Σχόλιο

Ἐπικοινωνοῦν σέ Ἄλλη Γλώσσα! Σέ Πλήρη Ἀσυνεννοησία Ἀθήνα-Βρυξέλλες

Ἐπικοινωνοῦν σέ Ἄλλη Γλώσσα! Σέ Πλήρη Ἀσυνεννοησία Ἀθήνα-Βρυξέλλες

Ἐπί ἑβδομάδες ἀκοῦμε ἀπό τά κυβερνητικά στελέχη ὅτι ὑπάρχει σύγκλισις ἀπόψεων μέ τούς δανειστές καί ὅτι ἀργά ἤ γρήγορα θά ἐπιτευχθεῖ συμφωνία. Τό ἔλεγαν οἱ ὑπουργοί πού ἐνεπλάκησαν στήν διαπραγμάτευση καί τό ἐτόνιζε και ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργός, κάθε φορά πού ἐξήρχετο ἀπό συνάντησή του μέ τήν εὐρωπαϊκή ἡγεσία. Ἐν τούτοις, ἡ εἰκόνα πού προεβάλλετο ἀπό τά διεθνῆ μέσα ἐνημερώσεως ἦταν τελείως διαφορετική. Μιλοῦσαν γιά ἐπιβεβλημένες μεταρρυθμίσεις καί ἐτόνιζαν ὅτι ἡ Ἑλλάς ἔπρεπε νά κάνει πολλά βήματα γιά νά ἐπέλθει συμβιβασμός. Ἀλλά οἱ δικοί μας συνέχιζαν νά καλλιεργοῦν κλίμα αἰσιοδοξίας καί νά διαβεβαιώνουν ὅτι ὅλα θά πᾶνε καλά. Αἰφνιδίως λοιπόν, ἦλθε τό τελεσίγραφο διά τοῦ προέδρου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς κ. Γιοῦνκερ, τό ὁποῖο πηγαίνει ὅλη τήν διαπραγμάτευση πίσω

Τι Θέλει η Socar και Ποια η Εταιρική της Φιλοσοφία

Τι Θέλει η Socar και Ποια η Εταιρική της Φιλοσοφία

Κακοστημένο και κακοπαιγμένο μοιάζει να είναι πλέον αυτό το σίριαλ με την πώληση του ΔΕΣΦΑ στην αζέρικη Socar. Η οποία δίνει όλον αυτόν τον καιρό δείγματα για το πώς αντιλαμβάνεται τη λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών και την εν δυνάμει παρουσία της σε μια χώρα-μέλος της Ε.Ε. Με τις διάφορες «απειλές» που εκτοξεύει προς κάθε κατεύθυνση, αποκαλύπτει εν πολλοίς και την εταιρική φιλοσοφία της, που παραπέμπει σε ανατολίτικους λεονταρισμούς και παζάρια, που δεν έχουν καμία θέση και σχέση με το κοινοτικό κεκτημένο. Από πέρυσι η πώληση του ΔΕΣΦΑ έχει πάψει, πλέον, να είναι ελληνικό ζήτημα και έχει αναχθεί σε κοινοτικό, καθώς για πρώτη φορά επενδυτής από μία τρίτη χώρα επιθυμεί να αποκτήσει εταιρία της κοινοτικής επικράτειας

Mία Σταθερά και Πλήθος Ρηγματώσεων

Mία Σταθερά και Πλήθος Ρηγματώσεων

Tο έργο που βλέπουμε ανακυκλώνει τον εαυτό του στο τέλμα και στη θλίψη. Δεν είναι παράδοξο, λοιπόν, πως η κοινή γνώμη, μετά την εκτίναξη του συναισθήματος του φόβου, μη αντέχοντας πλέον την αγωνία για το αύριο, έχει περιέλθει σε φάση παθητικότητας. Όλο και περισσότεροι πολίτες προσχωρούν στην αντίληψη του «να γίνει ό,τι είναι να γίνει», αλλά τουλάχιστον «ας συμβεί επιτέλους κάτι». Oι σταθερές στο τοπίο, που προσφέρουν κάποια ασφάλεια και ελπίδα, εξαφανίζονται. Eνώ οι οικονομικές και πολιτικές ρηγματώσεις πολλαπλασιάζονται. Παντού ξεπηδούν παθογένειες που κυριαρχούν. Όλα αντανακλούν τη μιζέρια ενός deja vu. Kαι ό,τι ήθελε προκύψει. Tο κυβερνητικό σχήμα είναι κάτω του μετρίου. Oι περισσότεροι υπουργοί είναι από ανεπαρκείς έως ανεπαρκέστατοι. Σε τομείς όπως η Παιδεία και η Δικαιοσύνη, η υποτιθέμενη «προοδευτικότητα» αποτελεί τραγική οπισθοδρόμηση

Νά Μήν Γίνουμε Ἀργεντινή!

Νά Μήν Γίνουμε Ἀργεντινή!

Στίς 21 Μαΐου 2012, οἱ Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς εἶχαν δημοσιεύσει ἕνα συγκλονιστικό ἄρθρο γιά τήν ἑλληνική κρίση. Τό ἄρθρο εἶχε τίτλο «Ἡ Ἑλλάς δέν πρέπει νά ἀκολουθήσει τό παράδειγμα τῆς Ἀργεντινῆς» καί ὑπεγράφετο ἀπό τόν Mario Blejer, διοικητή τῆς Κεντρικῆς Τραπέζης τῆς Ἀργεντινῆς κατά τήν περίοδο τῆς πτωχεύσεως τῆς χώρας τό 2001. Τό ἄρθρο δημοσιεύθηκε μεταξύ τῶν δύο ἑλληνικῶν ἐκλογῶν τῆς 5ης Μαΐου καί τῆς 17ης Ἰουνίου 2012, ὅταν εἶχε κυριαρχήσει –ὅπως τώρα– μεγάλη ἀγωνία γιά τυχόν πτώχευση τῆς Ἑλλάδος καί ἔξοδό της ἀπό τήν Εὐρωζώνη. Καί περιέγραφε τίς δραματικές συνέπειες πού θά εἶχε μία τέτοια ἐξέλιξις, τόσο γιά τήν Ἑλλάδα ὅσο καί γιά τήν Εὐρωζώνη

Tο Μήνυμα Από Τρεις Κάλπες

Tο Μήνυμα Από Τρεις Κάλπες

O πρώτος που πήρε το μήνυμα, παραβλέποντας το δημοψήφισμα στην Iρλανδία και συνυπολογίζοντας τις εκλογές της 25ης Iανουαρίου στην Eλλάδα, είναι ο πρωθυπουργός της Iταλίας Pέντσι. H Eυρώπη πρέπει να αλλάξει την οικονομική πολιτική της τόνισε: «O άνεμος στην Eλλάδα, στην Πολωνία και στην Iσπανία δεν φυσά στην ίδια κατεύθυνση, φυσά σε αντίθετες, όλοι οι άνεμοι μαζί λένε ότι η Eυρώπη πρέπει να αλλάξει». Oι δηλώσεις Pέντσι έχουν καίρια σημασία καθώς την ίδια στιγμή στην Iσπανία ανοίγει η συζήτηση για ενδεχόμενη συνεργασία σε τοπικό και εθνικό επίπεδο των Podemos με τους Σοσιαλιστές. H πρόκληση δεν είναι μόνον τα κόμματα-κινήματα της Pιζοσπαστικής Aριστεράς, αλλά η διαδραστική τους σχέση με την ιστορική Σοσιαλδημοκρατία - Kεντροαριστερά

Οχι Πειραματισμοί με τους Φόρους

Οχι Πειραματισμοί με τους Φόρους

Με... «ανήκεστο βλάβη στην πιο κρίσιμη περίοδο για τη χώρα» κινδυνεύει η τουριστική βιομηχανία, ο πιο δυναμικός πυλώνας της ελληνικής οικονομίας, σήμερα, από μια αύξηση του ΦΠΑ πάνω από τα επίπεδα των χωρών - ανταγωνιστών της Ελλάδας. Η αύξηση του ΦΠΑ βρίσκεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές της χώρας και εάν η κυβέρνηση αποδεχθεί ποσοστό πάνω από τον μέσο όρο που ισχύει στις ανταγωνίστριες χώρες, θα δημιουργηθούν «σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας τόσο στις επιχειρήσεις μικρού και μεσαίου μεγέθους που θα είναι έρμαια των tour operators, όσο και στις μικρές επιχειρήσεις που ζουν από τη δευτερογενή τουριστική αλυσίδα». Οι πρόεδροι 15 τουριστικών φορέων είναι κατηγορηματικοί: Ο ελληνικός τουρισμός θα δεχθεί ισχυρό πλήγμα και θα χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας

Και Μονοπωλιακή Μεταχείριση και Υγιής Ανταγωνισμός Μαζί Δεν Γίνεται ...

Και Μονοπωλιακή Μεταχείριση και Υγιής Ανταγωνισμός Μαζί Δεν Γίνεται ...

Μπορεί να υπάρχουν αρκετά ζητήματα τα οποία χρειάζεται να αποσαφηνισθούν σε ό,τι έχει να κάνει με το σύνολο της ενεργειακής πολιτικής που κομίζει η νέα ηγεσία του ΥΠΑΠΕΝ, ωστόσο, οι βασικές κατευθύνσεις έχουν δοθεί και συμπυκνώνονται στην αρνητική θέση για τις ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα αυτό. Αυτό σημαίνει με απλά λόγια, ότι το άνοιγμα της αγοράς, μέσω, κυρίως, της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ δεν πρόκειται να υπάρξει. Απουσία ιδιωτικοποιήσεων στον εγχώριο ενεργειακό τομέα σημαίνει, επίσης, ότι η πολιτική σε εταιρίες, όπως, η ΔΕΠΑ, ο ΔΕΣΦΑ, η ΕΛ.ΠΕ., θα χαράσσεται κεντρικά. Επί της ουσίας, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, αυτό που προκύπτει είναι ότι δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή σε σχέση με ό,τι ήδη συνέβαινε. Βεβαίως, η διαφορά έγκειται στις προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, για την είσοδο επενδυτών στις συγκεκριμένες εταιρίες

Η «Συνταγή» της Καταστροφής

Η «Συνταγή» της Καταστροφής

Xειρότερη και από μια κακή συμφωνία είναι μια προσωρινή συμφωνία. Kαι δυστυχώς όλα δείχνουν ότι τόσο οι λεγόμενοι θεσμοί όσο και η Aθήνα επιλέγουν το δυσμενέστερο σενάριο, αυτό της πρόχειρης λύσης. O λόγος είναι απλός. Bολεύει την Aθήνα, εξυπηρετεί τους δανειστές, αλλά φυσικά βλάπτει τη χώρα. H κυβέρνηση θεωρεί ότι έτσι μεταθέτει για το απώτερο μέλλον τις δύσκολες αποφάσεις. Διατηρει, στο μεταξύ, τη συνοχή, ελέγχει τις αντιδράσεις στο εσωτερικό της και περιορίζει τις κινήσεις των επίδοξων «ανταρτών», κάμπτοντας τις αντιστάσεις και αποδυναμώνοντας τα επιχειρήματά τους

Τα Όρια μιας Ανεξάρτητης και «Πλουραλιστικής» Ενεργειακής Πολιτικής

Τα Όρια μιας Ανεξάρτητης και «Πλουραλιστικής» Ενεργειακής Πολιτικής

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΠΑΠΕΝ) κος Παναγιώτης Λαφαζάνης δεν χάνει ευκαιρία να διακηρύσσει urbi et orbi ότι η κυβέρνηση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς σε αντίθεση με όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, ακολουθεί μια πραγματικά «ανεξάρτητη, πολυεπίπεδη και πλουραλιστική ενεργειακή πολιτική η οποία ταυτόχρονα κοιτάζει στους τέσσερις ορίζοντες». Όπως διευκρινίζει ο ίδιος δεν θέλουμε μια πολιτική μονοδιάστατη και εξαρτημένη. «Αυτό ήταν χαρακτηριστικό των προηγούμενων δεκαετιών, αν όχι και ένα χαρακτηριστικό του ίδιου του Ελληνικού κράτους σχεδόν από την ίδρυση του, με ορισμένες αναλαμπές», σημειώνει σε πρόσφατη παρέμβαση του σε συνέδριο στην Αθήνα. Δεν θα διαφωνήσουμε με τον κ. Υπουργό στις κατ’ επανάληψη εκφρασθείσες θέσεις του για την ανάγκη όπως η Ελλάδα επιτέλους χαράξει μια δική της, ξεχωριστή ενεργειακή πολιτική, διαφοροποιούμενη εν ανάγκη με τα όσα κατά καιρούς προτάσσουν Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον, ώστε αυτή να εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο το εθνικό συμφέρον και όχι να χρησιμοποιείται για να κάνει πλάτες στα σχέδια των μεγάλων

Οι Μεγάλες Προκλήσεις του 2015

Οι Μεγάλες Προκλήσεις του 2015

Η Γερμανία επείγεται όσο ουδείς άλλος εταίρος στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη για μια συμβιβαστική λύση με την Αθήνα, αλλά και για μια προληπτική σκιαγράφηση του πλαισίου μιας διευθέτησης με το Λονδίνο που θα επιτρέπει στον Κάμερον να ταχθεί υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην Ε.Ε. στο δημοψήφισμα. Το Βερολίνο έχει μπροστά του δύο μείζονος κλίμακας προκλήσεις που απαιτούν τα σενάρια έστω και με τη μορφή αναξιόπιστης κινδυνολογίας για Grexit- Brexit να αποσυρθούν για να μη συντηρούν αμφιβολίες για το μέλλον της Ε.Ε. - Ευρωζώνης. Πρώτη πρόκληση είναι η Σύνοδος Κορυφής του Ιουνίου, όπου οι 28 θα συζητήσουν τη θεσμική μεταρρύθμιση της Ε.Ε. - Ευρωζώνης προς την κατεύθυνση της εμβάθυνσης με τη δημιουργία θεσμικών οργάνων για την Ευρωζώνη, όπως το Κοινοβούλιο του Ευρώ που θα προέρχεται από αντιπροσωπείες των εθνικών Κοινοβουλίων και θα είναι το νομοθετικό-ελεγκτικό αντίβαρο στη συγκρότηση Δημοσιονομικής - Οικονομικής Διακυβέρνησης

Η Φύση Απεχθάνεται τα Κενά … Το Ίδιο και η Αγορά Ενέργειας!

Η Φύση Απεχθάνεται τα Κενά … Το Ίδιο και η Αγορά Ενέργειας!

Η φύση απεχθάνεται τα κενά. Αντικαθιστά με σοφία ό,τι λείπει, ό,τι ολοκλήρωσε τον κύκλο του, ό,τι δεν έχει λόγο ύπαρξης πλέον. Ας μας επιτραπεί η αντίστοιχη μεταφορά, το ίδιο ακριβώς βλέπουμε να συμβαίνει στην εγχώρια ενεργειακή αγορά. Οι καθυστερήσεις στις αναγκαίες ρυθμίσεις, η ατολμία στη λήψη μέτρων και η απουσία βούλησης για την αντιμετώπιση χρόνιων προβλημάτων και στρεβλώσεων, οδηγούν σε μία βίαιη αλλαγή των συνθηκών της αγοράς, συντείνοντας επί της ουσίας στην de facto αναδιοργάνωση της. Εν αρχή, ήταν οι ΑΠΕ και η σταδιακή όλο και μεγαλύτερη διείσδυση τους στο σύστημα. Το πώς σχεδιάσθηκαν δεν είναι αντικείμενο αυτού του σχολίου

Μια Ευρώπη με Απω - ασιατική Ταυτότητα

Μια Ευρώπη με Απω - ασιατική Ταυτότητα

Υπήρξε, από την κυβέρνηση Τσίπρα, «τροποποίηση» (γράφε: εξουδετέρωση) της βασικής αρχής για «διαύγεια» στις διοικητικές αποφάσεις του ελληνικού Δημοσίου (δημοσιοποίηση, μέσω Διαδικτύου, κάθε έγκρισης δαπανών για κρατικές προμήθειες, δημόσια έργα κ.τ.ό.). Θα άξιζε κάποια ειδική δημοσκόπηση να καταμετρήσει την απογοήτευση και την οργή των δύσμοιρων υποτελών της κομματοκρατίας στην Ελλάδα. Τρεισήμισι μήνες περιμέναμε να δοκιμαστεί ευδιάκριτα η ανεξαρτησία ή εξάρτηση της «πρώτης αριστερής κυβέρνησης» (!) από τα άνομα συμφέροντα που διαφεντεύουν τη χώρα. Και την απάντηση την έδωσε («χωρίς αιδώ ή λύπην») ο τορπιλισμός του (αναιμικού έστω) θεσμού της «Διαύγειας». Η έκφραση της αγανάκτησης έχει έγκαιρα εξουδετερωθεί: μονοπωλείται από τις κόκκινες και τις μαύρες ακρότητες. Μένει πνιγερή η αηδία, εμπειρικά τεκμηριωμένη η αίσθηση ότι «όλοι ίδιοι είναι»

«Λυγίζει» η Οικονομία

«Λυγίζει» η Οικονομία

Το πρώτο σήμα κινδύνου για την πορεία της ελληνικής οικονομίας ήρθε πριν από λίγες ημέρες με τη δημοσιοποίηση της έκθεσης της Κομισιόν, η οποία προβλέπει τώρα ρυθμό ανάπτυξης μόλις 0,5% έναντι 2,5% που προέβλεπε το περασμένο φθινόπωρο. Για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνος ήταν και είναι η αβεβαιότητα στις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές, που δημιουργεί αρνητικό κλίμα και ανασφάλεια στους επενδυτές, στον επιχειρηματικό κόσμο, αλλά και γενικότερα στην οικονομική δραστηριότητα

Ένθεοι, Άθεοι, Βυζαντινοί

Ένθεοι, Άθεοι, Βυζαντινοί

Από τα πιο συγκλονιστικά εμφυλιοπολεμικά κεφάλαια της βυζαντινής περιόδου, η Εικονομαχία θυμίζει κι αυτό στους σύγχρονους αναγνώστες: πόσο απάνθρωποι μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι, κι οι όμαιμοι, ομόθρησκοι, εις το όνομα (και) της πίστης. Εν συντομία: τον όγδοο αιώνα, δύο Ισαυροι αυτοκράτορες, ο Λέων Γ΄ και ο γιος του Κωνσταντίνος Ε΄ (Κοπρώνυμος για τους πικρόγλωσσους αντιπάλους), δρώντας κυρίως με πολιτικά κίνητρα που στόχο είχαν τη μείωση ισχύος των μοναχών και της επιρροής τους στον λαό, επιχείρησαν μια –κατ’ αυτούς– μεταρρύθμιση. Πρωτόπλαστοι εικονοκλάστες, αρχικώς κρέμασαν τις εικόνες ψηλότερα, κατόπιν οι εικόνες καταστρέφονταν και η πολυπληθέστατη μοναστική τάξη υπέστη άγριο διωγμό αφού με ακολουθητέες πρακτικές άλλων, βάρβαρων λαών, σχεδόν ξεριζώθηκε. (Charles Diehl, Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας)

Επιμένει η Ασάφεια στην Ενεργειακή Πολιτική Μέχρι τη Συμφωνία με τους Δανειστές

Επιμένει η Ασάφεια στην Ενεργειακή Πολιτική Μέχρι τη Συμφωνία με τους Δανειστές

Είναι γεγονός ότι οι ρυθμίσεις στην ενεργειακή αγορά κινούνται με ρυθμούς χελώνας. Υπάρχουν αρκετά και σοβαρά ζητήματα που αναζητούν λύσεις, υπό το φως της νέας πολιτικής αντίληψης που πρεσβεύει το ΥΠΑΠΕΝ. Αν κάτι κινήθηκε και κινείται, ήταν οι διαγωνισμοί για τους υδρογονάνθρακες, κι αυτοί γιατί είχε γίνει ήδη όλη η προετοιμασία από την προηγούμενη κυβέρνηση και το μόνο που απέμενε και απομένει ήταν η εκδήλωση προσφορών. Ένα δεύτερο θέμα που, επίσης, δείχνει να σημειώνει πρόοδο, είναι οι διασυνδετήριοι αγωγοί στη Ν.Α. Ευρώπη, κι αυτό γιατί υπήρχε προγραμματισμένη ατζέντα, λόγω εμπλοκής της Ε.Ε. Ταυτόχρονα, εκτός από την σταθερά δηλωμένη αντίρρηση του ΥΠΑΠΕΝ για τις ιδιωτικοποιήσεις στον ενεργειακό τομέα, πλην εκείνου του ΔΕΣΦΑ, λόγω παρέμβασης της Κομισιόν, δεν έχουν γίνει γνωστές οι προθέσεις του υπουργείου για μια σειρά άλλων κρίσιμων ζητημάτων, πέραν των γενικών προθέσεων

Ήρθε το Τέλος των Ψευδαισθήσεων

Ήρθε το Τέλος των Ψευδαισθήσεων

Τα ψέματα τέλειωσαν για την Ελλάδα και μαζί και η προεκλογική περίοδος, η οποία... παραδόξως κράτησε και μετά τις εκλογές. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούσε και διαπραγματευόταν με όρους αντιπολίτευσης, παρά το γεγονός ότι κλήθηκε να βγάλει «τα κάστανα από τη φωτιά». Όμως, όπως ομολόγησε πρόσφατα ο Ευκλ. Τσακαλώτος, σχηματίστηκε μια κυβέρνηση που δεν ήταν έτοιμη, δεν είχε συγκεκριμένες ιδέες και προτάσεις. Ο συνδυασμός της άγνοιας σε ένα υψηλό επίπεδο διαπραγμάτευσης και των ιδεοληψιών, με τις οποίες κυριαρχούνται ακόμη και κορυφαία στελέχη, προκάλεσαν την εμπλοκή με τους δανειστές. Εκατό ημέρες μοναξιάς για την κυβέρνηση, η οποία, πάντως, δείχνει να ξυπνά από μια κατάσταση που οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στη ρήξη και τη χρεοκοπία.