Τα συμφέροντα της Ρωσίας στη Μεσόγειο περνούν σε μεγάλο βαθμό
μέσα από τη Συρία, όπου η Μόσχα διατηρεί εδώ και δεκαετίες στρατιωτική βάση. Ως
εκ τούτου, η Μόσχα έχει προσφέρει κατά τη διάρκεια του συριακού εμφυλίου
ρητορική και ουσιαστική προστασία στον Ασάντ, με αποκορύφωμα τη μεσολάβησή της για
την συμφωνία σχετικά με τα χημικά του όπλα.
Παρόλα αυτά, εξελίξεις των τελευταίων μηνών δείχνουν ότι η Μόσχα
ίσως θα ήταν διατεθειμένη να κάνει κάποιες παραχωρήσεις σε ότι αφορά τη Συρία
εφόσον λάβει τα κατάλληλα ανταλλάγματα, τα οποία θα μπορούσαν να είναι εξόχως
ενεργειακού χαρακτήρα.
Στο Ισραήλ, ήδη από πέρυσι συζητήθηκε η πιθανότητα να αποκτήσει
η
Rosneft
ένα μερίδιο στο κοίτασμα Λεβιάθαν, αν και τελικά το όλο σχέδιο
προσέκρουσε σε αντιρρήσεις και δεν προχώρησε. Το μερίδιο αυτό προορίζεται τελικά
να καταλήξει στα χέρια της
Woodside
Petroleum
από την Αυστραλία, οπότε το Λεβιάθαν μάλλον αποτελεί τελειωμένη υπόθεση για τους
Ρώσους. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι η
Gazprom
έχει υπογράψει φέτος ένα αρκετά
ασαφές μνημόνιο με τους εταίρους του κοιτάσματος Ταμάρ για την πιθανή εξαγωγή
ποσοτήτων αερίου μέσω πλωτού σταθμού
LNG. Πάντως, τον τελευταίο μήνα, πηγές από το Ισραήλ θέλουν
ρωσικούς ομίλους να βρίσκονται σε επαφές για το ενδεχόμενο διεξαγωγής ερευνών
υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της χώρας, με την στήριξη μερίδας της ισραηλινής κυβέρνησης.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η πιθανότητα εισόδου ρωσικών
πετρελαϊκών στην ισραηλινή ΑΟΖ είναι ένα δύσκολο εγχείρημα, δεδομένης της αντίδρασης
τόσο της Ουάσιγκτον, όσο και ενός μεγάλου μέρους του πολιτικού κόσμου στο ίδιο
το Ισραήλ. Ο πρωθυπουργός Νετανιάχου αναγνώρισε τις προάλλες ότι όντως υπάρχουν
κάποιες διμερείς επαφές για αυτό το θέμα, αλλά επ’ ουδενί δεν αφορούν μια ταυτόχρονη
συνεννόηση για το ζήτημα της Συρίας.
Το Ισραήλ θεωρητικά θα ήθελε να σταματήσει η Μόσχα να παρέχει
όπλα στον Ασάντ, αλλά αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ:
Ότι αν αποδυναμωθεί ο Ασάντ, τότε ενισχύονται οι αντικαθεστωτικοί που ανάμεσά τους
υπάρχουν ακραίες ένοπλες ισλαμικές ομάδες. Άρα το Ισραήλ ίσως να φοβάται να ανταλλάξει
τον έναν «κακό» για έναν ακόμα πιο «κακό» και δικαίως αμφιταλαντεύεται σε ότι
αφορά τη Ρωσία.
Ως εκ τούτου, η όποια ενεργειακή συμφωνία των Ρώσων με το
Ισραήλ κρίνεται δύσκολο να συμπεριλάβει ανταλλάγματα στη Συρία. Θα πρέπει να
βασιστεί σε άλλου είδους υπολογισμούς, πολιτικούς και οικονομικούς, ενώ προς το
παρόν οι δύο πλευρές είναι πολύ φειδωλές στις δηλώσεις τους, οπότε θα χρειαστεί
να περιμένουμε προτού εξάγουμε οριστικά συμπεράσματα.