Στην εκδήλωση συμμετείχαν σημαντικά στελέχη του νορβηγικού νηογνώμονα, μεταξύ των οποίων και ο διευθύνων σύμβουλος του DNV GL - Maritime Knut Orbeck-Nilssen, o οποίος έδωσε όλο το πλαίσιο για την ενεργειακή αποδοτικότητα επί του πλοίου και πώς μπορεί αυτή να επιτευχθεί με διαφορετικές τεχνολογίες και αποφάσεις, συμπεριλαμβανομένης και της δέσμευσης άνθρακα.
Σημειώνεται ότι η διαδικασία του carbon capture επί του πλοίου βασίζεται σε τεχνολογία που δεσμεύει το διοξείδιο του άνθρακα πριν αυτό απελευθερωθεί στην ατμόσφαιρα μέσω της εξάτμισης.
Μελέτες αποδεικνύουν ότι η τεχνολογία αυτή μπορεί να εφαρμοστεί με ασφάλεια σε πλοία, αλλά θα πρέπει ακόμη να αναπτυχθεί περαιτέρω και να βελτιστοποιηθεί για θαλάσσια χρήση και ενσωμάτωση.
Ο ΙΜΟ σχεδιάζει να ενσωματώσει την εφαρμογή δέσμευσης άνθρακα επί του σκάφους στον κύκλο ζωής του πλοίου, ενώ έχει ζητήσει περαιτέρω συζήτηση του θέματος προκειμένου να αναπτύξει ένα σχέδιο εργασίας για την ανάπτυξη του ρυθμιστικού πλαισίου για τη συγκεκριμένη χρήση. Επίσης, και η Ε.Ε. έχει αναφέρει ότι απαιτείται μια επαληθεύσιμη μέθοδος παρακολούθησης και λογιστικής καταγραφής του δεσμευμένου άνθρακα στο πλαίσιο του συστήματος εμπορίας ρύπων ETS, με ορίζοντα επανεξέτασης έως τις 31 του Δεκεμβρίου 2027.
Τα δύο πιλοτικά έργα
Ήδη ο νορβηγικός νηογνώμονας συμμετέχει σε ένα πιλοτικό έργο μεταξύ των Erma First και Neptune Lines που ξεκίνησε το 2023 με μια κατ’ αρχήν έγκριση από την DNV και συνεχίζεται με ένα ειδικό πιλοτικό πρόγραμμα μετατροπής και συλλογής άνθρακα επί ενός πλοίου ro-ro.
Επίσης, συμμετέχει σε ένα έργο της νορβηγικής πλοιοκτήτριας εταιρείας Solvang ASA, που είναι μία από τις από τις πρώτες που προχώρησαν στη δέσμευση άνθρακα επί του σκάφους.
Solvang και Wartsila έχουν λάβει χρηματοδότηση από την ENOVA, μια κορυφαία εταιρεία χρηματοοικονομικής τεχνολογίας που παρέχει διαδικτυακές χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, και θα πραγματοποιήσουν δοκιμές πλήρους κλίμακας σε ένα πλοίο μεταφοράς υγραερίου.
Στόχος είναι να αποδειχθεί ότι το CO2 μπορεί να δεσμευτεί από το βαρύ μαζούτ καύσης και να αποθηκευτεί στο πλοίο σε δεξαμενές καταστρώματος, και να αποκτηθεί εμπειρία σχετικά με τις λειτουργικές πτυχές της διαδικασίας.
Η διορατική λευκή βίβλος του DNV με τίτλο «Οι δυνατότητες της δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα επί του σκάφους στη ναυτιλία» έχει ως στόχο να προσφέρει καθοδήγηση στους πλοιοκτήτες, τους παρόχους τεχνολογίας και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς σε κεντρικά θέματα που σχετίζονται με τη δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα επί του σκάφους, ως λύση για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στη ναυτιλιακή βιομηχανία.
Παρέχει επίσης μια εμπεριστατωμένη ανάλυση της τεχνικής σκοπιμότητας και της εμπορικής ανταγωνιστικότητας της εν πλω δέσμευσης άνθρακα και εμβαθύνει στις τεχνικές πτυχές της τεχνολογίας, στις εκτιμήσεις για τον σχεδιασμό των πλοίων και στους παράγοντες που επηρεάζουν την υιοθέτησή της.
Σήμα στις ρυθμιστικές αρχές
Η Χαρά Γεωργοπούλου, επικεφαλής ναυτιλιακής έρευνας και ανάπτυξης και συμβουλευτικών υπηρεσιών του νορβηγικού νηογνώμονα στην Ελλάδα, είπε ότι οι ρυθμιστικές αρχές θα πρέπει να καταλήξουν στην απαιτούμενη νομοθεσία που να αποδεικνύει ότι η δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα επί του πλοίου μειώνει το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα με άμεση απόδοσή του στο λιμάνι για ενεργειακή χρήση σε άλλους κλάδους.
Επίσης, πρόσθεσε ότι οι ρυθμιστικές αρχές αυτή τη στιγμή δίνουν περισσότερο έμφαση στο θέμα της δέσμευσης και μόνιμης αποθήκευσης, που δεν θα επιτρέπει το διοξείδιο του άνθρακα να επανέλθει στην ατμόσφαιρα.
Η κ. Γεωργοπούλου επισημαίνει ότι όλες αυτές οι παράμετροι θα πρέπει να ξεκαθαριστούν και βέβαια, με την εκάστοτε τιμή του άνθρακα, αυτό θα μπορούσε να δώσει κάποιο κέρδος προς τους πλοιοκτήτες.
«Υπάρχουν όμως ακόμα ασάφειες, καθώς οι ρυθμιστικές αρχές θα πρέπει να αρχίσουν να συζητούν πιο πολύ το συγκεκριμένο θέμα, ενώ αυτή τη στιγμή υπάρχει ήδη ένα ευρύ φάσμα από τεχνολογίες που στοχεύουν στη δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα επί του πλοίου», ανέφερε η κ. Γεωργοπούλου.
Τόνισε επίσης ότι από την πλευρά της στεριάς υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια η μεγάλη δυνατότητα εύρεσης χώρων αποθήκευσης και ενέργειας, αλλά άλλο πράγμα είναι επί του πλοίου που είναι στη μέση του ωκεανού και πηγαίνει από λιμάνι σε λιμάνι όπου θα πρέπει να βρίσκει υποδομές για την παραλαβή του.
Σύμφωνα με στοιχεία του DNV μέχρι τον Απρίλιο του 2024, 35 έργα αποθήκευσης άνθρακα ήταν σε λειτουργία παγκοσμίως, με συνολική αποθηκευτική ικανότητα 37 εκατομμυρίων τόνων ετησίως (Mtpa), τα περισσότερα από τα οποία σχετίζονται με την επεξεργασία φυσικού αερίου και την ενισχυμένη ανάκτηση πετρελαίου.
Σε γενικές γραμμές, η αλυσίδα αξίας συλλογής δέσμευσης άνθρακα CCUS εξακολουθεί να βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο. Πολλά έργα για την τελική χρήση και την αποθήκευση που σχετίζονται με την υποδομή για το CO2 βρίσκονται επί του παρόντος σε εννοιολογική φάση, με τις τελικές επενδυτικές αποφάσεις (FID) να αναμένονται το 2025. Η ναυτιλία καταναλώνει περίπου το 3% της παγκόσμιας ενέργειας και εκπέμπει περίπου 880 μετρικούς τόνους διοξειδίου του άνθρακα MtCO2 ετησίως.
(από την εφημερίδα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ")