Σχόλιο

Μονίμως Εθελοτυφλούντες

Μονίμως Εθελοτυφλούντες

Επαρχιωτισμό ανέδιδε η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για το ασφαλιστικό, την περασμένη Τρίτη, στη Βουλή. Η τάση που διέπει την ευρωπαϊκή οικονομική αντίληψη σκοπίμως αγνοήθηκε από τους δύο πρωταγωνιστές της αντιπαραθέσεως – τον κ. Αλέξη Τσίπρα και τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν είναι οι μόνοι που ακολούθησαν αυτήν την τακτική. Ουδείς εκ των ηγετών την τελευταία εξαετία απεδέχθη ότι τα διαδοχικά προγράμματα εξυγιάνσεως είχαν ως στόχο την πλήρη σάρωση του οικονομικού συστήματος που ίσχυε στην Ελλάδα. Σε πρακτικό επίπεδο, οι εργασιακές σχέσεις θα πρέπει να απορρυθμισθούν περαιτέρω· οι αμοιβές και οι συντάξεις να μειωθούν ακόμη περισσότερο· ενώ παράλληλα κρίνεται αντιπαραγωγική η τοποθέτηση του πλούτου σε ακίνητα και, ως εκ τούτου, η τάση αυτή πρέπει να αποθαρρυνθεί διά της εξοντωτικής φορολογίας

Τορπίλη για την Οικονομία τα Σενάρια Μείωσης του Χρέους με Ανταλλαγή την «Φιλοξενία» Μεταναστών - Προσφύγων στην Ελλάδα

Τορπίλη για την Οικονομία τα Σενάρια Μείωσης του Χρέους με Ανταλλαγή την «Φιλοξενία» Μεταναστών - Προσφύγων στην Ελλάδα

Τα καλλιεργούμενα μετ’ επιτάσεως σενάρια από Βρυξέλλες και Βερολίνο, που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες περί απομείωσης του χρέους της χώρας, με την Γερμανία να αναλαμβάνει σχετική πρωτοβουλία, με ανταλλαγή την μόνιμη «φιλοξενία» προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα, και μάλιστα σε νησιά, αποτελεί τορπίλη πρώτου μεγέθους για την οικονομία και εύρυθμη λειτουργία της χώρας. Σύμφωνα με την ανωτέρω πρόταση που πρόκειται να συζητηθεί στην επόμενη σύνοδο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η χώρα μας θα γίνει ο πρώτος και τελευταίος προορισμός κάθε εισερχόμενου πρόσφυγα και λαθρομετανάστη με τις υπηρεσίες της Κομισιόν να αναλαμβάνουν να στήσουν και να οργανώσουν την περίθαλψη των μερικών εκατομμυρίων που θα καταφθάνουν κάθε χρόνο σε οργανωμένους μόνιμους οικισμούς, δηλαδή κάτι σαν στρατόπεδα συγκέντρωσης, και μάλιστα αποκλειστικά σε νησιά

Οι Τούρκοι και η Κύπρος

Οι Τούρκοι και η Κύπρος

Όταν ανέλαβε πρόεδρος της Κύπρου ο Δημήτρης Χριστοφιάς, ήταν αισιόδοξος ότι θα βρει λύση στο Κυπριακό, βασισμένη στο γεγονός ότι με τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων Μεχμέτ Αλή Ταλάτ είχαν κοινή πολιτική προέλευση. Μάλιστα, κορυφαίοι παράγοντες των άλλων Ελληνοκυπριακών κομμάτων σχολίαζαν τότε ότι η λύση είναι πολύ κοντά, δεδομένου ότι όλοι θα τον στήριζαν, προσθέτωντας μάλιστα ότι ο ίδιος αν ευρίσκετο στην αντιπολίτευση, δεν θα συναινούσε με κανένα. Μία πενταετία πέρασε χωρίς αποτέλεσμα. Ο Νίκος Αναστασιάδης, αν και αντιμετώπιζε την οικονομική καταστροφή που του κληροδότησε η αριστερή διακύβερνης του ΑΚΕΛ, είχε από την αρχή αποφασίσει να κάνει επώδυνες υποχωρήσεις προκειμένου η λύση να επιτευχθεί

Οι Βουλγαρικές Ενεργειακές Φιλοδοξίες και το Ναυάγιο του South Stream Οδηγούν στην Μακροημέρευση του Trans-Balkan

Οι Βουλγαρικές Ενεργειακές Φιλοδοξίες και το Ναυάγιο του South Stream Οδηγούν στην Μακροημέρευση του Trans-Balkan

Έχει, βέβαια, δίκιο ο Βούλγαρος πρωθυπουργός Μπόικο Μπορίσωφ να διακηρύσσει, ενώπιον του Κοινοβουλίου της χώρας του, την περασμένη Τετάρτη, ότι το πρότζεκτ του αγωγού South Stream αποτελεί πλέον παρελθόν. Άλλωστε, ο ίδιος υπήρξε ο άνθρωπος που κατεξοχήν συνέβαλε στη ματαίωσή του (όπως και των άλλων δύο μεγάλων ρωσικών πρότζεκτ επί βουλγαρικού εδάφους, δηλαδή του πυρηνικού σταθμού στο Μπέλενε και του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη) … Όμως δεν είμαστε και τόσο σίγουροι πως είναι στον ίδιο βαθμό σωστή η συνέχεια της δήλωσής του: ο Μπορίσωφ εξέφρασε την πεποίθηση ότι σήμερα στην ημερήσια διάταξη βρίσκεται (προφανώς αντί του South Stream) ο βαλκανικός κόμβος φυσικού αερίου και πρέπει αυτόν να θέσει η Βουλγαρία ως προτεραιότητα στην Κομισιόν σε συνδυασμό με τους αγωγούς διασύνδεσης με τις γειτονικές χώρες. Πιστεύουμε, ωστόσο, ότι ο Βούλγαρος πρωθυπουργός «λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο», δηλαδή τη Μόσχα

Δεν Φταίει για Όλα το Πετρέλαιο!

Δεν Φταίει για Όλα το Πετρέλαιο!

Εδώ και χρόνια έχει επικρατήσει ευρέως η άποψη ότι το πετρέλαιο φταίει κατά κύριο λόγο για τα οικονομικά προβλήματα της Δύσης, παλαιότερα λόγω του υψηλού πληθωρισμού και τώρα λόγω του υψηλού χρέους και της αναιμικής ανάπτυξης. Μπορεί όταν το πετρέλαιο ήτο ακριβό, και είδαμε περιόδους όπου η μέση τιμή του ήτο στα $105-$110 το βαρέλι (2010-2014) αλλά και ενωρίτερα (2006-2008)- να συνέβαλε αναλογικά στα υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα πολλών πετρελαιοεισαγωγικών χωρών με χαρακτηριστική περίπτωση την Ελλάδα, που εισάγει σχεδόν το 100% των αναγκών της σε αργό. Όμως το πετρέλαιο δεν ήτο η βασική αιτία που η χώρα εξόκειλε οικονομικά. Το ίδιο ισχύει και για αρκετές άλλες πετρελαιοεισαγωγικές χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα όπως λ.χ. η Ισπανία, η Ιταλία και η Πορτογαλία

Ας Αποφασίσουμε Τι Ελλάδα Θέλουμε

Ας Αποφασίσουμε Τι Ελλάδα Θέλουμε

Πρώτιστο καθήκον μιας κυβέρνησης είναι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών και η απαρέγκλιτη τήρηση των νόμων και των δικαστικών αποφάσεων. Ακόμη κι αν πολλές φορές δεν «βολεύουν» ούτε τους κυβερνώντες αλλά ούτε και επιχειρήσεις, ιδιώτες ή το ίδιο το κράτος. Ως εκ τούτου, ορθώς η παρούσα κυβέρνηση οφείλει να ελέγχει τις επενδυτικές δραστηριότητες, αν βρίσκονται εντός των κανονισμών, αν κινούνται εντός των περιβαλλοντικών, εργασιακών ή εμπορικών ορίων. Ομως, σε καμιά περίπτωση η εκάστοτε κυβέρνηση δε μπορεί να λειτουργεί με ιδεοληψίες, με εκδικητικότητα, με επικοινωνιακούς κι όχι ουσιαστικούς όρους. Στην υπόθεση της Eldorado Gold αλλά και σε άλλες περιπτώσεις, Ελληνες και ξένοι επιχειρηματίες αντιμετωπίστηκαν περίπου ως «εγκληματίες». Η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα έχει ποινικοποιηθεί

Γιατί Ακόμη Μία Κρατική Εταιρεία στο Χώρο της Ενέργειας;

Γιατί Ακόμη Μία Κρατική Εταιρεία στο Χώρο της Ενέργειας;

Χαρακτηριστικό της κρατικίστικης αντίληψης της κυβέρνησης για το επιχειρείν αλλά και πλήρως ασύμβατο με τις υποχρεώσεις και στόχους του ακολουθούμενου προγράμματος προσαρμογής αποτελεί η απόφαση να προχωρήσει στην ενεργοποίηση της Δημόσιας Επιχείρησης Ενεργειακών Επενδύσεων (ΔΕΠΕΝΕ) προικίζοντας της με ένα αρχικό κεφάλαιο 1.0 εκατομμυρίων ευρώ και σπεύδοντας, αρχές του έτους, να διορίσει διοίκηση. Ως γνωστό η εν λόγω εταιρεία συστάθηκε από τον απελθόντα και αλήστου μνήμης ΥΠΕΝ κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη προκειμένου να συμμετάσχει η χώρα μας στην κατασκευή του ελληνικού σκέλους του Ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου TurkishStream και να διαχειρισθεί τα €5.0 δισεκατομμύρια που θα μας έδιδε εν είδει προκαταβολής, «για να μας βοηθήσει στις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε», σύμφωνα με τα όσα υποστήριζε τότε ο εν λόγω υπουργός, τον περασμένο Απρίλιο από την Μόσχα

Περιφερειακές και Διεθνείς Παρενέργειες Από τον Εκτροχιασμό των Σχέσεων Ριάντ-Τεχεράνης

Περιφερειακές και Διεθνείς Παρενέργειες Από τον Εκτροχιασμό των Σχέσεων Ριάντ-Τεχεράνης

Μάλλον ως κίνηση πανικού του Ριάντ απέναντι στην διαφαινόμενη αποκατάσταση των σχέσεων της διεθνούς κοινότητας με την Τεχεράνη μπορεί να ερμηνευθεί η εκτέλεση του σιϊτη ιερωμένου και η εξ αυτής προελθούσα ένταση στις σχέσεις των δύο πλευρών. Επιπλέον, η Σαουδική Αραβία πρέπει, στο εξής, να υπολογίσει σοβαρά και το γεγονός ότι, ιδίως μετά την ρωσική επέμβαση «επί του πεδίου» στη Συρία, έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση όσον αφορά το ISIS, του οποίου, μαζί με το Κατάρ και την Τουρκία, υπήρξε από τους βασικούς υποστηρικτές και χρηματοδότες

Από το Δράμα του 2015, στις Ελπίδες του Νέου Έτους

Από το Δράμα του 2015, στις Ελπίδες του Νέου Έτους

Μια παλιά και ιδιαιτέρως σατιρική ελληνική παροιμία λέει: «Όποιος βόσκεται μ’ ελπίδας, αποθαίνει και της πείνας». Καλό είναι να την θυμόμαστε όλοι στην απαρχή της νέας χρονιάς, που πάντοτε γεννά προσδοκίες για κάτι καλύτερο. Ειδικά σε μια χώρα που βρίσκεται επί έξι συνεχή χρόνια σε βαθιά ύφεση, κουβαλά στις πλάτες της τρία μνημόνια, έχει απειληθεί ουκ ολίγες φορές με χρεοκοπία, δεν έχει προχωρήσει στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες και συνεχίζει να μεμψιμοιρεί και να αποδίδει σε όλους τους υπολοίπους τις ευθύνες για την κατάσταση που επικρατεί. Οι ελπίδες για μια καλύτερη χρονιά, ανάπτυξη, περισσότερες θέσεις εργασίας, τερματισμό του φαύλου κύκλου της ύφεσης και των ελλειμμάτων είναι ασφαλώς ευπρόσδεκτες. Ομως, δεν είναι πανάκεια για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η οικονομία και η κοινωνία

H Έλλειψη Ενεργειακής Στρατηγικής Υποσκάπτει τις Όποιες Προοπτικές για την Ανάπτυξη

H Έλλειψη Ενεργειακής Στρατηγικής Υποσκάπτει τις Όποιες Προοπτικές για την Ανάπτυξη

Μπορεί να διαθέτουμε Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ), Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ), Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ), Ρυθμιστή και Λειτουργό σε Ηλεκτρισμό (ΑΔΜΗΕ, ΛΑΓΗΕ) και φυσικό αέριο (ΔΕΣΦΑ), Διαχειριστική Εταιρεία για τις Έρευνες Πετρελαίου (ΕΔΕΥ) και ημι-κρατική εταιρεία πετρελαίου (ΕΛΠΕ), αυτό όμως σίγουρα που δεν διαθέτουμε ως χώρα είναι μία συντεταγμένη στρατηγική για την ενέργεια. Στο παρελθόν (1974-1989) υπήρξε ένα Εθνικό Συμβούλιο Ενέργειας, ενώ πιο πρόσφατα (2006-2010) είχε συσταθεί το Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής (ΣΕΕΣ). Και τα δύο όργανα όσο καλά και εάν έκαναν τη δουλειά τους κάποια στιγμή αυτό-καταργήθηκαν μέσα από πράξεις ή παραλείψεις της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας. Και αυτό λέει πολλά για τον επιπόλαιο τρόπο που αρκετοί πολιτικοί αντιμετωπίζουν τα σοβαρά θέματα της ενέργειας που έχουν άμεση σχέση με την οικονομία και την ανάπτυξη

H Γιορτή και οι Ανέορτοι

H Γιορτή και οι Ανέορτοι

Α​​λλο η γιορτή, άλλο η ευχαρίστηση, η τέρψη, η ευδιαθεσία – αδικούμε την ποιότητα της ζωής μας ισοπεδώνοντας τον βιωματικό πλούτο που κομίζουν οι λέξεις. Eυχαρίστηση είναι για όλους μας η αργία, η σχόλη, το διάλειμμα στον εργασιακό μόχθο. Eίναι το οικογενειακό τραπέζι, η φιλική συντροφιά, τα παραδοσιακά εδέσματα, οι ευχές και τα δώρα που ανταλλάσσουμε. Γιορτή είναι το πανηγύρι της χαράς, όταν κάτι αλλάζει ευφρόσυνα τη ζωή μας: Oταν μας χαριστεί ο έρωτας, όταν γεννηθεί ένα παιδί, όταν μια σημαντική επιτυχία μεταμορφώνει την καθημερινότητά μας. Aλλο η εκκλησιαστική γιορτή, άλλο η θρησκευτική υποχρέωση. Στη θρησκευτική υποχρέωση η μετοχή είναι αναγκαστή συνέπεια «πεποιθήσεων» και οι «πεποιθήσεις» ατομική επιλογή ή εθισμός συμβατικά συντηρημένος. Iσως η μετοχή να λογαριάζεται και σαν αξιόμισθη πράξη, επένδυση που εξασφαλίζει προνομιακή μεταχείριση τού εγώ μας από τον (εμπειρικά άγνωστο) «υπερβατικό» παράγοντα. Oσο ζούμε, αλλά και στο αινιγματικό «μετά»

Νέες Ισορροπίες στην Περιοχή

Νέες Ισορροπίες στην Περιοχή

Η προσέγγιση Ουάσιγκτον και Μόσχας, που διαπιστώνεται προσφάτως, για την επίτευξη μιας λύσεως στον πόλεμο στη Συρία καταδεικνύει ότι οι ΗΠΑ, ή, εν πάση περιπτώσει, η διοίκηση του προέδρου κ. Μπαράκ Ομπάμα, αναγνωρίζουν την ύπαρξη μιας ζώνης συμφερόντων στην περιφέρεια της Ρωσίας του κ. Βλαντιμίρ Πούτιν. Δεν πρόκειται περί τομής στα έως τώρα ισχύοντα, καθώς υπάρχουν τα προηγούμενα της Γεωργίας, της προσαρτήσεως της Κριμαίας και της ουκρανικής «εκκρεμότητος». Ολα αυτά επιτεύχθηκαν με την ανάληψη στρατιωτικής δράσεως που διακινδύνευσε η Μόσχα και εν τελική αναλύσει προσδιορίζουν και το πλαίσιο των διπλωματικών ρυθμίσεων

Το Πολιτικό Big Bang Πλησιάζει

Το Πολιτικό Big Bang Πλησιάζει

Η​​ ώρα του Big Bang του ελληνικού πολιτικού συστήματος φτάνει. Το «θηρίο» συνεχίζει αχόρταγο να καταβροχθίζει πολιτικούς, κόμματα, πρωθυπουργούς και ό,τι άλλο βρει μπροστά του. Κανείς όμως δεν μένει αλώβητος. Γι’ αυτό και οι βαθυστόχαστες προβλέψεις του τύπου «ο Τσίπρας θα πέσει μέχρι την άνοιξη» ή «ο Τσίπρας θα μείνει δέκα χρόνια» είναι απλώς ανόητες. Μέσα στην κρίση, ελληνική και ευρωπαϊκή, την οποία βιώνουμε, το πολιτικό χρονόμετρο μετράει πολύ πιο γρήγορα τον χρόνο. Πώς θα μπορούσε να μοιάζει αυτό το Big Bang; Δεν έχω ιδέα, είναι η ειλικρινής απάντηση. Σενάρια κάνουμε όλοι. Ενα σενάριο είναι η απόλυτη ιταλοποίηση ή και βαϊμαροποίηση του πολιτικού σκηνικού. Ολα, δηλαδή, τα κόμματα κινούνται μεταξύ 5% και 20% και η χώρα μπαίνει σε μια παρατεταμένη περίοδο ακυβερνησίας. Οι πρωθυπουργοί αλλάζουν κάθε λίγο, όπως και οι εταίροι στα διάφορα κυβερνητικά σχήματα

Μάχη Οπισθοφυλακής στη Συρία

Μάχη Οπισθοφυλακής στη Συρία

Κέρι , Πούτιν και Λαβρόφ έκαναν στη Μόσχα σημαντικά βήματα σύγκλισης για τη Συρία και άνοιγαν τον δρόμο για την πραγματοποίηση της διεθνούς διάσκεψης που αρχίζει σήμερα στη Νέα Υόρκη. Την ίδια στιγμή Τουρκία και Σαουδική Αραβία εξαντλούσαν κάθε δυνατή προσπάθεια να ληφθεί υπόψη, να συνυπολογισθεί η δική τους Ατζέντα στον συνολικό περιφερειακό διακανονισμό που προωθούν Κρεμλίνο και Λευκός Οίκος που έχει ως κεντρικό άξονα την αναβάθμιση του Ιράν ως παράγοντα ευρύτερης σταθεροποίησης στη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοδυτική Ασία. Η Σαουδική Αραβία συνέπηξε ένα μέτωπο σουνιτικών χωρών που διεκδικεί και ένοπλη παρουσία στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους, ένα έμμεσο αλλά σαφές μήνυμα ότι το Ριάντ θα κάνει ό,τι μπορεί ώστε οι περιοχές που ελέγχουν σήμερα οι Τζιχαντιστές στη Συρία και στο Ιράκ να μην πέσουν στα χέρια είτε των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, είτε των συμμάχων της Σιιτικής Πολιτοφυλακής του Ιράκ, των δυνάμεων του Ασαντ αλλά και της Χεζμπολάχ

Το Μετέωρο Βήμα του ΑΔΜΗΕ

Το Μετέωρο Βήμα του ΑΔΜΗΕ

Η συμφωνία της κυβέρνησης με τους εκπροσώπους των θεσμών για το μελλοντικό καθεστώς του ΑΔΜΗΕ έχει προκαλέσει αναστάτωση στην αγορά και απειλεί ευθέως τη βιωσιμότητα της ΔΕΗ, σε μία πολύ δύσκολη συγκυρία για την Επιχείρηση που στενάζει υπό το βάρος των συσσωρευμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών. Ο κ. Σκουρλέτης πανηγυρίζει για το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων, καθώς, όπως ισχυρίζεται, αποφεύχθηκε το σενάριο της ιδιωτικοποίησης του Διαχειριστή για το οποίο πίεζαν ασφυκτικά οι πιστωτές της χώρας. Όμως, η πραγματικότητα είναι διαφορετική: Το μέλλον του ΑΔΜΗΕ και της ΔΕΗ δείχνει πιο αβέβαιο από ποτέ. Είναι προφανές ότι δεν είναι η κατάλληλη ώρα για πανηγυρισμούς, καθώς οι ανεύθυνοι χειρισμοί της πολιτικής ηγεσίας μπορούν να προκαλέσουν ανήκεστο βλάβη και στις δύο επιχειρήσεις, θέτοντας σε κίνδυνο την ευστάθεια της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας

«Η Κύπρος Διεκδικεί και Πραγματοποιεί και η Ελλάς Μιμείται»

«Η Κύπρος Διεκδικεί και Πραγματοποιεί και η Ελλάς Μιμείται»

«Η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς συμπαρίσταται», λέγαμε παλιά αναφερόμενοι στο Κυπριακό. Σήμερα μάλλον θα έπρεπε να διασκευάσουμε το παλιό αυτό δόγμα: «Η Κύπρος διεκδικεί και πραγματοποιεί και η Ελλάς μιμείται» - κι όχι μόνο στον χειρισμό, αλλά και σε μία σειρά συμπεριφορών, χειρισμών και στρατηγικών επιλογών σε όλο το φάσμα της πολιτικής ζωής. Αυτή η σκέψη μάς ήρθε στο μυαλό με αφορμή την παρουσία των εκπροσώπων των πολιτικών κομμάτων της Μεγαλονήσου στο φετινό 4ο Ενεργειακό Συμπόσιο Κύπρου που συνδιοργάνωσαν στις 7 και 8 Δεκεμβρίου το ΙΕΝΕ και η Financial Media Way στην Λευκωσία. Όλες οι τοποθετήσεις ήταν ουσιαστικές και τεκμηριωμένες με απτά οικονομικά και αριθμητικά δεδομένα και με προτάσεις συγκεκριμένες και ρεαλιστικές. Ήταν μία έκπληξη για εμάς τους Ελλαδίτες συμμετέχοντες, που είμαστε συνηθισμένοι να ακούμε σε ανάλογες περιστάσεις τους εκπροσώπους του πάλαι ποτέ «εθνικού κέντρου» να απαγγέλλουν μεγαλόστομες και κενολόγες «εκθέσεις ιδεών»