Η Γερμανία ιστορικά δεν είχε δείξει ενδιαφέρον για τα Βαλκάνια, ιδιαίτερα τα Νότια. "Τα Βαλκάνια δεν αξίζουν την ζωή ούτε ενός Πομερανού Γρεναδιέρου "είχε πει ο Καγκελάριος Βίσμαρκ. Με την πτώση του κομμουνισμού και την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας η Γερμανία ενδιαφέρθηκε μόνο για την Κροατία, σύμμαχο και ομοϊδεάτη της κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και αδιαφόρησε απολύτως για τα Νότια Βαλκάνια. Η αδιαφορία αυτή συνεχίσθηκε μέχρι πρόσφατα όπου τα πράγματα άλλαξαν εντυπωσιακά

Η Γερμανία ιστορικά δεν είχε δείξει ενδιαφέρον για τα Βαλκάνια, ιδιαίτερα τα Νότια.

"Τα Βαλκάνια δεν αξίζουν την ζωή ούτε ενός Πομερανού Γρεναδιέρου "είχε πει ο Καγκελάριος Βίσμαρκ.

Με την πτώση του κομμουνισμού και την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας η Γερμανία ενδιαφέρθηκε μόνο για την Κροατία, σύμμαχο και ομοϊδεάτη της κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και αδιαφόρησε απολύτως για τα Νότια Βαλκάνια.

Η αδιαφορία αυτή συνεχίσθηκε μέχρι πρόσφατα όπου τα πράγματα άλλαξαν εντυπωσιακά.

Η αλλαγή συνέπεσε με την χαμηλή επίδοση των μνημονιακών κομμάτων στις Ευρωεκλογές στην Ελλάδα και την άνοδο των τότε αντιμνημονιακών δυνάμεων που δήλωναν διάθεση ρήξης με την Ευρώπη. Ταυτόχρονα η Γερμανική Κυβέρνηση προετοίμαζε την διαδικασία για το Grexit με σιωπηλή συμπαράταξη σειράς Μανδαρίνων της Κομισιόν.

Η πρώτη εντυπωσιακή δράση από πλευράς Γερμανίας ήταν η οργάνωση μεγάλου συνεδρίου για τα Δυτικά Βαλκάνια το 2014 υπό την αιγίδα ή μάλλον τον φερετζέ της Κομισιόν, από την Γερμανική Κυβέρνηση η οποία έγραψε και το τελικό ανακοινωθέν.

Γιατί ονομάσθηκαν τα Νότια Βαλκάνια Δυτικά δεν είναι θέμα γεωγραφίας αλλά σημειωτικής. Γιατί από την ΕΕ ήταν μόνο η Αυστρία πού είναι καί ο οργανωτής για το 2015 , η Γαλλία και κάποιοι Μανδαρίνοι της Κομισιόν είναι άγνωστο. Γιατί δεν εκλήθησαν τα όμορα Βαλκανικά κράτη που είναι στην ΕΕ είναι επίσης άγνωστο.

Πλέον ενδιαφέροντα είναι τα πορίσματα του συνεδρίου όπως τα παρουσίασε η Γερμανική Κυβέρνηση.

Tο συνέδριο θα είναι τετραετούς διαρκείας και θα είναι ο δρόμος για ένα μέλλον μέσα στην Ευρώπη με την υποστήριξη της Γερμανίας.

Ασχολήθηκε ακόμη με την ονομασία των Σκοπίων, απούσης της Ελλάδος.

Το Γερμανικό ΥΠΕΞ έκανε σεμινάριο για 12 διακεκριμένους δημοσιογράφους των χωρών αυτών στα πλαίσια του προγράμματος.

Τα Βαλκανικά κράτη δεσμεύτηκαν για συνεργασία με την Γερμανική οργάνωση Trade& Invest. Γιατί αυτή η οργάνωση δεν ήλθε και στην Ελλάδα είναι άγνωστο.

Οι Γερμανικές επιχειρήσεις ξεκίνησαν καμπάνια αγορών από τις Βαλκανικές αυτές χώρες για να στηρίξουν τις Οικονομίες τους. Γιατί δεν το έκαναν και για την Ελλάδα είναι άγνωστο.

Τέλος για να επιβληθεί το Γερμανικό μοντέλο επιχειρήσεων παντού, το συνέδριο ασχολήθηκε και με το ενεργειακό, προφανώς για να αντισταθμιστεί η παρουσία των Ρώσων.

Η Γερμανία τέλος ανέλαβε ,πλήρως αντιδεοντολογικά να διευκολύνει την παροχή κονδυλίων στις χώρες αυτές από την ΕΕ ,για να συνεργασθούν οι χώρες αυτές με Γερμανικές επιχειρήσεις .

Το φετινό συνέδριο στην Αυστρία έδειξε ακόμη περισσότερο την μονοκρατορία του Βερολίνου, όταν οι Βαλκάνιοι ηγέτες συναντήθηκαν με την Καγκελάριο Μέρκελ να προεδρεύει.

Το γερμανικό τυράκι για τους Βαλκάνιους έχει πολλές μορφές.

Το Γερμανικό Ινστιτούτο για τις Εξωτερικές Σχέσεις ετοίμασε νέο πρόγραμμα με το οποίο προσκαλεί Βαλκανικά Ινστιτούτα και Βαλκανικές Δεξαμενές Σκέψης (!) για εκπαίδευση και διασύνδεση.

Η πρόταση περιέχει και επαφές με παράγοντες των Βρυξελλών μέσω Βερολίνου και ο κάθε συμμετέχων πρέπει να γράψει μετά μια έκθεση γιά την διαδικασία ένταξης της χώρας του στην ΕΕ . Φυσικά το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από το Γερμανικό ΥΠΕΞ .

Η Μέρκελ αντελήφθη την Γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας όχι μόνο όταν παρενέβησαν οι Αμερικανοί αλλά και όταν έγινε αντιληπτό ότι η ελληνική κρίση πλήγωσε και τα υπόλοιπα Νότια Βαλκάνια τα οποία επωφελούντο σημαντικά όταν η Ελλάδα ευημερούσε και ότι η πενταετής ελληνική κρίση, εκτός από φτώχεια, ξανάφερε και τους Ρώσους στα Βαλκάνια.

Στην επίσκεψη της τον Ιούλιο φέτος στα Βαλκάνια ήταν οξύ το σχόλιο της στην Σερβία η οποία επιθυμεί έντονα είσοδο στην Ευρώπη και την Ευρωζώνη.

"Τώρα βλέπουμε ότι τα πράγματα δεν πάνε τόσο πολύ καλά στην Ελλάδα ενώ αντίθετα μία εντελώς διαφορετική κατάσταση υπάρχει εδώ (στην Σερβία) όπου μια Κυβέρνηση επέλεξε με πεποίθηση τον δύσκολο δρόμο"

Πιο ανοιχτή πρόταση ανταλλαγής της σχέσης με την Σερβία αντί της Ελλάδας δεν μπορούσε να γίνει.

Στην Αλβανία μίλησε για την ανάγκη να υλοποιηθεί η Ευρωπαϊκή υπόσχεση στα Νότια Βαλκάνια κατά απτό τρόπο.

Η Μέρκελ χρησιμοποίησε την παρουσία της στα Βαλκάνια για να αντισταθμίσει την ισχυρή παρουσία του Πούτιν στην Σερβία και το άνοιγμα Πούτιν που του έδωσε, αδαπάνως γι' αυτόν, απερίσκεπτα ο Έλληνας Πρωθυπουργός που έτρεξε στην Μόσχα, η οποία απλώς τον χρησιμοποίησε σαν πιόνι στην Ουκρανική ατζέντα .

Η Μέρκελ τώρα αντιστρέφει την ίδια πολιτική ,χρησιμοποιώντας την υπόσχεση για σύνδεση με την Ευρώπη στην Σερβία ως αντίβαρο στο Ουκρανικό παζάρι της με την Ρωσία.

Η Γερμανία έχει ήδη κερδίσει τα πεινασμένα κράτη του πρώην Σοβιετικού Βορρά . Τώρα στρέφεται στα απομεινάρια της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας στο Νότο. Μαζί με την Ρουμανία που ήδη έχει Γερμανό Πρόεδρο και την Βουλγαρία που δέχεται οτιδήποτε Γερμανικό, η Γερμανία επεκτείνει τον έλεγχο της Ευρώπης, εκτοπίζοντας όχι μόνο τον Πούτιν αλλά και τους άλλους Ευρωπαίους Εταίρους της αφού η Γαλλική Διπλωματία είναι σε αφασία.

Η κυριαρχία της Γερμανίας στα Βαλκάνια είναι πλέον τόση ώστε ,όπως διαπίστωσε και ο Economist,τίποτε δεν γίνεται γιά τα Βαλκάνια στις Βρυξέλλες αν δεν δώσει το πράσινο φώς η Γερμανία και οι ηγεσίες των Βαλκανίων παίρνουν γραμμή από το Βερολίνο και όχι από τις Βρυξέλλες.

Η κατάσταση αυτή των πραγμάτων περιθωριοποιεί την Ελλάδα η οποία πρέπει να διαμορφώσει πολιτική.

Το Ελληνικό ΥΠΕΞ έχει άξια και ικανά στελέχη και είναι βέβαιο ότι έχουν διαπιστώσει την νέα Γερμανική επέκταση . Το πρόβλημα είναι ότι κανένας πολιτικός, ούτε από την νέα τάξη των γερμανοφάγων, δεν έχει αντιληφθεί τίποτε. Η προφανής συμμαχία αντιμετώπισης δεν είναι ο Πούτιν αλλά οι ΗΠΑ ,όμως αυτό δεν "πουλάει" στην Ελλάδα.

Η Γερμανία είναι αδιάφορη στην κριτική που δέχεται από την υπόλοιπη Ευρώπη γιά την συμπεριφορά της απέναντι της Ελλάδας και τον ηγεμονισμό της στην Ευρώπη.

Όταν ερωτήθηκε για την κριτική αυτή η Καγκελάριος Μέρκελ, με καινοφανή επίδειξη μακροχρόνιας πρόθεσης ισχύος απήντησε ότι "η Γερμανία πρέπει να την αντέξει"

Η νέα Γερμανική αδιαλλαξία συμβαδίζει με την Γερμανική αίσθηση παντοδυναμίας.

Όπως παλιά.

www.kassandros.gr