Σχόλιο

Φρένο στους Στόχους τους, το «Nαι»

Φρένο στους Στόχους τους, το «Nαι»

Η κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα σε ένα διχαστικό δημοψήφισμα, χωρίς τυπικό αντικείμενο, σε συνθήκες χρεοκοπίας, με διαδικασίες που προκαλούν παρέμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης -πρώτη φορά μετά τη χούντα- σε εντελώς διαφορετικό τοπίο στην οικονομία και την Ευρωζώνη, και με την ίδια να αναιρεί ταυτόχρονα τους δήθεν λόγους για τους οποίους το διενεργεί. Επικαλείται δήθεν εθνικούς λόγους, για να είναι συμβατό με το Σύνταγμα, και την ίδια στιγμή ισχυρίζεται ότι τίποτα δεν θα αλλάξει σχετικά με τη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη και οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν κανονικά, ασχέτως αποτελέσματος. Στην πραγματικότητα, το αποτέλεσμα θα είναι εθνικό. Θα δείξει αν η Ελλάδα θέλει να μείνει στην Ευρώπη, να έχει νόμισμα το ευρώ, να διατηρήσει το δημοκρατικό πολίτευμά της

Τα Μοιραία Λάθη του κ. Τσίπρα

Τα Μοιραία Λάθη του κ. Τσίπρα

Ο κ. Τσίπρας έκανε δύο πολύ μεγάλα λάθη. Ή μάλλον τρία. Το πρώτο ότι βιάστηκε να έλθει στην εξουσία. Τυφλώθηκε από τη σαγήνη της και έπεσε στον λάκκο με τα φίδια. Λίγη υπομονή να είχε κάνει θα ήταν πολύ καλύτερα για τον ίδιο, για τη χώρα και -ίσως το κυριότερο- για τους ταλαιπωρημένους πολίτες που τον ψήφισαν. Αν είχε πάρει την εξουσία τον Σεπτέμβριο θα είχε παραλάβει μία χώρα σε τάξη, η οποία θα είχε αφήσει πίσω της τον μεγάλο κάβο που ο ίδιος προσπαθεί να περάσει. Δεύτερο λάθος, η παντελής έλλειψη σχεδίου και σοβαρής τεχνοκρατικής ομάδας, ικανής να διαχειρισθεί τόσο κρίσιμες υποθέσεις. Για τ’ όνομα του Θεού, πού νόμιζε ότι πήγαινε ο κ. Τσίπρας;

Από το Ευρώ στη Νέα Δραχμή

Από το Ευρώ στη Νέα Δραχμή

Το πραγματικό ερώτημα στο οποίο θα απαντήσουν την Κυριακή οι Ελληνες και οι Ελληνίδες είναι κατά πόσον επιθυμούμε να κρατήσουμε τη χώρα εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Με δύο λόγια, μετά το δημοψήφισμα κι εφόσον η πλειοψηφία του λαού τοποθετηθεί απορριπτικά, θα είναι πρακτικώς αδύνατον να συνεχίσει η λειτουργία της οικονομίας εντός του ευρώ. Αν οι τράπεζες δεν μπορούν να επαναλειτουργήσουν, η διέξοδος προς ένα νέο, ενδιάμεσο νόμισμα θα αναδειχθεί ως η μόνη εφικτή λύση. Επειδή όμως η ΕΚΤ δεν επιτρέπει στην επικράτεια των χωρών της Ζώνης την κυκλοφορία οιασδήποτε άλλης νομισματικής μονάδας πλην του ευρώ, το τραπεζικό σύστημα θα βρεθεί προ αδιεξόδου: «Χωρίς νόμισμα στα βιβλία του, χωρίς ρευστότητα στα ταμεία του, ποια έννοια έχει η λειτουργία του;», θα αναρωτηθούν, δημοσίως, οι άνθρωποι της κυβέρνησης

Ενεργειακές Προτεραιότητες σ’ Ένα Ασταθές Πολιτικό Σκηνικό

Ενεργειακές Προτεραιότητες σ’ Ένα Ασταθές Πολιτικό Σκηνικό

Με την προκήρυξη του δημοψηφίσματος της Κυριακής 5 Ιουλίου η χώρα ναι μεν εγκατέλειψε την αβεβαιότητα γύρω από τη σύναψη συμφωνίας ή ρήξης με την Τρόικα (τελικά επέλεξε την ρήξη) εισήλθε όμως σε μία περίοδο μεγάλης πολιτικής αβεβαιότητας και οικονομικής αστάθεια. Kαι τώρα με την υποχρεωτική αργία των Τραπεζών και την εισαγωγή capital controls to επιχειρηματικό κλίμα έχει καταβαραθρωθεί και φθάσει στο χειρότερο δυνατό σημείο από τότε που ξέσπασε η κρίση το 2010. Με τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες να έχουν κηρύξει στάση πληρωμών εδώ και αρκετές εβδομάδες και το κράτος να έχει παγώσει όλες τις πληρωμές προς τρίτους πλην μισθών και συντάξεων

Το Ελληνικό Χρέος Είναι Πολιτικό Ζήτημα

Το Ελληνικό Χρέος Είναι Πολιτικό Ζήτημα

Την περίοδο 2010-2012 θεωρούσα ότι ήταν υπερβολικές οι εικασίες περί εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Καθώς αναζωπυρώθηκε η κρίση στα τέλη του 2014 και τώρα, εξακολουθώ να υποστηρίζω ότι δεν είναι αυτό το πιο πιθανό σενάριο. Πρόκειται για τακτική ώστε να αυξηθεί η πίεση προς την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να υποκύψει στις απαιτήσεις των επίσημων πιστωτών. Το ελληνικό χρέος δεν είναι ζήτημα ηθικής τάξεως. Πρωτίστως είναι πολιτικό ζήτημα, που δεν μπορεί να επιλυθεί από τους υπουργούς Οικονομικών αλλά μόνο από τους αρχηγούς κρατών. Θεωρώ ότι η σύνδεση του ελληνικού χρέους με τη συμμετοχή στο ευρώ δεν είναι πρέπουσα. Σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές συνθήκες, η συμμετοχή στο ευρώ είναι αμετάκλητη. Ισχυριζόμενη ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο και ότι είναι απαραίτητη η αναδιάρθρωσή του, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν παραβιάζει κάποια συνθήκη

Τι Προβλέπει για τα Ενεργειακά η Συμφωνία Μεταξύ Κυβέρνησης και Θεσμών;

Τι Προβλέπει για τα Ενεργειακά η Συμφωνία Μεταξύ Κυβέρνησης και Θεσμών;

Από χθες το πρωί έχουν πυροδοτηθεί δημοσιεύματα σχετικά με το περιεχόμενο της συμφωνίας μεταξύ κυβέρνησης και θεσμών. Με ανάλογες δηλώσεις ένθεν και ένθεν. Η συμφωνία, ως την ώρα που γραφόταν το σχόλιο, δεν είχε επισημοποιηθεί. Υπό την αίρεση, συνεπώς, ενδεχόμενων αλλαγών ως την τελευταία στιγμή που θα πέσουν οι υπογραφές, θα επιχειρήσουμε να σχολιάσουμε όσα προβλέπει ένα κείμενο που διέρρευσε και το οποίο φέρει την υπογραφή του Πρωθυπουργού. Θα περιοριστούμε, ασφαλώς, σε αυτά που αφορούν στον ενεργειακό τομέα. Με βάση, λοιπόν, αυτό το κείμενο, καταρχήν, συνάγεται ότι δεν προβλέπονται ιδιωτικοποιήσεις στην αγορά ενέργειας. Και λέμε συνάγεται, γιατί δεν είδαμε να ορίζεται πουθενά ρητώς κάτι τέτοιο. Ούτε στο κεφάλαιο των ιδιωτικοποιήσεων, ούτε στο κεφάλαιο της ενέργειας. Στο μεν πρώτο γίνεται αναφορά σε ποιες ιδιωτικοποιήσεις θα προχωρήσουν, στο δε δεύτερο, δεν περιλαμβάνεται καμία πρόβλεψη. Αυτό, βέβαια, θα μπορούσε να έχει και μια δεύτερη ανάγνωση

Περί Βορειοηπειρωτικού, Ελληνοαλβανικών Σχέσεων και Άλλων «Στοιχειών» …

Περί Βορειοηπειρωτικού, Ελληνοαλβανικών Σχέσεων και Άλλων «Στοιχειών» …

Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις Ράμα για τις έρευνες υδρογονανθράκων στο Ιόνιο, το θέμα του «εμπολέμου» και μια σειρά άλλα ζητήματα που έθιξε ο Αλβανός πρωθυπουργός, νομίζουμε πως είναι χρήσιμη μια μικρή ιστορική αναδρομή και κάποιες σκέψεις πάνω στο Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα και τις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Το θέμα του «εμπολέμου», κατ’ αρχήν, είναι όντως μία εκκρεμότητα ανάμεσα στα δύο κράτη. Η αλβανική πλευρά ζητά επίμονα την κατάργηση του Βασιλικού Διατάγματος που αφορά τον Α.Ν. 2636/40 «Περί δικαιοπραξιών εχθρών και μεσεγυήσεως εχθρικών περιουσιών» της 10ης Νοεμβρίου 1940, που όριζε ως εχθρικά κράτη προς τη χώρα μας – μετά την κήρυξη του πολέμου – την Ιταλία μετά των κτήσεων, αυτοκρατορικών εδαφών και αποικιών αυτής, καθώς και την Αλβανία. Όντως, η πράξη του ελληνικού υπουργικού συμβουλίου της 28ης Αυγούστου 1987, που προέβλεπε η άρση της εμπολέμου καταστάσεως ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αλβανία, δεν ακύρωνε το Β.Δ. του 1940, καθώς θεωρείται νομικά κατώτερου κύρους από εκείνο

Εκρηκτικό Κοκτέιλ Ανικανότητας και Εμμονής

Εκρηκτικό Κοκτέιλ Ανικανότητας και Εμμονής

Ακόμη κι αν η Ελλάδα «αντιμετωπίσει κάποιες λίγες δυσκολίες για κάποιους λίγους μήνες», η κυβέρνηση «έχει πάρει τα μέτρα της» ώστε να έχει τη δυνατότητα «από εκεί και πέρα να ξαναμπεί σε δρόμους ανάπτυξης και ελπίδας», έφη ο αναπληρωτής (τι ακριβώς αναπληρώνει;) κ. Στρατούλης. Ποιες «δυσκολίες», πόσοι θα είναι οι «λίγοι μήνες», πού οδηγούν οι «δρόμοι ελπίδας», το πολύπειρο κομματικοσυνδικαλιστικό στέλεχος της Αριστεράς δεν εξήγησε. Η χώρα ταλαιπωρείται μήνες τώρα από δηλώσεις όμοιες με την παραπάνω που έγινε χθες το πρωί. Είναι πλέον σαφές ότι η πρώτη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, την οποία διόρισε τον Φεβρουάριο που πέρασε, δεν έχει ζωή πέραν του χρονικού ορίζοντα της συμφωνίας

«Χτυπά» Κόκκινο

«Χτυπά» Κόκκινο

Ο «κόκκινος» συναγερμός για την ελληνική οικονομία έχει πλέον σημάνει. Η παρατεταμένη αβεβαιότητα με τις διαπραγματεύσεις κυβέρνησης - «θεσμών», η περιρρέουσα φημολογία, αλλά και οι δηλώσεις ένθεν κακείθεν που προδιαγράφουν αρνητικές εξελίξεις έχουν τραυματίσει την οικονομική σταθερότητα. Εάν οι δηλώσεις των δανειστών, όπως η χθεσινή της Κρ. Λαγκάρντ ότι εάν η Ελλάδα δεν πληρώσει τις δόσεις του δανείου προς το ΔΝΤ στις 30 Ιουνίου θα σηματοδοτηθεί κατάσταση χρεοκοπίας, εντάσσονται στο πλαίσιο άσκησης πιέσεων, οι αλλεπάλληλες τοποθετήσεις στελεχών της κυβερνητικής πλειοψηφίας περί εξόδου από την Ευρωζώνη «ρίχνουν νερό στον μύλο» όσων θα ήθελαν να προκαλέσουν αναταραχή

Άρνηση της Πραγματικότητας -  Η Απίστευτη Ελαφρότητα του Διαχειρίσιμου Grexit

Άρνηση της Πραγματικότητας - Η Απίστευτη Ελαφρότητα του Διαχειρίσιμου Grexit

Αρνηση της πραγματικότητας στην ψυχανάλυση είναι η περιχαράκωση σε μια εικονική πραγματικότητα, όταν δεν μπορούμε να διαχειρισθούμε δυσμενείς και οδυνηρές εξελίξεις. Στην κρίση της Ευρωζώνης από ό,τι φαίνεται ολοένα και πιο συχνά ταιριάζει η ορολογία της ψυχανάλυσης παρά της πολιτικής και οικονομικής ανάλυσης. Όταν τον Σεπτέμβριο του 2008 χρεοκόπησε στις ΗΠΑ η Lehman Brothers τη Γερμανία την κυβερνούσε ο πρώτος μεγάλος συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών - Σοσιαλδημοκρατών με καγκελάριο τη Μέρκελ και υπουργό Οικονομικών τον Σοσιαλδημοκράτη Στάινμπρουκ

Εξαγγελίες και Πραγματικότητα

Εξαγγελίες και Πραγματικότητα

«Κανένα υφεσιακό μέτρο που θα υπονομεύει την ανάπτυξη -το πείραμα αρκετά κράτησε», υπογραμμίζονταν στην άτυπη ενημέρωση του Μαξίμου προχθές το βράδυ. «Δεν δεχόμαστε υφεσιακά μέτρα», είχε δηλώσει ο πρωθυπουργός μετά τη συνάντησή του με τον Ζ. Κ. Γιούνκερ. Υφεσιακά μέτρα δεν είναι μόνον η άμεση περικοπή των ονομαστικών αποδοχών, είναι και τα μέτρα που συρρικνώνουν την κατανάλωση ή εμποδίζουν τις επενδύσεις και την τόνωση της απασχόλησης. Το περασμένο Σάββατο η ελληνική κυβέρνηση κατέθεσε στις Βρυξέλλες τη νέα αναθεωρημένη πρότασή της, η οποία προβλέπει επιπλέον έσοδα 3,620 δισ. ευρώ φέτος και 5,944 δισ. το 2106. Όμως, παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες, πολλά από τα κυριότερα μέτρα που περιλαμβάνονται στην πρόταση, για συνολικά έσοδα 9,554 δισ. ευρώ στη διετία, χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξοχήν υφεσιακά, καθώς πλήττουν τις επιχειρήσεις και την κατανάλωση

Θέλει Λύση η Ελληνική Κυβέρνηση;

Θέλει Λύση η Ελληνική Κυβέρνηση;

Π​​έρα από τη συνολική διαπραγματευτική στρατηγική και τις κατά καιρούς τακτικές κινήσεις, πέρα από τις προτάσεις, τις αντιπροτάσεις και τις «κόκκινες γραμμές», υπάρχουν και τα πιο πεζά αλλά τελικά εξαιρετικά κρίσιμα πράγματα: οι συγκεκριμένοι αριθμοί, οι διαδικασίες και οι ημερομηνίες. Εχουμε και λέμε λοιπόν: με τη συγχώνευση των υποδόσεων του Ιουνίου του ΔΝΤ σε μία, η Ελληνική Δημοκρατία θα πρέπει να πληρώσει στις 30 Ιουνίου 1,6 δισ. ευρώ στο ΔΝΤ. Επίσης, μέχρι το τέλος Ιουνίου θα πρέπει να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων (περί το 1,6 δισ. ευρώ) και να χρηματοδοτηθούν τα ασφαλιστικά ταμεία με την κρατική συμμετοχή για να πληρωθούν οι συντάξεις του ιδιωτικού τομέα (περί το 1,1 δισ. ευρώ). Σύνολο όλων αυτών περί τα 4,3 δισ. ευρώ. Υπάρχουν αυτά τα χρήματα στα κρατικά ταμεία;

Φροντίδα Μόνο για την Κομματική Πελατεία

Φροντίδα Μόνο για την Κομματική Πελατεία

Αυτή η σχεδόν καθημερινή καθησυχαστική διαβεβαίωση από κάθε συνεντευξιαζόμενο του ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι εξασφαλισμένοι και θα πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις είναι παραπλανητική και διχαστική. Παραπλανητική γιατί δεν διευκρινίζεται ότι πρόκειται για τους μισθούς μόνο των υπαλλήλων του Δημοσίου. Διχαστική γιατί δείχνει την περιφρονητική αδιαφορία για το αν πληρώνονται οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και για το 1,5 εκατομμύριο ανέργων. Την Κυβέρνηση την ενδιαφέρει μόνο να μην πάψουν να μισθοδοτούνται οι υπάλληλοι του Δημοσίου, οι οποίοι κατά τεκμήριο είναι και η σταθερή πελατεία όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όλων των κομμάτων

Ας Μη Βάλει Ενεργειακή «Τρικλοποδιά» στον Εαυτό της η Αθήνα Λίγο Πριν την Τελική Συμφωνία

Ας Μη Βάλει Ενεργειακή «Τρικλοποδιά» στον Εαυτό της η Αθήνα Λίγο Πριν την Τελική Συμφωνία

Δεν ξέρουμε σε ποια ακριβώς «στροφή του δρόμου» προς την τελική συμφωνία με τους δανειστές βρισκόμαστε, καθώς κάθε μέρα – πολλές φορές και εντός της ίδιας ημέρας – τα μηνύματα από την κάθε πλευρά αλλάζουν άρδην. Αυτό, πάντως, που δεν αλλάζει είναι η αγωνία της ελληνικής οικονομίας που παραπαίει ανάμεσα στην αβεβαιότητα που φέρνει η απειλή μίας χαώδους χρεοκοπίας και τη βεβαιότητα μίας κακής συμφωνίας … Και εδώ είναι που υπεισέρχεται ο παράγων της ενέργειας που, όπως είχε επισημάνει το energia.gr από αυτή εδώ τη στήλη στις 4 Μαΐου (Οι Πολιτικές Εξελίξεις Περνούν Μέσα Από το «Κεφάλαιο» της Ενέργειας). Πραγματικά, ελλοχεύει ο κίνδυνος οι διαπραγματεύσεις να πέσουν σε νέο σκόπελο εξαιτίας της επιμονής της κυβέρνησης σε θέματα που αφορούν το ενεργειακό «κοινοτικό κεκτημένο»

Πόσο Ενημερωμένοι για τα Ενεργειακά Ζητήματα Είναι οι Βουλευτές μας;

Πόσο Ενημερωμένοι για τα Ενεργειακά Ζητήματα Είναι οι Βουλευτές μας;

Τα ενεργειακά ζητήματα έχουν δυσκολία κατανόησης. Είναι σύνθετα, πολλές φορές, τεχνικού χαρακτήρα, απαιτούν εξειδίκευση και κυρίως εμβάθυνση και εμπεριστατωμένη ανάλυση. Για να μπορέσει κανείς να ασχοληθεί με αυτά χρειάζεται να ενσκήψει με προσοχή, γιατί διαφορετικά κινδυνεύει να μην αντιληφθεί ούτε το εύρος, ούτε τις συνέπειες που συνεπάγονται. Συνεπώς, μια γενική προσέγγιση των θεμάτων αυτών το ελάχιστο που μπορεί να προκαλέσει είναι θυμηδία. Από την άλλη πλευρά, οι εκπρόσωποι της Βουλής δεν διακρίνονται ιδιαίτερα για το μορφωτικό τους επίπεδο. Εντάξει, υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις. Αλλά, ανάμεσα στους 300 εκλεγμένους εκπρόσωπους μπορεί κανείς να βρει άτομα με περιορισμένες γνώσεις, όμως, με ταλέντο στην προσέλκυση ψηφοφόρων. Κάποιοι από αυτούς, μάλιστα, στελεχώνουν κρίσιμες Επιτροπές της Βουλής, οι οποίες καλούνται να ελέγξουν πρόσωπα και νομοθετήματα, με κρίσιμη σημασία. Και από κει αρχίζουν τα προβλήματα. Ειδικά, όταν αφορούν σε ζητήματα ενεργειακά

ΔΝΤ και Ε.Ε. - Ευρωζώνη: Μια Διαμάχη που Ξεπερνά το Ελληνικό Πρόβλημα

ΔΝΤ και Ε.Ε. - Ευρωζώνη: Μια Διαμάχη που Ξεπερνά το Ελληνικό Πρόβλημα

Την αντίφαση, την επισήμαναν χθες σε ανάλυσή τους οι Financial Times, την ώρα που το ΔΝΤ ζητά σκληρά μέτρα από την Αθήνα και βάλλει ευθέως κατά της ανελαστικότητας των πλαφόν που έχουν θέσει για την Ευρωζώνη το Σύμφωνο Σταθερότητας και το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, 3% για το έλλειμμα του ΑΕΠ και 60% του ΑΕΠ για το δημόσιο χρέος. Η αντίφαση βρίσκεται στην πρόσοψη, στην πρώτη ανάγνωση καθώς το ΔΝΤ, όπως και η Παγκόσμια Τράπεζα, είναι κατά κύριο λόγο σταθερά και διαχρονικά από την ίδρυσή τους στο προάστιο Breton Woods της Ουάσιγκτον, το 1945, εργαλεία της συνολικής παγκόσμιας στρατηγικής των ΗΠΑ