Σχόλιο

Η Αδύναμη Ευρώπη εν Μέσω της Παγκόσμιας Ενεργειακής Δίνης

Η Αδύναμη Ευρώπη εν Μέσω της Παγκόσμιας Ενεργειακής Δίνης

Ορισμένοι ομιλούν για ενεργειακή κρίση και άλλοι πάλι, που δηλώνουν γνώστες του παγκόσμιου γίγνεσθαι, αναφέρονται σε έναν ενεργειακό πόλεμο που έχει ξεσπάσει, παράλληλα με την σύρραξη επί του πεδίου στην Ουκρανία. Όπως και να ονομάσεις το ενεργειακό δράμα που εδώ και μήνες βιώνουμε ως απλοί καταναλωτές, τα χαρακτηριστικά είναι λίγο-πολύ τα ίδια με κοινό παρονομαστή τις αυξήσεις των τιμών στο πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και τον ηλεκτρισμό. Σαφής διαφοροποίηση, τουλάχιστον στην Ευρώπη, από προηγούμενες ενεργειακές κρίσεις αποτελεί η υπέρμετρη αύξηση των τιμών του ηλεκτρισμού, κάτι που, ως γνωστόν, οφείλεται στην μεγάλη διείσδυση του φ. αερίου στο ηλεκτροπαραγωγικό μίγμα

Θα Μείνουμε από Ηλεκτρικό;

Θα Μείνουμε από Ηλεκτρικό;

Όταν η στήλη τον περασμένο Οκτώβριο, δηλαδή πολύ καιρό πριν την σημερινή κρίση, είχε θέσει το ερώτημα σε υψηλόβαθμο στέλεχος ελληνικής ενεργειακής εταιρείας η απάντηση ήταν κατηγορηματικά όχι διότι όπως μας εξήγησε δεν συνέτρεχαν ουσιαστικοί λόγοι. Αφού η χώρα, παρά την μεγάλη ακρίβεια σε αέριο και ηλεκτρικό που ήταν ήδη πολύ αισθητή, δεν αντιμετώπιζε πρόβλημα ενεργειακού εφοδιασμού ενώ το ηλεκτροπαραγωγικό σύστημα με τις 11 μονάδες φυσικού αερίου (5 της ΔΕΗ και 6 ιδιωτικές) και τις 7 λιγνιτοπαραγωγικές συν τα υδροηλεκτρικά και τις ΑΠΕ ήταν καλά οργανωμένο και διέθετε παραγωγική επάρκεια. Κάτι που έχει εξ άλλου φανεί σε διάφορες θεομηνίες. Οκτώ μήνες αργότερα τα πάντα έχουν αλλάξει αφού η χώρα αντιμετωπίζει το φάσμα της έλλειψης ενεργειακών πόρων μετά την απόφαση της ΕΕ να κηρύξει τον ενεργειακό πόλεμο κατά της Ρωσίας μετά την εισβολή της τελευταίας στην Ουκρανία στο 24 Φεβρουαρίου. Προχώρησε μάλιστα

Και με τον Αστυφύλαξ και με τον Χωροφύλαξ

"Και με τον Αστυφύλαξ και με τον Χωροφύλαξ" 

Δεν είναι ντροπή να καταφύγουμε κι εμείς στο energia.gr για μια φορά, στα κλισέ. Ο πειρασμός είναι μεγάλος, για να γράψουμε και του στραβού το δίκιο. Αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει γίνει…ρεντίκολο με όλα αυτά τα ασόβαρα που κάνει εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, με αποκορύφωμα τις σπασμωδικές και χωρίς πολιτικό βάθος ενέργειές της μετά την επιδρομή των Ρώσων στην Ουκρανία (για να αποκαταστήσουν, τάχα μου, τους δημοκρατικούς θεσμούς και να αποναζιστικοποιήσουν τη γειτονική τους χώρα). Τώρα, αν αυτά τα «ασόβαρα» που κάνουν οι Ευρωπαίοι είναι αδικαιολόγητα ή όχι, σαφώς και είναι δικαιολογημένα, καθότι όταν απειλείται ο «τρόπος ζωής», η ευμάρεια και ο εφησυχασμός σου, τότε ναι, ό,τι και να κάνεις έχει νόημα. Αυτή τη μακρά περίοδο της κρίσης που οι καταναλωτές δέχονται υβριδική επίθεση από όλα τα σημεία του ορίζοντα και που τα κέντρα λήψης αποφάσεων βαδίζουν και παραμιλούν καθώς αποπειρώνται να βρουν τις σωστές απαντήσεις στα προβλήματα εν μέσω των λάθος συγκυριών, όλοι μας συμπαραστεκόμαστε στους ηγέτες των χωρών-μελών. 

Αυξήσεις Επιτοκίων Ή Έλεγχοι Τιμών;

Αυξήσεις Επιτοκίων Ή Έλεγχοι Τιμών;

Η βασική κινητήρια δύναμη του πληθωρισμού στην Ευρώπη δεν είναι η υπερβάλλουσα ζήτηση, είναι κυρίως τα προβλήματα στην αγορά ενέργειας και, δευτερευόντως, οι ελλείψεις και οι συνακόλουθες ανατιμήσεις σε πρώτες ύλες, ενδιάμεσα ή και τελικά αγαθά, λόγω πολέμου στην Ουκρανία και COVID στην Κίνα. Λέτε, λοιπόν, να αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα και να πέσει ο πληθωρισμός αν… αυξήσουμε τα ονομαστικά επιτόκια; Προφανώς όχι. Ομως, προσώρας τουλάχιστον, κάτι τέτοιο κάνει η Ευρώπη. Αντί, για παράδειγμα, να παρέμβει στις αγορές πετρελαίου, φυσικού αερίου και άλλων εμπορευμάτων, σχηματίζοντας ένα «καρτέλ  αγοραστών», όπως επιμένει ο Μάριο Ντράγκι, αδρανεί 

Η Υποβάθμιση της Ενεργειακής Πολιτικής και της Ασφάλειας Εφοδιασμού – Υπάρχει Διέξοδος;

Η Υποβάθμιση της Ενεργειακής Πολιτικής και της Ασφάλειας Εφοδιασμού – Υπάρχει Διέξοδος;

Σήμερα η ενεργειακή πολιτική της χώρας κινείται μεταξύ επιδοτήσεων σε οικιακούς καταναλωτές και επιχειρήσεις για να αντιμετωπίσουν τους υψηλούς λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος, και την λήψη έκτακτων μέτρων στην ενεργειακή τροφοδοσία ώστε να αποφευχθεί η κατάρρευση του ενεργειακού συστήματος σε περίπτωση που σταματήσει η ροή του Ρωσικού αερίου. Δυστυχώς, και παρά τις πολυετείς προσπάθειες διαφόρων φορέων - και του αρμόδιου Υπουργείου συμπεριλαμβανομένου - δεν υπάρχει επεξεργασμένη μια βαθύτερη στόχευση με αποτέλεσμα να παρατηρούνται πισωγυρίσματα και να λαμβάνονται αποφάσεις κυριολεκτικά στο πόδι σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης των εκάστοτε εμφανιζόμενων κρίσεων και προβλημάτων

Το Αίνιγμα του Ρωσικού Αερίου

Το Αίνιγμα του Ρωσικού Αερίου

Για πολύ κόσμο η τεράστια διείσδυση του Ρωσικού αερίου στο ενεργειακό σύστημα της Ευρώπης, ώστε αυτή να εμφανίζεται σήμερα σχεδόν ως όμηρος της Μόσχας, αποτελεί ένα μεγάλο αίνιγμα, παρόμοιο με αυτό που είχε υπαινιχθεί ο Winston Churchill το 1939 όταν δήλωσε ότι « η Ρωσία είναι ένας γρίφος, τυλιγμένος σε μυστήριο μέσα σε ένα αίνιγμα», αναφερόμενος στην περίφημη συνθήκη μη επιθέσεως της χιτλερικής Γερμανίας με την ΕΣΣΔ, παραμονές του Β Παγκόσμιου Πολέμου (σύμφωνο Molotov- Ribbentrop) Το αίνιγμα αυτό ξετυλίγεται και λύνεται εν πολλοίς εάν παρακολουθήσουμε την ιστορική πορεία του όλου θέματος

Ο Τελευταίος να Κλείσει την Πόρτα

Ο Τελευταίος να Κλείσει την Πόρτα

Χρονικό προαναγγελθείσας αποχώρησης ήταν η ανακοίνωση της TotalΕnergies, ότι εγκαταλείπει την Ελλάδα και τα δύο block, Δυτικά και Νοτιοδυτικά της Κρήτης, που της είχαν παραχωρηθεί  με σύμβαση, τον Οκτώβριο του 2019. Το energia.gr είναι σε θέση να γνωρίζει πως οι Γάλλοι είχαν εκφράσει σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις με στελέχη της ελληνικής αγοράς, την πρόθεσή τους να αποχωρήσουν ήδη ένα χρόνο νωρίτερα (βλ. εδώ). Ισχυρίζονταν ότι ένιωθαν απογοητευμένοι από το πάγωμα των ερευνών και προδομένοι από την Κυβέρνηση που τόσες υποσχέσεις τους είχε δώσει στην αρχή. Μη φανεί παράξενο αν τα χνάρια της TotalEnergies ακολουθήσει οσονούπω και η εταίρος της στην περιοχή, ExxonMobil, για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Και τώρα τί γίνεται, θα ρωτήσει κανείς. Τί θα γίνουν τα δυνητικά, πανάκριβα ασημικά του ελληνικού υπεδάφους και εκείνα που κρύβουν οι βαθιές ελληνικές θάλασσες; Στην ΕΔΕΥ θεωρούν ότι δεν είναι όλα χαμένα, αφού υπάρχει ενδιαφέρον από άλλους ξένους πετρελαϊκούς ομίλους για τους εγχώριους υδρογονάνθρακες, καθώς η ρωσική  εισβολή στην Ουκρανία, υποστηρίζουν τα στελέχη της, αναθέρμανε το ενδιαφέρον για τα ορυκτά καύσιμα. Αλλά ακόμη και εάν αυτό το ενδιαφέρον δεν βρει ανταπόκριση μεταξύ των ξένων, θα υπάρχει πάντα το αποκούμπι των ΕΛ.ΠΕ., όπως αφήνουν 

Οδεύουμε προς Μια Νέα Παγκόσμια Οικονομική Ύφεση;

Οδεύουμε προς Μια Νέα Παγκόσμια Οικονομική Ύφεση;

Τα σημάδια είναι ανησυχητικά όπου και να κοιτάξεις. Στις ΗΠΑ λόγω της ταχείας ανάκαμψης της οικονομίας, που, όμως, συνοδεύεται από υψηλό πληθωρισμό και υπέρμετρη αύξηση του μισθολογικού κόστους, με την Fed να προσπαθεί να ελέγξει την κατάσταση μέσω απανωτών αυξήσεων των επιτοκίων. Μόνο που η πολιτική συνεχούς αύξησης των επιτοκίων υποσκάπτει την ανάκαμψη και αυτό για πολλούς οικονομολόγους αποτελεί ολέθριο λάθος που αργά η γρήγορα θα οδηγήσει σε ύφεση. Με την εφημερίδα Economist (τεύχος της 9/4/2022) να παρουσιάζει μια εξαιρετική ανάλυση για αυτό το θέμα

Ενώ το Φάσμα της κ. Λεπέν Καλύπτει την Ε.Ε.

Ενώ το Φάσμα της κ. Λεπέν Καλύπτει την Ε.Ε.

Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των γαλλικών προεδρικών εκλογών εξελήφθη από τις συστημικές δυνάμεις της Ε.Ε. –πολιτικές και όχι μόνον– ως εκδήλωση μείζονος πολιτικής παρεκκλίσεως. Το δε ενδεχόμενο εκλογής της κ. Μαρίν Λεπέν στο προεδρικό αξίωμα της Γαλλίας τη μεθεπόμενη Κυριακή έχει αντιμετωπισθεί ως αποτρόπαιο ενδεχόμενο που απειλεί ευθέως το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Μα εάν το μέλλον της Ε.Ε. διακυβεύεται απλώς και μόνον επειδή μια μεγάλη χώρα όπως η Γαλλία ενδέχεται να αναδείξει για την επόμενη πενταετία ηγέτιδα εμφορούμενη και από εθνικιστικά ή πατριωτικά αισθήματα, τότε είναι μάλλον βέβαιο πως κάτι πήγε λάθος στους υπολογισμούς εκείνων που επεξεργάζονται την ενοποίηση της Ευρώπης. Δεν είναι ασφαλώς η πρώτη φορά που εκδηλώνεται αντίδραση μείζονος «ανυπακοής» στο πλαίσιο της Ενώσεως. Στις 29 Μαΐου 2005, και επί της προεδρίας Ζακ Σιράκ, το 54% των Γάλλων απέρριψε το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Τρεις μέρες

Επιστροφή στον Λιγνίτη…

Επιστροφή στον Λιγνίτη…

Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η ραγδαία αύξησις των τιμών του φυσικού αερίου κατέδειξε ποσό σημαντικό είναι για την χώρα να διαθέτει εγχώρια αποθέματα ενέργειας. Έχοντας αγνοηθεί προκλητικά από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών η ύπαρξις κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και η προώθηση των απαραίτητων ερευνών, τα εγχώρια αποθέματα αξιοποιήσιμης ενέργειας περιορίζονται στους λιγνίτες. Ασφαλώς υπάρχουν και οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), μόνο που η συμβολή τους στο ηλεκτροπαραγωγικό μίγμα είναι άκρως μεταβλητή και εξαρτάται ακόμη από την ύπαρξη σταθερών φορτίων βάσης που μόνο θερμικές μονάδες λιγνίτη, φυσικού αερίου και πυρηνικά -για χώρες που διαθέτουν ώριμη επιστημονική κοινότητα και δεν διακατέχονται από προκαταλήψεις- μπορούν να εξασφαλίσουν

Το Ψυχογράφημα μιας Προδομένης “Συζύγου”

Το Ψυχογράφημα μιας Προδομένης “Συζύγου”

Ο ανθόσπαρτος βίος ανάμεσα στην Γερμανία και την Ρωσία διακόπηκε βίαια πριν από ένα και βάλε μήνα, όταν ο Βλάντιμιρ Πούτιν κορόιδεψε “μέσ’ στα μούτρα του” τον καγκελάριο Σολτς, καθώς τον διαβεβαίωνε ότι δεν θα εισβάλει στην Ουκρανία. Τις μέρες που κύλισαν μετά, η Γερμανία συμπεριφέρθηκε σαν προδομένη σύζυγος! Η εκδίκηση μπροστά στα καπνίζοντα συντρίμια της Ostpolitik ήρθε απολύτως φυσιολογική, αν και όπως κάθε απατημένη συμβία, η Γερμανία εξακολουθεί να μοιάζει ακόμη αρκετά μπερδεμένη στη συμπεριφορά της. Έτσι, για να κάνει την Ρωσία να …ζηλέψει, ξεκίνησε με ένα δειλό κορτάρισμα της Ουκρανίας προς την οποία άρχισε να στέλνει μικρά δώρα - όπως κράνη! Λίγο αργότερα άρχισε να κλιμακώνει τα αντίμετρα προς τον άπιστο Πούτιν, ανακοινώνοντας πως συμμορφώνεται με το στόχο του ΝΑΤΟ για αμυντικές δαπάνες 2% του ΑΕΠ με τον οποίο είχαν συμφωνήσει όλα και τα άλλα μέλη της νατοϊκής συμμαχίας. Παράλληλα, είχε φροντίσει να κλείσει και την πόρτα στον Nord Stream 2,  ενώ διεκδικεί και τα ασημικά που αποκτήθηκαν κατά την πολύχρονη αυτή σχέση, δηλαδή, τη συνέχιση της τροφοδοσίας της με ρωσικό φυσικό αέριο.

Αλλαγή Πορείας για την Ενεργειακή Προμήθεια της Ευρώπης Υπό την Σκιά της Αμερικής

Αλλαγή Πορείας για την Ενεργειακή Προμήθεια της Ευρώπης Υπό την Σκιά της Αμερικής

Η παρουσία του προέδρου των ΗΠΑ Τζό Μπάιντεν δίπλα στην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ενώ αυτή ανακοίνωνε περιχαρής την απόφαση να προχωρήσει η ΕΕ στην απεξάρτηση της από τις εισαγωγές Ρωσικού αερίου και πετρελαίου μέχρι το 2025, είναι λίαν χαρακτηριστική της αλλαγής σελίδας που επιχειρείται με την παράλληλη προσχώρηση της Ευρώπης στο Αμερικανικό ενεργειακό άρμα. Χρειάστηκε ένας πόλεμος στα σύνορα της ΕΕ και η τεράστια αβεβαιότητα που προέκυψε για την ενεργειακή προμήθεια της Ευρώπης σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο για να πεισθεί το κατεστημένο της Ε Επιτροπής να αλλάξει πορεία και να αναγνωρίσει τον κυρίαρχο ρόλο των υδρογονανθράκων στην ενεργειακή τροφοδοσία της γηραιάς Ηπείρου. Μια έμμεση αναγνώριση, αν κρίνουμε από τα συμφραζόμενα, που, όμως, απομένει να υιοθετηθεί ως επίσημη ευρωπαϊκή πολιτική

Ούτε Φόβος, Μήτε Ελπίδα

Ούτε Φόβος, Μήτε Ελπίδα

Το ταξίδι του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη στην Κωνσταντινούπολη και το γεύμα με τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν ανησυχεί ορισμένους συμπατριώτες μας. Δικαίως. Δεν υπάρχει όμως ούτε φόβος μη τυχόν και γίνουν αποδεκτά αιτήματα της «αναθωρητικής» Τουρκίας – υπό την έννοια της αποδοχής παραλόγων αιτημάτων για τα Ελληνικά νησιά του βορείου Αιγαίου αλλά μήτε ελπίδα βελτιώσεως των Ελληνοτουρκικών σχέσεων που ευρίσκονται σε τεντωμένο σχοινί, εξ αιτίας των Τουρκικών αξιώσεων εις βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας. Η ένταση της προκλητικότητος των Τούρκων, στο Αιγαίο, τον Έβρο και το Καστελλόριζο δεν φαίνεται μειούμενη, όπως θ’ ανέμενε τις αναλογιζόμενος τα παθήματα του Ρώσου προέδρου στην Ουκρανία. Οιαδήποτε ενέργεια των Τούρκων στις αναφερθείσες περιοχές , θα συνεπήγετο – αν μη τι άλλο – την σθεναρά αντίσταση του Ελληνικού στρατού και τις κυρώσεις των συμμάχων της Ελλάδος.  

Όνειρο Θερινής Νυκτός η Απεξάρτηση Από το Ρωσικό Φυσικό Αέριο

Όνειρο Θερινής Νυκτός η Απεξάρτηση Από το Ρωσικό Φυσικό Αέριο

Είναι πολύ λογικό, εν μέσω των συνεχιζόμενων πολεμικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία και των ήδη ορατών αρνητικών επιπτώσεων στην ευρωπαϊκή οικονομία, κυρίως ως αποτέλεσμα των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, το προεδρείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να τελεί υπό καθεστώς απόλυτου πανικού και σύγχυσης. Αυτή η σύγχυση ήτο εμφανέστατη στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε το πρεζίντιουμ στο Στρασβούργο την περασμένη Τρίτη (8/3) για να αναγγείλει το πακέτο μέτρων που προτίθεται να λάβει - και προφανώς εγκρίθηκαν κατά την τελευταία συνάντηση κορυφής του Συμβουλίου εχθές στις Βερσαλλίες- για την αντιμετώπιση της τρέχουσας ενεργειακής κρίσης

Ο Παράλληλος Πόλεμος της Ενέργειας

Ο Παράλληλος Πόλεμος της Ενέργειας

 Ενώ στην Ουκρανία, μετά την Ρωσική εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου, βρέχει οβίδες και ρουκέτες κατά πολεμικών και πολιτικών στόχων αδιακρίτως με χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, ευρίσκεται σε εξέλιξη ένας παράλληλος πόλεμος με επίκεντρο την ενέργεια. Είναι από τους μεγαλύτερους, αν όχι ο μεγαλύτερος, της μεταπολεμικής περιόδου. Ο πόλεμος συνίσταται στην απότομη και σημαντική αύξηση των τιμών όλων ανεξαιρέτως των ενεργειακών καύσιμων και το σοβαρό πλήγμα που αυτές επιφέρουν στην Ευρωπαϊκή οικονομία και όχι μόνο. Προφανώς πρόκειται περί ενός ασύμμετρου πολέμου κατά της Δύσης, παραλλήλου με αυτού που διεξάγεται σήμερα στην Ουκρανία, και όχι μιας απλής παρενέργειας της Ρωσικής εισβολής. Αναλυτές εκτιμούν ότι οι απώλειες στο ΑΕΠ της ευρωζώνης το 2022 θα φθάσουν τη μια μονάδα ενώ στην περίπτωση της ελληνικής οικονομίας ενδέχεται να υπερβεί τις 

Κακό Προηγούμενον

Κακό Προηγούμενον

Η εισβολή και κατοχή της Κυπριακής δημοκρατίας υπό της Τουρκίας και ο ακήρυκτος πόλεμος της εναντίον της Ελλάδος είναι γεγονότα προγενέστερα της επεμβάσεως της Ρωσσίας στην Ουκρανία , της οποίας εάν μείνει αναπάντητος υπό της Δύσεως θ’ αποτελέσει...παράδειγμα για τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν νέων τετελεσμένων στην Κύπρο (πχ. κατάληψις της Αμμοχώστου) και προπαρασκευής επιθέσεως κατά της Ελλάδος , με προπαγάνδα, υβριδικά πόλεμο ακόμη και απόβαση σ’ Ελληνικό νησί (πχ. Λήμνο, Ρόδο, Οινούσεως). Δια τον λόγον αυτό, η Ουκρανική υπόθεση αφορά άμεσα και την Ελλάδα. Άλλωστε το γεγονός ότι η Τουρκία έμεινε άνευ κυρώσεων για το Πογκρόμ των Ελληνορθοδόξων της Κωνσταντινουπόλεως το 1955 και την εκδίωξη των Ελληνοκυπρίων από τις από 4.000 ετών εστίες των, στη βόρεια Κύπρο δεν είναι άσχετο από την Ρωσική εισβολή στο Ντονμπάς. Υπάρχουν πολλές ομοιότητες της Τουρκικής αυθαιρεσίας με εκείνην της Ρωσίας στην Ουκρανία: Η δήθεν προϊστορία των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων της Τουρκίας στην Κύπρο - αν και είχε παραιτηθεί αυτών με το άρθρο 20 της Συνθήκης της Λωζάννης στις 24 Ιουλίου 1923(*) όπως και της Ρωσίας επί Τσαρικού αλλά και Σοβιετικού καθεστώτος στο Κίεβο. Η επίκλησις της προστασίας των Ρωσικής καταγωγής αυτονομιστών