Η Γερμανία μέχρι πρότινος ήταν ο
πολιτικός και οικονομικός ηγέτης της Ευρώπης με σφύζουσα οικονομία και σταθερές
πολιτικές δομές.
Η υπόλοιπη Ευρώπη ακολουθούσε τις
οδηγίες ούτε καν της Καγκελαρίου ,αλλά του πανίσχυρου Υπουργού Οικονομικών κ.
Σόιμπλε.
Αυτό αλλάζει γιατί όπως κάθε
επιτυχημένη ιστορία έχει ορισμένη χρονική και
οικονομική διάρκεια.
Δεν αλλάζει από το σκάνδαλο της
Φολκσβάγκεν ,ούτε από την ελεγχόμενη κατάρρευση της
Deutsche
Bank,ούτε
από τα Ουκρανικά υπόλοιπα που θα καταλήξουν στο κατώφλι της, ούτε την απώλεια
επιρροής στην Πολωνία και τις Βαλτικές χώρες που μετεγράφησαν πολιτικά στις
ΗΠΑ.
Αλλάζει από ένα παράγοντα που
μέχρι τώρα κανένας δεν περίμενε, το προσφυγικό.
Όταν ο Ερντογάν διαπίστωσε ότι τα
σχέδια του για την Συρία καταρρέουν και ότι η Δύση συντάσσεται με τους Κούρδους
και ακόμη και με το Ιράν και τους Ρώσους ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος που ήταν
κύριο ανομολόγητο όπλο της πολιτικής του
στο Συριακό και την περιοχή του ,και πηγή εισοδημάτων από την Σαουδική Αραβία,
αποφάσισε μία διπλή πολιτική φόβου. Να αφήσει ελεύθερους για λαθρομετανάστευση
στην Ευρώπη τους Σύρους και άλλους πρόσφυγες που κρατούσε όμηρους στην Τουρκία
και να τρομάξει το εσωτερικό της Τουρκίας μέ χάος και εμφύλιο πόλεμο.
Πέτυχε και τα δύο.
Οι εσωτερικές εξελίξεις στην
Τουρκία θα φανούν σύντομα αυτές όμως που είναι εξόφθαλμες είναι οι συνέπειες
του προσφυγικού.
Οι πρόσφυγες αφού με την βοήθεια
των τοπικών τουρκικών Αρχών πλημμύρισαν τα ελληνικά νησιά δεν θέλησαν να
καθίσουν στην Ελλάδα των ανέργων και στράφηκαν προς την Γη της Επαγγελίας ,την
Γερμανία. Η Γερμανία έχει μακρά παράδοση απορρόφησης ξένων εργατών, ο πληθυσμός
της γηράσκει, όμως η παρούσα κατάσταση ενέχει ισχυρά προβλήματα. Το πρώτο και
κύριο πρόβλημα είναι πρόβλημα απορρόφησης και ένταξης στον παραγωγικό ιστό. Οι
εξελιγμένοι και μορφωτικά κατάλληλοι για την Γερμανία Σύροι είναι η μειοψηφία. Οι χαμηλών δεξιοτήτων Σύροι, Αφγανοί και Ιρακινοί
δεν είναι αυτό που ζητά τώρα η Γερμανία γιατί τέτοιους έχει από την Ανατολική Ευρώπη οι οποίοι και καλά γερμανικά μιλούν
και εργασιακή πειθαρχία έχουν, από πλευράς κουλτούρας δε ,είναι εύκολα
εντάξιμοι.
Δεν είναι το ίδιο με τους νέους
πρόσφυγες. Μελέτες που έκαναν Γερμανοί ανεβάζουν το κόστος εκπαίδευσης,
κοινωνικής φροντίδας και ένταξης αρκετών εκατομμυρίων προσφύγων συγκρίσιμο με
αυτό της επανένωσης των δύο Γερμανιών
για το πολύ μακρύ διάστημα που θα διαρκέσει.
Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι είναι απλά
αντίθετοι στο προσφυγικό και δεν δείχνουν καμία διάθεση να συνδράμουν την
Γερμανία, ούτε καν να την ελαφρώσουν από το βάρος του μεγάλου αριθμού
προσφύγων. Η Γαλλία έχει δεχθεί μέχρι στιγμής 1500 πρόσφυγες
! Όμοιες είναι και οι διαθέσεις και πολλών άλλων χωρών.
Οι πάνω από 26 εκατομμύρια άνεργοι της Ευρώπης και οι ακόμη περισσότεροι υποαπασχολούμενοι
και υπαμειβόμενοι δεν συναινούν και οι περισσότερες Κυβερνήσεις τους δεν μπορούν να λύσουν το
πρόβλημα απασχόλησης των γηγενών. Έτσι κύριος πόλος έλξης είναι η ευημερούσα
Γερμανία.
Τα μόνα όπλα της Γερμανίας για να
συγκρατήσει το κύμα είναι τα οικονομικά . Γενναίες επιχορηγήσεις στον Ερντογάν
για να μειώσει την ροή, βοήθεια προς την Ελλάδα και την Ιταλία αλλά και τις
Βαλκανικές χώρες για να κρατήσουν όσους περισσότερους μπορούν τοπικά και να
δυσκολέψουν την κίνηση προς Γερμανία. Όμως η μεγάλη χοάνη του διαλυμένου
Αφγανιστάν ,Ιράκ, Συρίας για να μην αναφέρουμε τους Ινδοπακιστανούς θα
συνεχίσει να πιέζει με αμφίβολο ανάχωμα την Τουρκία.
Όλα αυτά είναι ακόμη εφικτά από
μία πλούσια Γερμανία και μία συνεκτική και
ευημερούσα ,σχετικά με τον υπόλοιπο κόσμο ,Ευρώπη. Όμως δεν θα είναι
πάντα έτσι. Όλες οι ενδείξεις είναι ότι έρχεται νέα οικονομική κρίση.
Η ποσοτική χαλάρωση έσωσε μεν
χώρες όπως η Ιταλία ,η Ισπανία και η Πορτογαλία, ακόμη και η Γαλλία που
μπόρεσαν να συνεχίσουν τον κρατικό δανεισμό διότι χωρίς την απορρόφηση
ουσιαστικά του χρέους τελικά απολύτως από την ΕΚΤ και τα μηδενικά της επιτόκια
,θα είχαν χρεοκοπήσει, δεν μπόρεσαν όμως να δημιουργήσουν συνθήκες ανάπτυξης
,παρ
' όλο το
ιδιαίτερα χαμηλό κόστος ενέργειας, που είναι οι μόνες συνθήκες που
μπορούν να απορροφήσουν τις στρατιές προσφύγων.
Στην έκθεση της η ΕΚΤ είναι σαφής
:
"
Οι προβλέψεις για ανάπτυξη έχουν αναθεωρηθεί προς τα
κάτω. Η ύφεση αυτή κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είναι προσωρινή
"
Σε μια Ευρώπη που επιστρέφει στον
αποπληθωρισμό και παρ
' όλα αυτά παραμένει πόλος έλξης,
κυρίως η Γερμανία, για απείρως φτωχότερους Ασιάτες ,με πανευρωπαϊκά αδύναμες
δομές φυλάξεως των εξωτερικών της συνόρων και ακόμη πιο αδύναμες δομές
αλληλεγγύης και αλληλοϋποστήριξης ,για πόσο καιρό το ευρωπαϊκό οικοδόμημα θα
αντέξει μακρά ύφεση και ανεργία στο Νότο και Προσφυγισμό στον Βορρά;
Οι προβλέψεις πέραν των ανησυχιών
είναι αδύνατες ακόμη, όσο δεν έχει επέλθει συμφωνία με την Τουρκία και
ειρήνευση στην Συρία και το Ιράκ
τουλάχιστον ,πράγμα που χρειάζεται χρόνο.
Ένα είναι βέβαιο, η Ευρώπη θα
περάσει την μεγαλύτερη κρίση από συστάσεως της ,ήδη τα πρώτα ανησυχητικά
σημάδια έχουν φανεί, και η συνοχή της, όπως και η πολιτική της σταθερότητα θα
τεθούν εν κινδύνω όσο ποτέ άλλοτε μετά το πέρας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
www.kassandros.gr