Ο εμπορικός πόλεμος με τις ΗΠΑ και η επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας, υποχρεώνουν το Πεκίνο να αναζητήσει νέες επενδυτικές κατευθύνσεις. Ειδικότερα, η οδηγία που δόθηκε ήταν, η απεξάρτηση των μεγάλων πόλεων από την αγορά ακινήτων. Η τελευταία υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του σχεδίου αστικοποίησης του συνόλου της χώρας και εξελίχθηκε σε εμμονή των επενδυτών, οδηγώντας σε υπέρμετρο δανεισμό των επενδυτών και σε διόγκωση των τιμών των ακινήτων, καθώς ο ρυθμός ζήτησης δεν κατάφερε να υποσκελίσει την ταχεία ανάπτυξη των αστικών κέντρων. Η εξάρτηση από την αγορά ακινήτων είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η Κίνα επέδειξε μικρότερο ενδιαφέρον για την καινοτομία, τις νέες τεχνολογίες και τις συναφείς επενδύσεις.
Ιδίως το σιδηροδρομικό δίκτυο της ασιατικής χώρας παρέμεινε στάσιμο, τεχνολογικά, μολονότι, την τελευταία δεκαετία το Πεκίνο κατηύθυνε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια στον τομέα. Από το β' εξάμηνο το 2018, το ενδιαφέρον για την ανάπτυξη των υποδομών επανήλθε. Χαρακτηριστικότερη ένδειξη είναι η χθεσινή ανακοίνωση από τον εθνικό διαχειριστή του σιδηροδρομικού δικτύου για την κατασκευή σιδηροδρομικού δικτύου συνολικού μήκους 6.800 χιλιομέτρων, το τρέχον έτος.
Οι σιδηροδρομικές γραμμές που θα τοποθετηθούν, θα καλύπτουν απόσταση κατά 40% μεγαλύτερη σε σχέση με τον στόχο που είχε τεθεί για το 2018, ενώ δεν έχει εκτιμηθεί ακόμη, το κόστος κατασκευής. Σιδηροδρομική γραμμή που θα επιτρέπει την κυκλοφορία συρμών υψηλών ταχυτήτων θα καλύπτει, τουλάχιστον, 3.200 χιλιόμετρα, δηλαδή, το ήμισυ του νέου δικτύου. Ο στόχος για το 2018 ήταν ο χαμηλότερος που έχει τεθεί από το 2013 και για την ολοκλήρωσή του απαιτήθηκαν 117,12 δισ. δολάρια, ενώ είχε υπολογισθεί ακόμη μικρότερο ποσό. Ο συντηρητικός στόχος του 2018 αποτελεί σαφή ισχυρή ένδειξη της έλλειψης ενδιαφέροντος του Πεκίνου για τις νέες τεχνολογίες.