Άρθρα-Αναλύσεις

Κύπρος: Η Στρατηγική της Ενέργειας και ο Κρυμμένος Θησαυρός

Κύπρος: Η Στρατηγική της Ενέργειας και ο Κρυμμένος Θησαυρός

Εκ των πραγμάτων το φυσικό αέριο που βρίσκεται εντός της κυπριακής ΑΟΖ (Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης) είναι στρατηγικό εργαλείο και η εκμετάλλευσή του συνιστά ζήτημα συναφές με συμμαχίες, με την οικονομία, την ανάπτυξη και με ζητήματα ασφάλειας. Η Κύπρος, για παράδειγμα, δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη ενεργειακό κέντρο

«Οικονομική Κατάρρευση το 2030»

«Οικονομική Κατάρρευση το 2030»

Μια νέα μελέτη από τους ερευνητές στο Ινστιτούτο Jay W. Forrester του MIT υποστηρίζει ότι ο κόσμος θα υποφέρει από «παγκόσμια οικονομική κατάρρευση» και από απότομη μείωση του πληθυσμού εάν οι άνθρωποι συνεχίσουν να καταναλώνουν τους παγκόσμιους πόρους με τον ίδιο ρυθμό που το κάνουν σήμερα.

Το Πετρέλαιο Βάζει Φωτιά στην Οικονομία της Ευρωζώνης

Το Πετρέλαιο Βάζει Φωτιά στην Οικονομία της Ευρωζώνης

Οι τιμές-ρεκόρ του πετρελαίου σε ευρώ απειλούν την οικονομία της Ευρωζώνης περισσότερο απ’ όσο θα περιμέναμε, ενώ οι χώρες με τη μικρότερη δυνατότητα να αντεπεξέλθουν είναι οι χειρότερα πληγείσες. Οι συνήθεις εκτιμήσεις για την επίπτωση των πετρελαϊκών τιμών στην οικονομία της Ευρωζώνης είναι ότι ένα άλμα 10% θα αφαιρέσει 0,2% από το ΑΕΠ ετησίως για τα επόμενα τρία χρόνια.

Πολιτικούς Κλυδωνισμούς Φέρνει η Ύφεση στην Ευρωζώνη

Πολιτικούς Κλυδωνισμούς Φέρνει η Ύφεση στην Ευρωζώνη

Η πορεία της Ευρωζώνης προς ένα συνολικό εγκλωβισμό σε ύφεση μακράς διαρκείας φαίνεται πλέον όχι σαν σενάριο αλλά ως μια μη αντιστρέψιμη δυναμική εξελίξεων, αν η δημοσιονομική κρίση στο Νότο εξακολουθήσει να αντιμετωπίζεται με μοναδικό εργαλείο τις περικοπές χωρίς ταυτόχρονη στήριξη πολιτικών ανάπτυξης. Την ίδια στιγμή μια άλλη δυναμική καταγράφεται από τη Γερμανία και τη Γαλλία μέχρι την Ισπανία και την Ιταλία

Το Μοιραίο Γερμανικό Λάθος

Το Μοιραίο Γερμανικό Λάθος

Πόσο πολύ έχει προχωρήσει η ευρωζώνη στην επίλυση της κρίσης; Οι αισιόδοξοι θα απαντούσαν ότι αυτή γλίτωσε από το έμφραγμα, όμως έχει ακόμη να χειριστεί μία δύσκολη διαδικασία ανάρρωσης, όπου πάντα υπάρχει ο κίνδυνος νέων καρδιακών ανακοπών. Πρέπει επίσης να υιοθετήσει ένα καθεστώς που θα μπορεί να την προστατεύσει από μελλοντικές κρίσεις. Και αυτό το θέμα δεν έχει τελειώσει. Η ευρωζώνη, όμως, έχει κερδίσει χρόνο. Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς θα τον εκμεταλλευτεί

Paul De Grauwe: «Σχέδιο Μάρσαλ» για την Ελλάδα ή Αποτυχία Μνημονίου

Paul De Grauwe: «Σχέδιο Μάρσαλ» για την Ελλάδα ή Αποτυχία Μνημονίου

Δεδομένη θεωρεί την αποτυχία του δεύτερου Μνημονίου ο Βέλγος οικονομολόγος του Κέντρου Ευρωπαϊκών Πολιτικών Μελετών (CEPS) καθηγητής κ. Πολ ντε Γκρόουβ. Μακροπρόθεσμα θα έλθει η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας από τις μειώσεις στους μισθούς και τις τιμές, ενώ άμεση είναι η αναγκαιότητα για ένα ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ στην Ελλάδα, επισημαίνει ο κ. Ντε Γκρόουβ

Πώς Κυβερνά η Γραφειοκρατία

Πώς Κυβερνά η Γραφειοκρατία

Ο κ. Ράιχενμπαχ, που προς το παρόν ερευνά, διαπιστώνει και συμβουλεύει, κατανόησε επιτέλους ότι το μείζον πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η γραφειοκρατία. Θα προσπαθήσω να συνεισφέρω στη συγκεκριμενοποίηση του προβλήματος με μια προσωπική εμπειρία μου. Προ ετών, όταν δεν υπήρχε ακόμη κρίση, χρειάστηκε σ' ένα υπουργείο να διεξαχθεί μια επείγουσα μελέτη με αναπτυξιακούς στόχους. Ο υπεύθυνος της ανάθεσης, ενώ υπήρχε δυνατότητα, απέφυγε να προωθήσει το θέμα της χρηματοδότησης με συνοπτικές αλλά αμφίβολης διαφάνειας διαδικασίες. Κι ας επρόκειτο για μια αμοιβή πανεπιστημιακού μόνο 1.500 ευρώ

Χρεοκοπία και Ελπίδα

Χρεοκοπία και Ελπίδα

«Στη δικτατορία οι δεσμοφύλακες ήταν ορατοί, είχαν όνομα και έβλεπες καθαρά την πηγή της βαναυσότητας. Σήμερα νιώθεις πολλές φορές βαναυσότητα, αλλά δεν μπορείς να τη διαγνώσεις, άρα δεν μπορείς ν’ αμυνθείς». Απόσπασμα από σημείωμα του Δημήτρη Τσάτσου στον υπογράφοντα. Όταν προκηρύχθηκαν οι εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009, τόσο ο Κώστας Καραμανλής, όσο και ο Γιώργος Παπανδρέου, αλλά και γενικότερα η πολιτική ηγεσία της χώρας, γνώριζαν ότι η Ελλάδα βάδιζε προς τη χρεοκοπία

Μήνυμα Ομπάμα στην Τεχεράνη

Μήνυμα Ομπάμα στην Τεχεράνη

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, ενημέρωσε την Τεχεράνη ότι η Ουάσιγκτον θα ήταν διατεθειμένη να αποδεχθεί το πυρηνικό της πρόγραμμα υπό την προϋπόθεση ότι ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, μπορεί να αποδείξει στην πράξη την πρόσφατη δέσμευσή του πως το ιρανικό έθνος «δεν θα επιδιώξει ποτέ την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων». Το προφορικό αυτό μήνυμα παραδόθηκε για λογαριασμό του Ομπάμα από τον Τούρκο πρωθυπουργό, Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος προ δεκαημέρου συναντήθηκε με τον Χαμενεΐ

Μεταξύ Λαβάλ και Ντε Γκωλ

Μεταξύ Λαβάλ και Ντε Γκωλ

Πριν από δύο περίπου χρόνια -τον Ιούνιο του 2010- ο Σαρκοζί απεφάσισε ότι η καλύτερη θωράκιση της Γαλλίας από τις παρενέργειες της κρίσης δεν ήταν άλλη από την πλήρη πρόσδεση στις επιλογές της Μέρκελ, με πρώτο δείγμα γραφής τη μοιραία συμφωνία της Ντοβίλ που ενέταξε την ελεγχόμενη χρεοκοπία ή συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στα εργαλεία διάσωσης των χωρών που χάνουν την πρόσβαση στις αγορές

Είναι Υπερδανεισμένη η Ελλάδα;

Είναι Υπερδανεισμένη η Ελλάδα;

Τρεις οικονομολόγοι (Cecchetti, Mohanty και Zampolli) της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS), μελέτησαν το χρέος κράτους, νοικοκυριών και μη τραπεζικών επιχειρήσεων σε 18 χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ στην 30ετία 1980-2010. Σύμφωνα με τη μελέτη, το 2010, ως ποσοστό του ΑΕΠ, το συνολικό χρέος της Ιαπωνίας ήταν 456%, των ΗΠΑ 268%, της Βρετανίας 322%, της Γαλλίας 321%, της Ιταλίας 310%, της Ολλανδίας 327%, της Ισπανίας 355%, της Πορτογαλίας 366% κ.λπ.

Όταν η Ιδιωτικοποίηση Δεν Δουλεύει

Όταν η Ιδιωτικοποίηση Δεν Δουλεύει

Η οικονομική αξία των «συλλογικών αγαθών» έχει υποτιμηθεί στην εποχή των αγορών στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), μα και –ιδιαίτερα- στον αγγλοσαξονικό κόσμο. Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σήμερα, εδώ και δύο γενιές οι φοιτητές οικονομικών μάθαιναν πως υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα συλλογικά αγαθά και τα σαπούνια ή τα χάμπουργκερ. Τα συλλογικά αγαθά θα έπρεπε να παρέχονται -ή τουλάχιστο η παροχή τους να ρυθμίζεται- από το δημόσιο τομέα, διότι είναι εκ φύσεως συλλογικά.

Ο «Αργός Θάνατος» της Ελληνικής Οικονομίας και Κοινωνίας...

Ο «Αργός Θάνατος» της Ελληνικής Οικονομίας και Κοινωνίας...

Ζούμε την απόλυτη συντριβή. Ο «θάνατος των αμνών»: 1.900 αυτοκτονίες. Με την αυτοκτονία του 77χρονου συνταξιούχου αναδεικνύεται το πεπρωμένο σχεδόν νομοτελειακά. Η απελπισία δεν γνωρίζει όρια. Ο θυμός γίνεται ποτάμι οργής. Οι απλοί άνθρωποι, τα «λογικά πρόβατα», αρχίζουν να χάνουν τα λογικά τους. Τρελαίνονται και αφηνιάζουν, και όποιον πάρει ο Χάρος. Και ούτε ο τσομπάνης θα μπορέσει να τα σταματήσει. Νομοσχέδια επί νομοσχεδίων, καταιγισμός μέτρων που σπρώχνουν συνεχώς τον μέσο και χαμηλόμισθο Ελληνα στην εξαθλίωση, στην απελπισία, και πουθενά δεν μπαίνει ένα φρένο. Ελεος πια!

Μια Παραμυθένια Επένδυση στην Ελλάδα

Μια Παραμυθένια Επένδυση στην Ελλάδα

Υστερα από αφόρητες πιέσεις της Αγκελα Μέρκελ και του Νικολά Σαρκοζί, μεγάλη ευρωπαϊκή επιχείρηση, συγκεκριμένα μία αυτοκινητοβιομηχανία, αποφασίζει να επενδύσει στην Ελλάδα, κατασκευάζοντας εργοστάσιο παραγωγής στη χώρα μας. Το έργο πρόκειται να δώσει δουλειά σε χιλιάδες συμπολίτες μας, από ανειδίκευτους εργάτες μέχρι διδάκτορες του Πολυτεχνείου, τόσο κατά το στάδιο της κατασκευής του όσο και κατά τη λειτουργία του. Επίσης, πολλές άλλες ελληνικές εταιρείες, σε τομείς όπως οι μεταφορές για παράδειγμα, θα αποκτήσουν έναν νέο, μεγάλο και σοβαρό πελάτη και η χώρα μας θα εισάγει πολύτιμη τεχνογνωσία

Πόσο Είναι το Πράσινο Χρέος;

Πόσο Είναι το Πράσινο Χρέος;

Για μια εβδομάδα, με την ευκαιρία της «εβδομάδας της βιώσιμης ανάπτυξης» που ξεκίνησε στις 2 Απριλίου, οι επιχειρήσεις έχουν ραντεβού με τον πλανήτη. Η ιδέα είναι ευγενής, αλλά τι νόημα έχει αν 51 εβδομάδες στις 52 δε νοιαζόμαστε για τη βιωσιμότητα; Με τις επιχειρήσεις να μην έχουν ακόμα δεσμευτεί επαρκώς στην υπόθεση της βιώσιμης ανάπτυξης, θα δούμε και φέτος να παρελαύνουν ένα σωρό διαφημίσεις προϊόντων κατ' όνομα μόνο οικολογικών, όπως εκείνα τα 4Χ4 που μεταμορφώνονται σε «σκαραβαίους»

Αντίο στη Σταθερότητα...

Αντίο στη Σταθερότητα...

Πριν από λίγους μήνες όλα φάνταζαν απλά: Η ανασύνταξη στην Ιταλία ήταν συνάρτηση της εγκατάλειψης της πρωθυπουργίας από τον απερίγραπτο Μπερλουσκόνι, ενώ στην Ισπανία ο αποφασιστικός Ραχόι θα έπειθε τις αγορές ότι είναι πιο αποτελεσματικός από τον προκάτοχό του Θαπατέρο. Σήμερα δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία ότι Ρώμη και Μαδρίτη έχουν εγκλωβισθεί σε μια κρίση μακράς διαρκείας, και εύλογα τίθεται το ερώτημα ποιες θα είναι πέραν των εξελίξεων στην οικονομία οι επιπτώσεις στα πολιτικά συστήματα των δύο χωρών