Και μπορεί στα χαρτιά να υπάρχουν σχέδια, όμως όπως έδειξε η τωρινή τραγωδία τίποτε δεν εφαρμόζεται αφού οι πολίτες παραμένουν ανημέρωτοι και ανεκπαίδευτοι και εύκολα χάνουν την ψυχραιμία τους μόλις εμφανισθούν οι πρώτες φλόγες. Τα δε πλάνα της τηλεόρασης όπου εμφανίζονται δεκάδες δασοπυροσβέστες και διασώστες, εθελοντές και μη, να κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια, περιμένοντας δήθεν εντολές είναι ενδεικτικό το πόσο οργανωμένοι είμαστε στο να αντιμετωπίσουμε έκτακτες καταστάσεις. Θα περίμενε κάποιος σε μια χώρα που δοκιμάζεται κάθε καλοκαίρι απο δασικές πυρκαγιές να υπάρχει μια εξοικείωση με το φαινόμενο και μια οργάνωση σε επίπεδο περιοχής και γειτονιάς για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης όπως αυτή που ζούμε τις τελευταίες 24 ώρες.
Μια τέτοια οργάνωση πέρα απο τήν λεπτομερη σχεδίαση επί χάρτου προϋποθέτει ασκήσεις ετοιμότητας τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο με την συμμετοχή των κατοίκων στις ευάλωτες περιοχές, που στην περίπτωση μας αφορά μερικά εκατομμύρια κατοίκους που ζούν μόνιμα η παραθεριστικά κοντά σε ευάλωτες δασικές περιοχές. Σχεδόν ο μισός πληθυσμός της χώρας!
Μπορεί η ύπαρξη ενός σωστά μελετημένου σχεδίου πολιτικής προστασίας να μην είχε αποτρέψει τις δασικές πυρκαγιές στην Αττική αυτό όμως που σίγουρα θα είχε προλάβει είναι η απώλεια ζωής και οι εκατοντάδες τραυματισμοί. Για αυτό όμως φέρουν τεράστιες ευθύνες όλες ανεξαιρέτως οι πολιτικές ηγεσίες των τελευταίων 20 και πλέον ετών, οι οποίες δεν φρόντισαν να υπάρξει ο κατάλληλος σχεδιασμός για την αντιμετώπιση πυρκαγιών σε επίπεδο συμμετοχής πολιτών. Δυστυχώς οι εξ ίσου μεγάλες καταστροφές, παλαιότερα, στην Ηλεία αλλά και σε άλλες περιοχές στην χώρα (Κρήτη, Αρκαδία, Αργολίδα, Εύβοια, Χαλκιδική κλπ) δεν φαίνεται να έχουν διδάξει απολύτως τίποτα. Σε μια κανονική χώρα το θέμα της ασφάλειας των πολιτών απο φυσικές καταστροφές θα ευρίσκετο σε πρώτη προτεραιότητα, ιδιαίτερα τους δύσκολους καλοκαιρινούς μήνες.
Η Ελλάδα λόγω γεωγραφικής θέσης και γεωμορφολογικής σύστασης είναι πολύ πιό ευάλωτη σε φυσικές καταστροφές σε σύγκριση με άλλες χώρες. Σεισμοί, πλημμύρες και πυρκαγιές αποτελούν πλέον μια καθημερινότητα, ενώ η εξάπλωση του πληθυσμού σε περιαστικές περιοχές και σε απομακρυσμένες τοποθεσίες, που ενθαρρύνεται λόγω της ευκολίας των μετακινήσεων που έχει επέλθει τις τελευταίες δεκαετίες, δεν διευκολύνει την προστασία σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών. Ας ελπίσουμε ότι η σημερινή τραγωδία θα σημάνει συναγερμό στην πολιτική ηγεσία του τόπου και θα σπεύσει επιτέλους να εισηγηθεί την εκπόνηση και εφαρμογή ενός εκτενούς σχεδίου πολιτικής προστασίας με την συμμετοχή και εκπαίδευση των ίδιων των πολιτών.