Σχόλιο

Μια Αποχαιρετιστήρια Συνάντηση

Μια Αποχαιρετιστήρια Συνάντηση

Η σημερινή συνάντηση της καγκελαρίου της Γερμανίας Αγκελα Μέρκελ με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, στον Λευκό Οίκο, έχει μιαν ιδιορρυθμία. Δεν αφορά το μέλλον των σχέσεων Ουάσιγκτον και Βερολίνου, καθώς η κ. Μέρκελ αποχωρεί από την ενεργό πολιτική μετά τις εκλογές της 26ης Σεπτεμβρίου.  Εκ των πραγμάτων οι συνομιλίες των δύο ηγετών έχουν τον χαρακτήρα «επιμορφώσεως» του προέδρου Μπάιντεν, ο οποίος θα έχει την ευκαιρία να διερευνήσει εάν ορισμένες «ενοχλητικές» επιλογές του Βερολίνου και κατ’ επέκταση της Ε.Ε. –όπως η ανάπτυξη των οικονομικών σχέσεων με τη Ρωσία και την Κίνα– μπορεί να είναι αναστρέψιμες. Το κοινό σημείο του κ. Μπάιντεν και της κ. Μέρκελ είναι η αντιπάθεια ή, μάλλον, η αποστροφή τους προς τον τέως πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, αλλά οι διαφορές των ΗΠΑ με τη Γερμανία είναι ουσιώδεις, έστω και εάν η συζήτησή τους θα διενεργείται πλέον με τήρηση των κανόνων πολιτικής ορθότητος.

Η Κλιματική Αλλαγή Δεν Είναι Υπεύθυνη για Όλα τα Ακραία Καιρικά Φαινόμενα!

Η Κλιματική Αλλαγή Δεν Είναι Υπεύθυνη για Όλα τα Ακραία Καιρικά Φαινόμενα!

Από τότε που το θέμα της Κλιματικής Αλλαγής έχει αναδειχθεί, από τμήμα της επιστημονικής κοινότητας, ως ένας από τους βασικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, έχει καθιερωθεί από τα ΜΜΕ -που έχουν σαφή και αποδεδειγμένη τάση προς την καταστροφολογία και την κινδυνολογία - να αποδίδουν κάθε είδος ακραίου φαινομένου σε αυτήν… Έτσι όταν παρατηρούνται ισχυρές βροχοπτώσεις ή χιονοπτώσεις- πράγμα συνηθισμένο στην Ελλάδα και καλά καταγεγραμμένο από την Ομηρική εποχή- οι κουκουλωμένοι ρεπόρτερ εμφανίζονται στις πληττόμενες περιοχές για να μας μεταφέρουν την είδηση ότι για μια ακόμα φορά λόγω της Κλιματικής Αλλαγής εκδηλώνονται ακραία καιρικά φαινόμενα που οδηγούν σε νέες καταστροφές. Και ναι μεν οι καταστροφές είναι πραγματικές και πλήττουν κατοικίες και καλλιέργειες και το κράτος καλείται να συμπαρασταθεί και να προσφέρει αποζημιώσεις, και οι πληγές παίρνουν χρόνο για να επουλωθούν, όμως αυτές δεν προκαλούνται απαραίτητα από τις λεγόμενες ανθρωπογενείς δράσεις, που, σύμφωνα με ορισμένους, ευθύνονται αποκλειστικά για την Κλιματική Αλλαγή

O Αστάθμητος Παράγων του Πετρελαίου

O Αστάθμητος Παράγων του Πετρελαίου

Υπάρχει τελικά ένας παράγοντας τον οποίο δεν είχαν λάβει υπόψη τους οι κεντρικές τράπεζες στο αφήγημα του πληθωρισμού. Μπορεί να επαναλαμβάνουν ότι ο πληθωρισμός είναι κάτι προσωρινό, με μεγαλύτερη έμφαση η ΕΚΤ, όμως ποια κεντρική τράπεζα περίμενε το αδιέξοδο στους κόλπους του ΟΠΕΚ+; Οι τιμές πετρελαίου οδεύουν ολοταχώς προς τα 80 δολάρια το βαρέλι, με το αργό να αγγίζει τα 77 δολάρια την Τρίτη, επίπεδο που είχε να επαναληφθεί από τον Νοέμβριο του 2014, μετά τη μετωπική σύγκρουση των Ηνωμένων Αραβικών με τη Σαουδική Αραβία. Οι διενέξεις στους κόλπους του ΟΠΕΚ+ δεν είναι κάτι καινούργιο, καθώς και πέρυσι είχε συγκρουστεί η Σαουδική Αραβία με τη Ρωσία, με τη διαφορά ότι η τότε διελκυστίνδα δεν είχε καταλήξει σε αύξηση των τιμών. Τώρα υπάρχει ήδη δυναμική, καθότι από τις αρχές του έτους έως σήμερα οι τιμές πετρελαίου έχουν κάνει ράλι 50%, στη μεγαλύτερη ετήσια αύξηση σε διάρκεια άνω των 40 ετών.

Το Τέλος του Κυπριακού;

Το Τέλος του Κυπριακού;

Μπορεί ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας να έχει μιλήσει για ένα ήρεμο καλοκαίρι  στο Αιγαίο. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο στο Κυπριακό. Το καλοκαίρι όχι μόνο δεν προβλέπεται ήρεμο, αλλά ο ελληνισμός βρίσκεται αντιμέτωπος με επικίνδυνα τετελεσμένα, αρχής γενομένης από τα Βαρώσια. Η προ ημερών επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου στα κατεχόμενα απεκάλυψε τα πραγματικά σχέδια των Τούρκων για την Κύπρο. Έχοντας στο πλευρό του τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ, αμφότεροι όχι μόνο απέρριψαν τον διορισμό Ειδικού Απεσταλμένου του ΟΗΕ αλλά κατέστησαν σαφές ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχουν σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση για το Κυπριακό αν δεν γίνει γίνει αποδεκτή η κυριαρχική ισότητα και το ίσο διεθνές στάτους των Τ/κ! Έτσι εκβιαστικά δηλαδή προχωρούν σιγά αλλά σταθερά στην επιβολή της διχοτόμησης της νήσου.

Αυξανόμενη Ένταση

Αυξανόμενη Ένταση

Ποτέ δεν ήταν εύκολη η παρακολούθηση των διεθνών εξελίξεων από τον μέσο πολίτη, που προσηλωμένος στην καθημερινότητά του δυσκολεύεται να επικεντρώσει την προσοχή του πάνω σε προβλήματα και σχέσεις τα οποία δεν τον επηρεάζουν εκ πρώτης όψεως. Εκτός βέβαια σε συγκυρίες, που η ένταση ανεβαίνει κατακόρυφα εξαιτίας πολεμικών συγκρούσεων ή απειλούνται συγκρούσεις οι οποίες τον αφορούν. Οταν μάλιστα ο πλανήτης παλεύει με την πανδημία, το όποιο ενδιαφέρον των πολιτών για τα γεωπολιτικά περνάει σε δεύτερη μοίρα. Τούτων λεχθέντων και είτε γίνεται αντιληπτό είτε όχι, επικρατεί σήμερα ένταση που ανεβαίνει στις σχέσεις της Δύσης από τη μία πλευρά, της Κίνας και της Ρωσίας από την άλλη. Και ενώ κάτι τέτοιο αναμενόταν στις σχέσεις ΗΠΑ / Δύσης – Κίνας, υπήρχε η εντύπωση ότι η πρόσφατη συνάντηση Μπάιντεν – Πούτιν συνέβαλε σε κάποια εκτόνωση στις σχέσεις ΗΠΑ / Δύσης – Ρωσίας.

Η Πρωτοπορία του ΣΕΒ

Η Πρωτοπορία του ΣΕΒ

Αν κατά κακή τους τύχη οι εκπρόσωποι των δυνάμεων του ζόφου και της αδράνειας παρακολούθησαν τη συζήτηση μεταξύ του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, του προέδρου του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας (ΣΕΒ) και του διεθνούς επικεφαλής της μεγάλης φαρμακευτικής εταιρείας Phizer Άλμπερ Μπουρλά, θα πρέπει να πλησίασαν πολύ κοντά στο σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο. Φαντάζεται κανείς τι «ζημιές» προκαλούν συζητήσεις για την τεχνητή νοημοσύνη και τις απέραντες δυνατότητες που προσφέρει σε όσους θέλουν να καταλάβουν τι είναι; Είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός της χώρας να αναφέρει λέξεις όπως η αξιοκρατία, η απλοποίηση των διαδικασιών για επενδύσεις και η αύξηση των δαπανών για έρευνα και επιστημονική ανάπτυξη; Μπορεί να λέγεται από τον Άλμπερ Μπουρλά ότι χιλιάδες Έλληνες νέοι επιστήμονες διαπρέπουν στο εξωτερικό γιατί μπόρεσαν να δραπετεύσουν από το «όραμα» της δημοσιοϋπαλληλίας και του κλεπτοκρατικού πελατειακού κράτους;

Προς Κρατική Οικονομία της Αγοράς

Προς Κρατική Οικονομία της Αγοράς

Ο κρατισμός καλπάζει και οι οπαδοί του παρά τον καλπασμό αυτόν ζητούν ακόμα περισσότερη παρουσία του. Ο δε καλπασμός του κρατισμού είναι λάθος να πιστεύεται ότι οφείλεται αποκλειστικά στην πανδημία. Η τελευταία είναι σίγουρα μία από τις αιτίες, αλλά όχι η πιο σοβαρή. Η ανάδυση του κρατισμού είναι το αποτέλεσμα των υπερβάσεων και καταχρήσεων της χρηματοοικονομίας και των μεγάλων προβλημάτων που δημιούργησε μέσω της εκκόλαψης φουσκών. Φούσκες σε μετοχές, σε ακίνητα, σε έργα τέχνης, σε εμπορεύματα, ακόμα και σε νεοσύστατες εταιρείες. Οι φούσκες αυτές, οι οποίες διαδέχονταν η μία την άλλη από το τέλος της δεκαετίας του 1990 και την αρχή του 21ου αιώνα, τελικά εξερράγησαν το 2007 στις ΗΠΑ, προκαλώντας σε χρόνο-ρεκόρ μια παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση

Για να Αλλάξει η Αθήνα

Για να Αλλάξει η Αθήνα

Το μεγάλο πολιτικό θέμα για την πόλη της Αθήνας είναι οι ταράτσες της. Αυτός ο αχανής, σκληρός, ανεκμετάλλευτος χώρος που πνίγει την ελληνική πρωτεύουσα, που την πυρώνει το καλοκαίρι, που την ασχημαίνει από κάθε σημείο. Ακούγεται ίσως παράδοξο πώς ένα θέμα κατεξοχήν λειτουργικό και αισθητικό μπορεί να είναι μοχλός πολιτικής πρωτοβουλίας και να θεραπεύσει το μείζον πρόβλημα της πόλης, που το θυμόμαστε κάθε φορά που οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν. Η αλλαγή της Αθήνας μέσα από ένα συντονισμένο, ευρύ και πολύπτυχο πρόγραμμα για τη διευθέτηση του θέματος των ταρατσών συνδέεται άμεσα με το μέλλον της πόλης. Η αλλαγή μπορεί να γίνει σε διάστημα λίγων ετών από τη στιγμή που θα οριστεί το πλαίσιο διυπουργικά και η όλη διαδικασία μπορεί να μεταμορφώσει την πόλη και να ανοίξει χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Ταμείο Παράκαμψης

Ταμείο Παράκαμψης

Τα χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας έπειτα από την πτώση επί δεκαπέντε μήνες, δεν ήσαν 70 δισ., ευρώ που πανηγύρισε αρχικά η φιλαλήθης κυβέρνησή μας, αλλά τελικά 30,5 δισ., ευρώ κι απ’ αυτά τα μισά δανεικά. Ευτυχώς! Διότι με το δημόσιον χρέος στα 341 δισ., ευρώ (200% του ΑΕΠ) η Ελλάδα δεν έχει άλλες αντοχές δανεισμού για «Πράσινα και Ψηφιακά έργα» που ελάχιστα συμβάλλουν στην αποπληρωμή του, ούτε για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος που υπονομεύει τον Ελληνισμό. Ακόμη και αν ο «πράσινος και ψηφιακός» μετασχηματισμός της Ελληνικής οικονομίας επετεύχθη -πράγμα αμφίβολο- εις ουδέν θα συβάλλει στην αύξηση της παραγωγής, τη μείωση της ανεργίας και την αντιμετώπιση της διόγκωσης του ελλείματος στο ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών που αποκρύπτεται κάτω από το αυξανόμενο χρεωστικό υπόλοιπο του κονδυλίου ΤΑΡΓΚΕΤ 2, στο παθητικό

Καλώς να Ρθουν τα Ευρώ

Καλώς να 'Ρθουν τα Ευρώ

Είναι καλό, είναι χρυσό, έχει τις χάρες όλες, θα μπορέσει να προσφέρει χιλιάδες θέσεις εργασίας και 7 μονάδες μπόνους στο ΑΕΠ, θα αλλάξει το αναπτυξιακό μοντέλο, θα γίνει «update στο λειτουργικό της χώρας», θα βελτιωθούν οι εργοστασιακές της ρυθμίσεις. Πατήστε εδώ για αναβάθμιση και να σου πετιέται η άνθιση; Κανείς δεν θέλει να χαλάσει το πάρτι, ούτε να διώξει κόσμο από την πίστα, αλλά καλό είναι να επισημανθεί ότι είναι ακόμη νύχτα. Αναμένεται, υπολογίζεται, εκτιμάται, εικάζεται. Το «Ελλάδα 2.0» είναι ένα σχέδιο. «Ολοκληρωμένο», «φιλόδοξο», «σύγχρονο», «συνεκτικό», «υποδειγματικό», μέχρι και ο γερμανικός κόσμος (Welt) το ζήλεψε γι’ αυτό -«ενώ σε άλλες χώρες τα υπουργεία κατέθεσαν απλά καταλόγους με επιθυμίες... η Αθήνα ανέθεσε εξ αρχής το έργο σε εμπειρογνώμονες (σ.σ.: αναφέρεται στον καθηγητή Πισσαρίδη και την ομάδα του)-, αλλά σχέδιο

Πράσινα Τεχνάσματα και Ενεργειακή Μετάβαση

Πράσινα Τεχνάσματα και Ενεργειακή Μετάβαση

Πραγματικά δεν επιθυμούμε να χαλάσουμε το εορταστικό κλίμα της κυβέρνησης με αφορμή την φιέστα που πραγματοποίησε πριν λίγες ημέρες (2/6) για την ανακήρυξη της Αστυπάλαιας ως του πρώτου «πρασίνου» νησιού της χώρας. Όμως εάν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς απέναντι στους αναγνώστες μας και συνεπείς με τα όσα γράφουμε και υποστηρίζουμε πολλά χρόνια τώρα για τις ΑΠΕ και την ανάγκη μετάβασης σε καθαρά καύσιμα, οφείλουμε να επισημάνουμε τις σοβαρές αντιφάσεις που κρύβει η όλη υπόθεση και δυστυχώς, παρά τις καλές προθέσεις, συμβάλλουν στην δημιουργία και προβολή μιας επίπλαστης εικόνας

Η Απειλή της Γραφειοκρατίας

Η Απειλή της Γραφειοκρατίας

Καλή η κυρία Λαγκάρντ που θα μας δανείζει χωρίς κόπο για ένα-δύο χρόνια ακόμα. Καλή η Ευρώπη που θα κλείνει μάτια και αυτιά στην ανάγκη για μεταρρυθμίσεις. Καλός ο Εμανουέλ Μακρόν που συνηγορεί για την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη χρεών και βέβαια χρυσά τα ευρωπαϊκά ταμεία που θα μας χορηγήσουν κάποιες δεκάδες δισεκατομμυρίων ευρώ για ανάπτυξη. «Το Ταμείο Ανάκαμψης, με τις προβλέψεις δεκάδων δισ. ευρώ επιδοτήσεων και χρηματοδοτήσεων, κάνει τη διαφορά, συνιστά μια ευκαιρία-δώρο, που σπάνια προσφέρεται στην ιστορία μικρών εθνών και δοκιμαζόμενων λαών. Όσοι έχουν αίσθηση της ιστορίας του τόπου μπορούν να αντιληφθούν ότι η παρούσα ευκαιρία υπερβαίνει κατά πολύ εκείνη του μεταπολεμικού Σχεδίου Μάρσαλ», γράφει πολύ εύστοχα ο έγκριτος συνάδελφος Αντ. Καρακούσης και βλέπει σωστά

Τα Οράματα και Θάματα του Net Zero 50

Τα Οράματα και Θάματα του Net Zero 50

Πριν από δύο περίπου εβδομάδες ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ) ανακοίνωσε την πολύκροτη έκθεση του, Net Zero 50, για την μετάβαση σε ένα περιβάλλον μηδενικών εκπομπών μέχρι το 2050. Ο στόχος αυτός συνδέεται απόλυτα με τις εκτιμήσεις μέσω σεναρίων -προϊόντα μαθηματικής μοντελοποίησης- που στηρίζονται στην αδήριτη ανάγκη δραστικής μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 100 % τα επόμενα 30 χρόνια προκειμένου η μέση θερμοκρασία του πλανήτη να μην αυξηθεί πάνω από τους 1.5 βαθμούς Κελσίου. Ο ΙΕΑ μέσα με την εν λόγω έκθεση εισηγείται ένα οδικό χάρτη 400 σημείων, μέσα από την υιοθέτηση δόκιμων και υπό ανάπτυξη τεχνολογιών, προκειμένου οι παγκόσμιες εκπομπές από τα 33,7 Gt που είναι σήμερα να πάνε στο απόλυτο μηδέν μέχρι το 2050. Η πολιτική αυτή προϋποθέτει μαζικές επενδύσεις σε ετήσια βάση που από το σημερινό επίπεδο των $ 1,2 τρισεκ.  θα πρέπει να εκτοξευθούν στα $ 5 τρισεκ. από το 2030 και μετά.    

Αίρεση, ή Νέα Θρησκεία ο Εξηλεκτρισμός των Πάντων;

Αίρεση, ή Νέα Θρησκεία ο Εξηλεκτρισμός των Πάντων;  

Αν η ταινία "2012" έσπασε τα ταμεία, το σίκουελ "2030-2050" θα αποφέρει αστρονομικά κέρδη στους εμπνευστές, παραγωγούς και σεναριογράφους του. Όχι ότι δεν είναι φυσιολογικό υπό τας περιστάσεις να συμβαίνουν και τα δύο, αλλά απλώς σε κάνει να αναρωτιέσαι: Μπήκε μήπως το… Χόλιγουντ στο χώρο της ενέργειας και καθορίζει εν πολλοίς τις εξελίξεις της, ή μήπως ορισμένοι έχουν τρομάξει περισσότερο από το ρυθμό και την ταχύτητα με την οποία επισυμβαίνουν οι κοσμογονικές αλλαγές γύρω από τον τρόπο με τον οποίο χτίζεται η ενέργεια του μέλλοντος; Ποιο είναι το βασικό σενάριο γύρω από το οποίο «διαπλέκεται», κυρίως η Ευρώπη; Ο εξηλεκτρισμός και η ενσωμάτωση τεχνολογικών και ψηφιακών καινοτομιών που οδηγούν, υποτίθεται, στην ολοκληρωτική επίτευξη των στόχων για το 2030 και το 2050. Αυτά αποτελούν τους άξονες πάνω στους οποίους έχει χτιστεί η νέα ενεργειακή θρησκεία. Εναπόκειται μόνο να αποδειχτεί εάν συνιστά μία ακόμη παρέκκλιση από την ενεργειακή ορθοδοξία, έναν Αρειανισμό.  

Πορεία στο Άγνωστο Χωρίς την Ασφάλεια των Εγχώριων Ενεργειακών Πηγών

Πορεία στο Άγνωστο Χωρίς την Ασφάλεια των Εγχώριων Ενεργειακών Πηγών

Μπορεί όλος ο κόσμος να έχει στραμμένη την προσοχή του στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) και το περίφημο Green Deal της ΕΕ και να έχει πεισθεί, κατά κάποιο παράξενο τρόπο, ότι τα πάντα στο εγγύς μέλλον θα κινούνται με πράσινη ενέργεια και ηλεκτροκίνηση, πλην όμως η αδυσώπητη πραγματικότητα των αριθμών και η βαρετή καταγραφή των δεδομένων φανερώνουν μια τελείως διαφορετική εικόνα. Μια προσεκτική ανάλυση του ενεργειακού ισοζυγίου της χώρας αποκαλύπτει ότι 25 χρόνια μετά την ένταξη των ΑΠΕ στο σύστημα ηλεκτροπαραγωγής της χώρας και την σημαντική διείσδυση των ηλιακών θερμικών συστημάτων τα τελευταία 40 και κάτι χρόνια, η ενεργειακή οικονομία μας εξαρτάται σε ποσοστό 70% και άνω από ορυκτά καύσιμα - με το 95 % από αυτά, (δηλ. πετρέλαιο, φυσικό αέριο και ηλεκτρισμό), εισαγόμενα και μάλιστα με υψηλό κόστος (€ 6- € 8 δισεκ. τον χρόνο ανάλογα με τις επικρατούσες διεθνείς τιμές)

Συμφωνίες του Αβραάμ και Γάζα

Συμφωνίες του Αβραάμ και Γάζα

Το Παλαιστινιακό είναι ένα χοντρό παιχνίδι για μεγάλους παίκτες. Εδώ και μερικές δεκαετίες η Ελλάς είχε σταδιακώς αποσυρθεί, αφού για χρόνια επί πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου ενεπλάκη με τρόπο μονομερή και αντιπαραγωγικό υπέρ της PLO του Γιάσερ Αραφάτ και των ριζοσπαστικών καθεστώτων του Ιράκ και της Λιβύης της εποχής εκείνης. Η Ελλάδα επανήλθε με ενθουσιασμό στην περιοχή με τις «Συμφωνίες του Αβραάμ», που προώθησε ο απελθών πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και έχουν στόχο την αποκατάσταση των σχέσεων του Ισραήλ με κάποιες αραβικές χώρες. Ο λόγος ενεργοποιήσεως της Ελλάδος στην περιοχή ήταν βεβαίως ότι οι εταίροι των «Συμφωνιών του Αβραάμ» διάκεινται αρνητικά προς τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν