Η Ελλάδα Δεν Είναι Μεμονωμένη Περίπτωση

Σαφή μηνύματα ότι «ο πάγος λιώνει» και ότι η στήριξη -υπό προϋποθέσεις- προς την Ελλάδα μπορεί να υλοποιηθεί εντός του Οκτωβρίου, εκπέμπουν σταδιακά οι Βρυξέλλες.

Η επικείμενη επίσκεψη του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπάι στην Αθήνα έρχεται να προστεθεί στην υπό όρους «ψήφο εμπιστοσύνης», που έδωσαν ήδη οι κ. Μπαρόζο και Γιούνκερ.

Βέβαια, όπως και οι υπόλοιποι δύο ανώτατοι κοινοτικοί ιθύνοντες, πριν φτάσει στην Ελλάδα, ο κ. Ρομπάι μετέβη στο Βερολίνο προκειμένου να καταγράψει τις προθέσεις της Αγκ. Μέρκελ σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση του ελληνικού ζητήματος.

Τα επώδυνα μέτρα των 11, 6 δισ. ευρώ είναι το ισχυρό όπλο της ελληνικής πλευράς, η οποία δηλώνει έτοιμη με πράξεις πλέον και όχι με διακηρύξεις να πείσει και να αποδείξει ότι είναι σε θέση να τηρήσει τα συμφωνηθέντα.

Ωστόσο, η έγκριση των μέτρων, μετά την οριστικοποίησή τους από την ελληνική Βουλή, θα είναι το επόμενο μεγάλο εμπόδιο για να προχωρήσει, χωρίς άλλες καθυστερήσεις, η εκταμίευση της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ.

Για τις Βρυξέλλες το ζητούμενο είναι να διασφαλιστεί η συνοχή της ελληνικής κυβέρνησης, ώστε να προχωρήσουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και οι ιδιωτικοποιήσεις που απαιτεί η Ευρωζώνη για να συνεχιστεί η χρηματοδότηση.

Ο κίνδυνος σε αυτές τις «διαδικασίες-εξπρές» είναι να μην τηρηθούν κατά γράμμα οι κανόνες περί ανταγωνισμού και λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς και να δικαιωθούν τελικά στο εσωτερικό της χώρας όσοι υποστηρίζουν ότι δρομολογείται το «ξεπούλημα» της δημόσιας περιουσίας.

Παράλληλα, θα απαιτηθεί και συναίνεση σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο προκειμένου οι αλλαγές να γίνουν με αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης και να ανοίξει επιτέλους μια χαραμάδα ελπίδας για την επιστροφή στην ανάπτυξη και στη δημιουργία θέσεων εργασίας.

Για ακόμη μια φορά καθοριστική στην ικανοποίηση του ελληνικού αιτήματος για επιμήκυνση του προγράμματος θα είναι η στάση της Γερμανίας. Ενθαρρυντικό στοιχείο είναι ότι «το σενάριο της Ιφιγένειας» για την Ελλάδα δείχνει προς το παρόν να υποχωρεί.

Η διαπίστωση ότι μετά την Ελλάδα το Μνημόνιο «δεν βγαίνει» ούτε στην Πορτογαλία, πρέπει να προβληματίζει τους Ευρωπαίους ιθύνοντες. Η Ελλάδα δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα και την Πορτογαλία θα αφορά αύριο την Ιταλία και την Ισπανία και μεθαύριο τον ίδιο τον σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης, εφόσον δεν ληφθούν άμεσα γενναία και αποφασιστικά μέτρα για την προστασία της Ευρωζώνης.

Δυστυχώς, πρόκειται για έκκληση που έχει διατυπωθεί πολλές φορές στη διάρκεια της κρίσης χωρίς όμως να υπάρξει αντίκρισμα μέχρι σήμερα.

Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά το Βερολίνο θα συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα της κατάστασης και θα αρχίσει να δείχνει κάποια σημεία ευελιξίας. Η νομισματική ένωση δεν περιορίζεται στην πειθαρχία και τον σεβασμό προς τους κανόνες αλλά απαιτεί κυρίως την αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της.