Υπό την ασφυκτική πίεση του δυτικού παράγοντα και με άμεσο στόχο την εκτόνωση της επικίνδυνης κρίσης που ταλανίζει την αδύναμη χώρα, ο πρωθυπουργός Νίκολα Γκρούεφσκι αποδέχθηκε τη διενέργεια πρόωρων εκλογών στην ΠΓΔΜ. Υπό κανονικές συνθήκες, αυτές θα έπρεπε να γίνουν το 2018
Υπό την ασφυκτική πίεση του δυτικού παράγοντα και με άμεσο στόχο την εκτόνωση της επικίνδυνης κρίσης που ταλανίζει την αδύναμη χώρα, ο πρωθυπουργός Νίκολα Γκρούεφσκι αποδέχθηκε τη διενέργεια πρόωρων εκλογών στην ΠΓΔΜ. Υπό κανονικές συνθήκες, αυτές θα έπρεπε να γίνουν το 2018. Ομως η ατμόσφαιρα επικίνδυνης πολιτικής πόλωσης και η όξυνση στις διεθνοτικές σχέσεις, για τις οποίες αποκλειστικός υπεύθυνος θεωρείται ο Γκρούεφσκι, οδήγησε Βρυξέλλες, Βερολίνο και Ουάσιγκτον στη λήψη αποφάσεων που θα εκτονώσουν την κατάσταση και ως πρώτο βήμα κρίθηκε αναγκαία η επίσπευση των βουλευτικών εκλογών για τον Απρίλιο του 2016.

Οι Δυτικοί εμφανίζονται αποφασισμένοι να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση φοβούμενοι ότι η παράταση και η πιθανή κλιμάκωση της κρίσης θα αποσταθεροποιήσουν τη χώρα και θα προκαλέσουν αλυσιδωτές αρνητικές επιπλοκές στην ευρύτερη περιοχή. Γνωρίζουν, όμως, ότι με τον Γκρούεφσκι στην εξουσία δύσκολα θα ηρεμήσουν τα πνεύματα. Και για να απαλλαγούν από την παρουσία του επέλεξαν τις εκλογές, σε συμφωνία με την αντιπολίτευση, τις οποίες μάλιστα ανακοίνωσε στα Σκόπια ο αρμόδιος επίτροπος για τη διεύρυνση Γιοχάνες Χαν… Δεν είναι καθόλου βέβαιο, ωστόσο, ότι οι δυνάμεις της αναιμικής αντιπολίτευσης θα επικρατήσουν για να τεθεί, όπως διακηρύσσουν, τέλος σε μια αυταρχική, αλαζονική και διεφθαρμένη διακυβέρνηση εννέα χρόνων.

Ο Γκρούεφσκι δεν ήθελε φυσικά τις εκλογές, για τον απλό λόγο ότι πίστευε και πιστεύει πως κυβερνάει μια χαρά τη χώρα, αλλά κάποιες σκοτεινές δυνάμεις, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τον υπονομεύσουν με σκοπό να τον ανατρέψουν. Τώρα που του τις επέβαλαν οι ξένοι, θα επιδιώξει να τις κερδίσει ώστε να επανακάμψει, θριαμβευτής και αναβαθμισμένος, να «βουλώσει στόματα» και να κυβερνήσει στο όνομα της φρέσκιας «λαϊκής εντολής» με ακόμα χειρότερο τρόπο.

Μπορεί να έχει απέναντί του Ευρωπαίους και Αμερικανούς συμμάχους –μόνο ο Πούτιν του ανοίγει τρυφερή αγκαλιά για τα δικά του βαλκανικά παιγνίδια– οι οποίοι δεν θέλουν να τον βλέπουν πλέον ούτε ζωγραφιστό. Αυτό όμως καθόλου δεν τον καθιστά ξεγραμμένο «από χέρι». Τόσα χρόνια στην εξουσία, σφυρηλάτησε τη «μακεδονική συνείδηση», στο σλαβομακεδονικό στοιχείο, πείθοντας μεγάλο τμήμα του ότι ως ηγέτης έχει επωμισθεί, ιστορικά, το βαρύ φορτίο της εκπλήρωσης των εθνικών του δικαίων, ενώ έθεσε υπό ασφυκτικό κομματικό έλεγχο τον κρατικό μηχανισμό, τη Δικαιοσύνη, τα ΜΜΕ, την οικονομία. Ολο αυτό το πανίσχυρο σύστημα θα κληθεί από τον Γκρούεφσκι να τον υπερασπιστεί, αν θέλει να μην καταρρεύσει…

Είναι, λοιπόν, αυτές οι εκλογές δίκοπο μαχαίρι για εκείνους που τις προέκριναν ως δημοκρατική διέξοδο, αφού η κάλπη μπορεί να βγάλει και πάλι, για… πέμπτη φορά, θριαμβευτή τον Γκρούεφσκι. Εκτός και αν στο διάστημα που θα μεσολαβήσει αποκλείσουν με κάποιον τρόπο την υποψηφιότητά του σε αυτές ή εξαναγκαστεί ο ίδιος σε «εθελουσία» αποστρατεία.

(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 05/06/2015)