Αύριο Τρίτη και μεθαύριο Τετάρτη μέχρι την προγραμματισμένη
συνέντευξη του επικεφαλής της ΕΚΤ Μ. Ντράγκι, την Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου, η
Ευρωζώνη, οι Αγορές και η Παγκόσμια Οικονομία θα ζουν σε κατάσταση
νευρικής κρίσης.
Πώς θα μεθοδεύσει ο Ευρωπαίος κεντρικός
τραπεζίτης την παρέμβαση της Κεντρικής Τράπεζας. Θα ξεκινήσει
εντυπωσιακά με την μορφή Blitzkrieg τις μαζικές αγορές ομολόγων, έναν
δρόμο χωρίς επιστροφή, αποκαθιστώντας την εμπιστοσύνη των Αγορών στο
μέλλον του ευρώ, αλλά προκαλώντας πολιτική θύελλα στη Γερμανία οδηγώντας
όχι μόνον τον επικεφαλής της Μπούντεσμπανκ Γ. Βάιντμαν σε παραίτηση,
αλλά πολύ πιθανόν και τον Β. Σόιμπλε σε ανοικτή σύγκρουση με την Μέρκελ;
'Η θα αφήσει την κατάσταση να σαπίσει εξαγγέλλοντας ημίμετρα κατώτερα
των προσδοκιών που ο ίδιος εκτρέφει από τον Ιούλιο μέχρι και σήμερα, με
στόχο να προκαλέσει ένα νέο «τσουνάμι» πίεσης των Αγορών που θα
αποσαθρώσει το μέτωπο της αδιαλλαξίας κάνοντας πια δραματικά ξεκάθαρο το
δίλημμα αποφασιστική στροφή τώρα ή καταστροφή που θα πλήξει σκληρά και
την ίδια τη Γερμανία;
Ενα είναι βέβαιο, το σκληρό παιχνίδι της
καθυστέρησης που παίζει το Βερολίνο εδώ και δύο και πλέον χρόνια
τελείωσε. Το πάρτι κερδοσκοπίας-καταλήστευσης των εταίρων της Γερμανίας
με απαγορευτικό κόστος δανεισμού για το Νότο και μηδενικό έως αρνητικό
για την ισχυρότερη χώρα της Ευρωζώνης τελείωσε επίσης.
Με πιο
απλά λόγια, αν ο Μ. Ντράγκι υλοποιήσει τις προσδοκίες που έχει
δημιουργήσει, θα πρόκειται για ένα πρωτοφανές πραξικόπημα: Χωρίς να
περιμένει πολιτική διαβούλευση και διαπραγμάτευση σε επίπεδο κορυφής, θα
καταστήσει την Ευρωζώνη «Ενωση Μεταφοράς Πόρων» (Transfer Union).
Με τη λύση αυτή, το Βερολίνο θα χάσει μέρος από τα κλοπιμαία της
διετούς καταλήστευσης του Νότου, ενώ με την ασύντακτη κατάρρευση της
Ευρωζώνης θα τα χάσει όλα.
Οι Βέμπερ και Σταρκ είχαν προβλέψει
τις εξελίξεις και παραιτήθηκαν για να μην προδώσουν τις αρχές και τις
αξίες τους. Ο Βάιντμαν δεν έχει πλέον χρόνο ηθικών και αξιακών
προβληματισμών, πρέπει να βρει τον ρεαλισμό που βρήκε η στρατιωτική
ηγεσία της Γερμανίας στις αρχές Νοεμβρίου του 1918:
Την Ανοιξη
του 1918 χάθηκε η τελευταία γερμανική αντεπίθεση στο Δυτικό Μέτωπο. Στο
πλευρό των εξαντλημένων Γάλλων και Βρετανών στρατιωτών έφθαναν κατά
εκατοντάδες χιλιάδες οι φρέσκοι και ενθουσιώδεις Αμερικανοί στρατιώτες
του στρατηγού Πέρσιγκ. Σε λίγους μήνες οι σκληροί πολέμαρχοι
Χίντεμπουργκ και Λούντεντορφ κατάλαβαν ότι αν δεν ζητούσαν ανακωχή, οι
αντίπαλες στρατιές θα έφθαναν μέχρι το Βερολίνο.
Επέβαλαν στην
κυβέρνηση τον τερματισμό του πολέμου και ταυτόχρονα με δόλιο τρόπο,
ασύμβατο με την ρητορική της γερμανικής στρατιωτικής τιμής, έπεισαν την
κοινή γνώμη για το αντίθετο, ότι κατέθεσαν δηλαδή τα όπλα με εντολή και
ευθύνη των δειλών πολιτικών.
Στον αστάθμητο παράγοντα Ντράγκι
υπάρχει μία και μοναδική βεβαιότητα: Το τελευταίο που θα ήθελε σήμερα ο
επικεφαλής της ΕΚΤ είναι να προκαλέσει κυβερνητική κρίση στη Γερμανία,
με εξέγερση των Φιλελευθέρων και των Βαυαρών Χριστιανοσοσιαλιστών, μια
εξέλιξη που θα ακύρωνε τα όποια οφέλη από τη διάσωση της Ισπανίας και
της Ιταλίας.
Ο Ντράγκι είναι αστάθμητος ως προς τη δοσολογία της
θεραπείας-σοκ που ετοιμάζεται να επιβάλει. Ένας ρεαλιστής, που έμαθε τη
σύνθεση, τον ελιγμό και τον αντιπερισπασμό στην Goldman Sachs και
υπερέχει εξ ορισμού των ιδεοληπτικών αντιπάλων του, που διαμόρφωσαν
άκαμπτες αξίες και αρχές σε προστατευμένο πανεπιστημιακό και κρατικό
περιβάλλον.
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 03/09/2012)