῶ ἐγνώριζε ὅτι δέν ἦταν. Καί τήν ἀπέδωσε προσωπικά στόν κ. Γιοῦνκερ, ἐνῶ ἐπρόκειτο γιά συνολική πρόταση τῶν θεσμῶν. Τέλος, ὁ κ. Γιοῦνκερ εἶπε ὅτι ὁ κ. Τσίπρας εἶναι φίλος του, ἀλλά γιά τήν διατήρηση τῆς φιλίας ἀπαιτεῖται σεβασμός κάποιων κανόνων.

 

Τό τί συνέβη ἐν προκειμένω εἶναι προφανές. Ὁ κ. Τσίπρας, ἀντί νά στείλει τίς ἀντιπροτάσεις τῆς ἑλληνικῆς πλευρᾶς τίς ὁποῖες περίμενε ὁ κ. Γιοῦνκερ, ἤθελε νά προηγηθεῖ ἡ συζήτησις τῆς Βουλῆς, τήν Παρασκευή τό βράδυ, ὥστε νά ἐμφανισθεῖ πρός τούς Εὐρωπαίους ὅτι ἔχει, δῆθεν, τήν στήριξη καί τῆς Ἀντιπολιτεύσεως. Αὐτό προσπάθησε νά ἐκμαιεύσει ἀπό τόν κ. Σαμαρᾶ, ὅταν στήν πρωτολογία του τόν ρώτησε ἄν θά ὑπέγραφε ἤ ὄχι τό κείμενο πού ἀπέστειλαν οἱ θεσμοί καί στήν δευτερολογία του εἶπε ὅτι ἡ στάσις τοῦ κ. Σαμαρᾶ τόν βοηθάει στίς διαπραγματεύσεις μέ τούς θεσμούς.

 

Ὁ Πρωθυπουργός ἤθελε νά κερδίσει χρόνο, νά μεσολαβήσει ἡ συνεδρίασις τῆς Βουλῆς, νά ἀποκομίσει ὅ,τι ἤθελε ἀπό αὐτήν καί τό Σάββατο τό πρωί, ἀντί νά στείλει ἀπ’ εὐθείας τίς ἑλληνικές ἀντιπροτάσεις στίς Βρυξέλλες, νά μιλήσει τηλεφωνικῶς μέ τόν κ. Γιοῦνκερ καί νά τοῦ ἀνακοινώσει ὅτι ἡ πρότασις τῶν θεσμῶν ἀπορρίπτεται ἀπό σύσσωμη τήν ἑλληνική Βουλή. Καί ἑπομένως εἶναι οἱ θεσμοί ἐκεῖνοι πού θά πρέπει νά ἀποδεχθοῦν τήν ἑλληνική πρόταση. Ἡ στάσις αὐτή θά ἦταν θεμιτή, ἄν ἐπρόκειτο γιά διαπραγμάτευση μεταξύ ἀντιπάλων. Ἐδῶ ὅμως πρόκειται γιά ἑταίρους, ἀπό τούς ὁποίους ζητοῦμε χρηματοδότηση. Καί εἰδικῶς ὁ κ. Γιοῦνκερ, εἶναι αὐτός πού κατέβαλε προσπάθεια νά βελτιωθοῦν οἱ προτάσεις τῶν θεσμῶν ὥστε νά ἐπιτευχθεῖ συμβιβασμός. Ὅταν λοιπόν ὁ Πρωθυπουργός τοῦ συμπεριφέρεται μέ τέτοιο τρόπο, ἡ χώρα ἀπεμπολεῖ ἀκόμη καί ἐκείνους πού θέλουν νά τήν βοηθήσουν. Πρόσθετο καί αὐτό δεῖγμα τοῦ πόσο ἐπιπόλαιη εἶναι ἡ στάσις τῆς ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως. Ὡς νά μήν ἔφθανε ἡ τεράστια ζημιά πού προέκυψε ἀπό τά ἄσκοπα «πήγαινε-ἔλα» καί τίς «δημιουργικές ἀσάφειες», ἔρχεται τώρα καί ὁ Πρωθυπουργός νά ἐμφανισθεῖ τελείως ἀσυνεπής ἔναντι τοῦ Προέδρου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς, ἔστω καί ἄν ἐκ τῶν ὑστέρων τοῦ πλέκει τό ἐγκώμιο. Ἄραγε ἔχει ἀναλογισθεῖ πόσο ἀρνητικά ἐπιδρᾶ αὐτό στήν εἰκόνα τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία μοιραίως ἐπηρεάζει καί τούς ἄλλους ἑταίρους στήν Εὐρωζώνη;

 

Ο Ε ρωπα οι ‘Α πορο ν

Οἱ Εὐρωπαῖοι ἡγέτες ἀδυνατοῦν νά πιστέψουν ὅτι ὑπάρχει κυβέρνησις στούς εὐρωπαϊκούς κόλπους, ἡ ὁποία συμπεριφέρεται μέ τέτοιο τρόπο. Καί αὐτό πού τούς ξενίζει περισσότερο εἶναι τό ὅτι ἡ Κυβέρνησις τοῦ Σύριζα δέν φαίνεται νά ἐνδιαφέρεται γιά τό γεγονός ὅτι ἡ στάσις της ἀποβαίνει εἰς βάρος τῶν συμφερόντων τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἀνώτατοι Εὐρωπαῖοι ἀξιωματοῦχοι καί ὑπουργοί ἔχουν χαρακτηρίσει τήν στάση Ἑλλήνων ὁμολόγων τους ὡς ἀνεύθυνη. Κάτι πού προφανῶς ἀφορᾶ καί στήν κορυφή. Ὅταν ὁ κ. Τσίπρας συμπεριφέρεται μέ τέτοιο τρόπο ἔναντι τοῦ προέδρου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς, πῶς νά μήν εἶναι ἀνάλογη ἡ στάσις τῶν ὑπουργῶν του;

Ἡ ὅλη διακυβέρνησις τῆς χώρας κατά τό τελευταῖο τετράμηνο εἶναι ἐπικίνδυνα παιδαριώδης. Στό μέν ἐσωτερικό, ἡ ἀπειρία τῶν κυβερνώντων, ἀλλά καί ἡ ἐμπάθεια μέ τήν ὁποία ἀντιμετωπίζουν τά θέματα, ἔχει κλονίσει τήν ἐμπιστοσύνη καί ἔχει ἀναστείλει κάθε παραγωγικήδραστηριότητα. Στό δέ ἐξωτερικό, ἔχει ἐκλείψει καί τό τελευταῖο ἴχνος ἀξιοπιστίας πού θά μποροῦσε νά ἔχει ἡ χώρα μας. Οἱ κίνδυνοι νά βρεθοῦμε καί ἐπισήμως στό περιθώριο τῆς Εὐρώπης εἶναι τεράστιοι. Καί ἡ εὐθύνη γιά αὐτό βαρύνει τούς πολίτες πού κατά τίς ἐκλογές τοῦ Ἰανουαρίου ἐπέλεξαν τέτοια ἡγεσία.

(ἀπό τήν ἐφημερίδα «ΕΣΤΙΑ», 09/06/2015)