Η απόκλιση αυτή εγείρει ερωτήματα για τις φιλοδοξίες των κρατών-μελών. Οι μεγαλύτεροι “ένοχοι” για την αποτυχία των περικοπών είναι το Ιράκ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η παραγωγή των οποίων είναι πολύ υψηλότερη από τα συμφωνηθέντα όρια.
Παράλληλα, η Λιβύη, η οποία εξαιρείται από τις μειώσεις, αύξησε την παραγωγή της κατά 60.000 βαρέλια, αγγίζοντας τα 1,19 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως, κατόπιν της αποκατάστασης της λειτουργίας του μεγαλύτερου πετρελαϊκού πεδίου της.
Οι αυξήσεις αυτές αντισταθμίστηκαν από τις μειώσεις ορισμένων μεγάλων παικτών. Το Ιράν και η Νιγηρία μείωσαν κατά 50.000 βαρέλια ημερησίως την παραγωγή τους, στα 3,13 εκατομμύρια bpdκαι 1,42 bpdαντίστοιχα. Η Σαουδική Αραβία συνέχισε να παράγει σχεδόν 9 εκατομμύρια bpd. Άλλα κράτη όπως η Αλγερία και το Κουβέιτ κατάφεραν επίσης να κρατήσουν την παραγωγή τους χαμηλή.
Η απόφαση του OPEC+ να περιορίσει την παραγωγή πετρελαίου συνδέεται με την προσπάθεια αποφυγής δημιουργίας μεγάλου αποθέματος, καθώς κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε μείωση των τιμών πετρελαίου. Η τρέχουσα γεωπολιτική συγκυρία, και ειδικά η κρίση στη Μέση Ανατολή, βοηθά τις τιμές του πετρελαίου να μείνουν σε υψηλά επίπεδα, με τους περιορισμούς που επέβαλε ο OPEC+να βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.
Εντούτοις, οι μεγάλοι παραγωγοί που λειτουργούν εκτός OPEC+, όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς,συνεχίζουν να παράγουν εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως, συγκρατώντας τις τιμές σε σχετικά διαχειρίσιμα επίπεδα. Με τα μέλη του OPEC+ να συνεδριάζουν στις αρχές Ιουνίου, αναμένονται οι αποφάσεις που θα ληφθούν, αλλά και οι αντιδράσεις εκείνων που περιόρισαν την παραγωγή τους έναντι εκείνων που δεν τήρησαν τα συμφωνηθέντα.