Ο σημειούμενος τελευταίως παροξυσμός της τουρκικής επιθετικότητος απέναντι στην Ελλάδα, με συνδυασμένη χρήση υπέρμετρων μεταναστευτικών πιέσεων και ακραίων επιθετικών ενεργειών, έχει οδηγήσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις στα πρόθυρα στρατιωτικής ανάφλεξης. Και το όλο κλίμα γίνεται ακόμη βαρύτερο από την κλιμακούμενη ρητορική της τουρκικής ηγεσίας, που όχι μόνο οξύνει την ήδη έκρυθμη ατμόσφαιρα, αλλά αποβλέπει ενσυνείδητα στον εκφοβισμό και στην ταπείνωση της ελληνικής πλευράς

Η ιδιαίτερη σοβαρότητα της όλης κατάστασης και των εξ' αυτής πιθανών συνεπειών, δικαιολογεί ορισμένες παρατηρήσεις:

1. Με το άνοιγμα των συνόρων της προς την Ελλάδα για τους διαμένοντες στο έδαφος της μετανάστες, η Τουρκία επισημοποίησε αυτό που από μακρού επιχειρεί: την άσκηση εκβιασμού επί της ΕΕ μέσω Ελλάδος για την απόσπαση οικονομικών και πολιτικών ανταλλαγμάτων και τη «θανάτωση» της δήλωσης ΕΕ - Τουρκίας για το Μεταναστευτικό.

2. Συγχρόνως, όμως, η ενέργεια αυτή κατάδειξε με κυνική ευθύτητα ότι παράλληλος, αυτοτελής και ίσης σημασίας πολιτικός στόχος της είναι και η αποσταθεροποίηση της Ελλάδος και η προσθήκη ενός ακόμη μέσου πιέσεως κατ' αυτής για την προώθηση των αξιώσεών της σε Αιγαίο, Κύπρο και Ανατολική Μεσόγειο.

3. Δεδηλωμένος σκοπός της μεθόδευσης αυτής είναι η αναθεώρηση του συνοριακού καθεστώτος που προβλέπεται από τη Συνθήκη της Λωζάνης και η καταστρατήγηση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, μέσω των παράδοξων θεωριών περί «Γαλάζιας Πατρίδας» και «συνόρων της τουρκικής καρδιάς».

4. Η επίσημη εκδήλωση της εν λόγω πολιτικής έγινε κατά την απόλυτα εμπρηστική και επιζήμια για τις διμερείς σχέσεις επίσκεψη του προέδρου Ερντογάν στην Ελλάδα το 2017. Η επίσκεψη εκείνη του έδωσε την ευκαιρία πρώτον, να ανακοινώσει τις απαράδεκτες θέσεις του και δεύτερον, να αναγγείλει ότι εφεξής η Τουρκία θα συμπεριφερόταν έναντι της Ελλάδος ως αυτόκλητη περιφερειακή δύναμη ευρείας επιρροής.

5. Έκτοτε η λογική αυτή αναδείχθηκε μεθοδικά και με έμφαση από την Άγκυρα και έλαβε τη μορφή απροκάλυπτων απειλών και προκλήσεων συνεπαγόμενων, άλλοτε εμμέσως και συχνά ευθέως, την απειλή στρατιωτικής δράσης κατά της Ελλάδος.

6. Πρέπει να τονιστεί ότι στην εφαρμογή της γραμμής αυτής η Τουρκία ενθαρρύνθηκε ασφαλώς από την επιδειχθείσα προς αυτήν ανοχή των «μεγάλων δυνάμεων», αλλά και από τη μαλθακή ατονία της ΕΕ. Παράλληλα όμως φαίνεται ότι εξέλαβε και την ελληνική αυτοσυγκράτηση ως δείγμα αδυναμίας και ως απροθυμία προσφυγής σε πλέον δυναμική αντίδραση.

7. Το κλίμα αυτό προκάλεσε μία έντονη ανησυχία στην ελληνική κοινή γνώμη η οποία είχε επηρεαστεί από την επιμονή ορισμένων κύκλων, με δυνατότητα δημόσιου λόγου, να υποβαθμίζουν αφελώς την τουρκική επιθετικότητα, υπογραμμίζοντας συγχρόνως την ανάγκη «κατανόησης» των τουρκικών απόψεων και «διαλλακτικής» προσέγγισης των τουρκικών αξιώσεων.

8. Στο πλαίσιο της εικόνας αυτής, η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης στην τελευταία εξωφρενική προσπάθεια της Άγκυρας να παραβιάσει τα χερσαία σύνορα της χώρας με καθοδηγούμενα πλήθη μεταναστών επέδρασε επωφελώς και αφυπνιστικά στην ελληνική κοινή γνώμη.

9. Εν τούτοις, επειδή έχει καταστεί εμφανές ότι η τουρκική ηγεσία έχει αποφασίσει να προωθήσει τις βλέψεις της και με στρατιωτικά μέσα, η Αθήνα οφείλει να προετοιμαστεί και για τη διαχείριση μια ακραίας κατάστασης που είναι λίαν πιθανό να αποβλέπει και σε προσχεδιασμένη πολεμική σύγκρουση.

 

*Ο Δ. Καραϊτίδης είναι πρέσβης ε.τ.

(από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ")